ÖLÜMSÜZ RUHUN MELODİSİ (Özgür Ruhlar Akademisi 2)

5. bölüm

Multimedia: Çınar

Sondaki duyuruyu okumadan geçmeyin . Öpüldünüz .

İyi okumalar ...

Aklımda dönüp duran düşünceler yüzünden boğulmak üzereydim .

Herkes bana kehanetten bahsedip duruyordu ama anlamadığım nokta kolumdaki buz şeklindeki dövmeyle kehanetin ne anlamı olduğuydu .

Bundan 1 hafta öncesinde özgür ruhlar bedenlerine kavuşmuştu .

Her ne kadar övünmek istemesemde kendimle gurur duyuyordum .

Ve tabiki Ayşe teyze de torunu elife kavuşmuştu. O anları unutamıyordum .

-Flashback-

Kapıya tıkladığımızda bir kaç saniye beklemenin anından kapının açılmasıyla Ayşe teyze görüş alanıma girdi .

Elif anında ' anneannem ' diyerek sımsıkı sarılmıştı . Ayşe teyzenin gözlerinden sayısız akan gözyaşlarıyla içim burkuldu . Daha fazla kapı da durmadan içeriye geçmiştik ve sarılmalarına salonda devam ediyorlardı . Salonun tam ortasında ayakta duruyorduk ve ben karşımda oluşan duygusal sahneyi izliyordum .

-" Seni çok özledim güzel kızım , seni göremeden son nefesimi vericem diye içim gidiyordu . "

Duyduklarım karşısında gözlerimden bir kaç damla yaş akmıştı . Hızlıca elimle gözyaşlarımı sildim .

-" O nasıl söz öyle anneannem , bir daha duymayayım hem de sana daha yeni kavuşmuşken ..."

Hıçkırarak ağlayan ikiliyi gördükçe daha da kötü olmuştum . Tekrardan akmakta olan yaşı sildim .

Gülümseyerek izledim karşımdaki tabloyu ...

Sarılmaları bittiğinde bu seferde Ayşe teyze bana sarılmıştı .

-" Senin yapabileceğini biliyordum kızım , içindeki gücün farkına varmalısın . Her şey için çok teşekkür ederim kızım . Senin sayende sarılıyorum torunuma , sana ne kadar teşekkür etsem az kalır ..."

Dolu dolu gözlerimle Ayşe teyzeden ayrıldım . Gözlerinden tane tane akan yaşlarla bana gülümsüyordu .

-" Ne teşekkürü Ayşe teyzem , asıl bütün bunlar senin sayende . Sen o gün yanıma gelip bana yardımcı olmasaydım . Bütün bunları yapamazdım. "

O anlar gözümde canlanınca yine gözlerim dolmuştu .

Elif görüp görebileceğim en masum kız olabilirdi. Beraberken baya konuşmuştuk ve onu çok sevmiştim .

Bundan sonra ne yapmam gerektiğini bilmiyordum . Bütün bunların üstünden bir hafta geçmesine rağmen hala ne yapacağıma karar verememiştim ve hâlâ da Ayşe teyze de kalıyordum .

Elif tekrar akademide kalmaya başlamıştı ama bu durum benim hoşuma gitmiyordu. Kendimi yük gibi hissetmeden duramıyordum .

Ya yeniden çalışıp eve bir katkıda bulunmalıydım , ya da kendime kalacak başka bir yer bulmalıydım...

Daha fazla böyle devam edemezdim .

Elifin odasında yine elifin kıyafetlerinden bir adet mavi kot şort ve beyaz bir tişört giymiştim .