ACI TEBESSÜM

İyi geceler karamel çocuk

" Ne yaptın ki sen?" diye bir ses duyduğumda hızlıca arkamı döndüm.

Yağız cevap beklercesine yüzüme bakıyordu. Hiç bir şey demeden kumlara oturdum.

Yanıma geldiğini hissedebiliyordum. Adımları daha da yaklaştı. Ayakta durup bir kaç saniye bana baktı. En sonunda o da benim gibi bağdaş kurup yanıma oturdu.

"Neden geldin?" dedim sesimin duygusuz çıkmasını sağlayarak.

Soruma cevap vermedi. Sadece sessiz bir şekilde denizi izlemeye devam etti. Cevap vermeyeceğini anladığımda bende aynı sessizlikle denizi izlemeye koyuldum.

Ne kadar bu şekilde durduğumuzu bilmiyorum. İkimizde sessizce denizi izliyorduk. Denizden gelen soğuk rüzgarlar üşümeme sebep oluyordu. Resmen donmuştum ama umrumda değildi.

Sessizliği bozan o olmuştu. " Sarhoş olmanın sebebi oydu dimi?"

Ne demek istediğini anlamamıştım. Bir süre düşündüm ve arabada konuştuklarımız aklıma gelince ne demek istediğini anladım. Poyraz'dan bahsediyordu.

Bu kadar içmeme rağmen hala onu unutamamıştım. Şaşırdığım şey ben hiç sarhoş olmazdım. Sadece biraz sersemleşirdim.  Galiba içtiğim o içki çok ağırdı. O yüzden sarhoştum. Kör kütük olmasa da sarhoştum işte.

Yağız'ın bana hala cevap beklercesine baktığını görünce düşüncelerimden uzaklaştım.

Acı bir şekilde gülümsedim ve" Evet,o alçak beni aldattı."

Derin bir nefes alıp gökyüzüne baktım.

"O gün onu görmeseydim daha ne kadar aldatacaktı beni? Daha ne kadar bana seni seviyorum diye yalan söyliyecekti? Ona tüm kalbimle güvenmiştim. Asla böyle bir şey düşünmezdim. Ben ciddi anlamda onu sevmiştim." sonlara doğru sesim fısıltı halinde çıkmıştı.

Hâla gökyüzüne bakarken devam ettim sözlerime "En acısıda ne biliyormusun?" 

Gözlerimi Yağız'a çevirmiştim. Yağız'da bana soran gözlerle baktığında devam ettim cümleme.

"Bunların hepsini hak ediyor olmam. Ben mutlu olmayı hak etmiyorum"

" Herkez mutlu olmayı hak eder, Hem sen, 5 yaşındaki bir çocuktan farksız olan sen neden mutlu olmayı hak etmicekmişsin ki ?"

Bu dediğine istemsizce kıkırdadım. " O kadar da masum değilim."

" Sen masumsun. Bunu anlayabiliyorum. Her ne yaptıysan önemseme. Seni üzmesine izin verme. "

"Önemseme mi? Ne yaptığımı bilsen böyle konuşmazdın bence"

"Ne yaptığını söylede ona göre yorum yapim o zaman"

Yavaş yavaş göz yaşlarım yanaklarımdan dökülmeye başladı. Görüntüler zihnimde canlanırken göz yaşlarım benden bağımsız bir şekilde hızlıca akmaya başladı ve dayanamayıp ağladım.

Hıçkırıklarımın arasından "söylemem" diyebildim sadece. Ağlamam gittikçe şiddetleniyordu. Gözlerim artık acımaya başlamıştı.

Yağız bir şeyler söylüyordu ama duyamıyordum. Sesi boğuk gelmeye başlamıştı. Sonra hiç beklemediğim bir şey yapıp bana sıkıca sarıldı. Bir an şaşırsam da bende ona sarıldım. Müthiş kokuyordu. Karamel gibi.

Karamele bayılırdım. Kokusu beni sakinleştirmişti. Ağlamam yavaş yavaş azalmaya başlayınca beni bıraktı.

Dayanamayıp "Çok güzel kokuyorsun" dedim.

Alayla sırıttı ve " Biliyorum" dedi.

Ukalaya bak " İnsan bir teşekkür eder. Ya da ne bilim sende fln der. Senin dediğin şeye bak bölöyörüm.

Yaptığım taklitle gür bir kahkaha attı ve sonra aniden ciddileşti " Sende çok güzel kokuyorsun"

Gözlerine bakmak midemin kasılmasına neden oldu. Gözlerimi kaçırdım.Bir anda uykum geldi. Gözlerim istem dışı yavaş yavaş kapanıyordu. Ağzımdan çıkan son sözü hatırlıyorum. "İyi geceler karamel çocuk"