ÖLÜMSÜZ RUHUN MELODİSİ (Özgür Ruhlar Akademisi 2)

12. Bölüm

Herkese Merhabaaa!!!!

Yeni bölümün gecikme nedeni üniversite sınavına az kalmış olması :(

Malum sınav tarihi öne alındığı için ders çalışmaktan bölüm yazamadım.

Ama sonunda geldi!

Bölüm sonunda sizden ufak bir ricam olacak okumayı unutmayın.

Bölümü umarım beğenirsiniz ...

İyi okumalar dilerim :)

Bazen bir soru sorulur ve cevabını bulmak için delicesine bir arayış içerisine gireriz. Aklımız hep en zorunu düşünür .Cevabı bulmak için öyle bir psikoloji içerisinde oluruz ki  cevabın basit olabilme ihtimali asla aklımıza gelmez.  Aslına bakarsan hiçbir sorunun cevabı zor değildir . Yapmamız gereken tek şey soruda odaklanılması gereken o ince detayı fark edebilmektir .

Asel saatlerce gökyüzüne bakarak bir cevap aradı ve yanlış yere odaklandığını fark etti.  İşte her şey şimdi başlıyordu . Kader asıl kozunu daha kullanmamıştı ve kullandığında her şey açığa çıkacak ve belkide üzerinde yürüdüğümüz hayat çizgisine bir düğüm atılacak , karşımıza engeller koyacaktı.

Asel elinde telefonu yatağına sırtüstü uzanmış gelecek o mesajı bekliyordu . Mesajı atalı 3 saati geçmişti ama hala bir geri dönüş alamamıştı . Ne olmuştu birden bire ?

Mesajlarına anında geri dönüş yapan bu kişi niye bunca zamandır mesajına dönmemişti ?

Endişelenmişti , , daha yüzünü görmeyi bırak sesini duymadığı bu gizemli kişi için endişelenmişti.

Daha fazla düşünmenin kendi zararına olduğunu bildiğinden hızlıca yatağından kalktı . Gün boyu uyuduğu için uyku tutmamıştı . Evin zifiri karanlık olmasından Ayşe Teyzesinin uyuduğunu gösteriyordu .

Elindeki telefonu yatağa bırakıp dolabından siyah bir pantolon,bordo salaş bir tişört ve üzerine siyah kapşonlu giydi. Yatağa bıraktığı telefonuna kulaklığını takıp spor ayakkabılarını da giyerek sessiz bir şekilde evden çıktı. Saat gece yarısını geçmişti . Sokaklar fazla ıssız ve karanlıktı.

Telefonundan rastgele bir müzik açtı ve telefonuyla birlikte ellerini kapşonlusunun ceplerine yerleştirerek ağır adımlarla yürümeye başladı.

Dışarısı fazla soğuktu. Sokak lambasının cılız ışığının altında bir süre öylece yürüdü. Dikkatini çalan şarkının sözlerine verdi.

Sustu bu gece karardı yine ay
Kaldı geriye cevapsız sorular
Uyandığımda onu ilk kim görecek
Bıraktığım düşü kim büyütecek

Sokaklar arasında ilerlerken birden kolundan çekildi . Bedeni sert bir şekilde duvara çarpınca ağzından inilti kaçmasına engel olamadı . Kulaklığı kulağından çıkıp telefonuyla birlikte yere düşmüştü ama şuanda umursayacağı en son şey bile değildi çünkü korku tüm bedenini ele geçirmişti. Yüzünü anın etkisiyle eğdiği yerden kaldırıp kolundan sertçe tutan kişiye çevirdi.

Karşısındaki siyah  saçlı ve siyah gözlü adam tekin birine benzemiyordu. Yüzünde iğrenç bir sırıtış vardı. Burnuna gelen yoğun kokudan karşısındaki kişinin sarhoş olduğunu anladı . Hızlıca itti karşısındakini , aralarındaki mesafe artınca koşacağı sırada saçından tutulup geri çekilmesiyle çığlık attı .

-" Bırak beni!"

Sesi oldukça yüksek çıkmıştı.

-" Şişt sessiz ol güzelim daha yeni başlıyoruz..."