Aşk'a Giden Töre

-BÖLÜM 1 -

Bölüm 1

"Anne?"

"Kızım"

Ses o kadar derinden geliyorduki yine sadece annemin sesini duyup onu goremiyordum. Her gece bu durumu yaşasamda bi türlü alisamiyordum tekrar hıçkırıklarım arasında sordum.

"anne nerdesin"

"Kızım bana gel"

Birden duydugum uğultulu sesle yerimden sıçradım yine kabus görmüştüm. Bu kabuslar ne kadar korkmama ve terler içinde kalmama neden olsada ben onlari seviyordum beni anneme göturuyorlardi her seferinde. belki onu göremiyordum ama sesini duyuyordum....

Sahi ben annemi hic gormedim babami hic tanimadim kardeslerim varmi yokmu onu bile bilmiyorum ben daha 1 gunlukken beni polisler çöp konteynirinin yaninda bulup cocuk esirgeme kurumuna teslim etmisler. O gunden 17 yasima kadar cocuk esirgeme kurumunda buyudum hicbi aile beni evlatlik almamis sebebini bende bilmiyorum.

Ailem olarak gordugum tek kişi ise arkadasim Rojda oda benim gibi dogustan magdur.

Onuda 2 aylikken babasi getirmis buraya boynunda rojda yazan bi kolye ile o gunden beri beraber buyutmusler bizi. Benim tek ailem Rojda. O nereye giderse ben oraya tabi oda oyle...

Aslinda şu siralar bizim en mutlu gunlerimiz cunku ikimizde lisemizin son yilini okumak icin İstanbul un en iyi lisesinden burs kazandik benim dunyam bu dort duvar. nasil alisacagim ne yapacagim bilmiyorum

Ama iyiki Rojda da var.

Umarim hersey istedigimiz gibi olur.

Hem cok heyecanli hemde cok endiseliyim...

Bakalim yeni lise bizi nasil karşilayacak...

Kafamdan dusuncelerimi savip tekrar uyumak icin basimi yastigima gomdum ama nafile uyuyamiyordum iste.

Kaldigimiz bu kurumda tam 80 yetim kiz vardi. evimiiz(!) bina gibi yemekhanesi yatakhanesi banyosu hep coklu kullanilacak bicimde.

2 tane yatakhanemiz var 40-40 ayrilip geceyi burada geciriyoruz. İkili ranzalarimiz var ben ve Rojda da altli ustlu yatiyoruz.

Buraya alismak benim icin zor olmadi cunku kendimi bildim bileli ben burdayim. Annem babam yada bana dunya yi dar edecek bi abim,ergen triplerimi cekecek bi ablam, şimarik ama tatli kardeslerim yok. Benim beraber ailelerimizin hayalini kurdugum aramizda hicbi kan bagi olmayan 79 tane kiz kardesim var.

E tabi Ayse ve Hatice anneyide unutmamak lazim biz bebekken onlar da bu ise yeni baslamislar tabi binamizda mudurumuuz ogretmenlerimiz var ama bizimle yakinen ilgilenen de 2 bayan almislar.

Biz bebekken 20 yaslarinda olan Hatice ve Ayse annelerimiz simdi 37 yasindalar. Onlari cok seviyorum.

Her ne kadar Hatice ce Ayse annelerimiz bize anne sefkati gostermeye calissada olmuyo iste

Heleki geceleri...

Siz hic kendinizi bildiniz bileli agladigini saklamaya calisip agzindan ufak hickiriklar kacan insanlarla uyudunuz mu ?

Yada sizi birakmak icin bile bian dusunmeyen anne babalariniz (!) icin gecelerce agladiniz mi?

Biz agladik iste...

...

Biraz daha beklersem biliyorum yine anne kokusu nasil diye dusunmeye baslayacaktim

Artik istemiyordum basimi yastigimdan kaldirip yatagimda oturur vaziyette durdum elimi yanagima goturdum

Ahh! Yine habersiz akan bu yaslar!

Sildim kendimi toparladim ve ranzadan indim Rojda yi uyandirip bahceye cikmakti amacim. Hem son gecemizde uyuyacak degildim