Aşk'a Giden Töre

-BÖLÜM 2-

MERHABA ARKADAŞLAR UMARIM İLK BÖLÜMÜ BEGENMİŞSİNİZDİR :D

İYİ OKUMALAR :D

Multimedia : DEMİR

...........................................................................................................................................................

Sabah uyandigimda ilk kez kendimi bu kadar heyecanli hissettim. Vede mutluydum ama hala bi yanim buruktu sonucta kardeslerimden ve beni buyutup anne yerine koydugum iki melekten ayrilacaktim. Yani ayrilacaktik. Herneyse... Ranzamdan yavas yavas indim Rojda nin yatagina oturdum neyseki uyanmisti diger kizlarda kimi ustunu degistiriyordu kimi bizim Rojda gibi yatagindan ayrilmaya calisiyordu. Rojda mahmur mahmur suratima bakarken gulumsedim "Ayrilamayacaksan onuda goturelim yanimizda" Basda ne dedidigimi anlamayip affalasada benim hunharca sırıtışıma papuç bırakmadi "Ya ya senin sırtina yükleriz artik" Gozlerimi kisip 'hı sen cok biliyon' Bakisi attim "Yok ya senin yatagini ben niye tasiyomusum?" Yalandan kirilmis edayla kollarini Gögusunde bagladi "Vay be bu yeni okul haberi cok degistirdi seni bi havalandin sen Mahzen" Kahkaha attim tam bisey demek icin agzimi acacaktimki kapidan Ayse anne gorundu Oyle tatli oyle melek gibi yuzu varki onu gordugumde tebessum etmeden gecemedim "Hadi kizlar hepiniz kahvaltiya" Dedikten sonra kizlar kapidan cikmaya basladi. Bende yataktan kalktim "Ustumuzuu degistirelimmi boylemi gidelim kahvaltiya?" Biraz dusundukten sonra Rojda ya cevap verdim "Gidelim boyle ya. Zaten kahvaltidan sonra giyinip gidicez" Kafasini salladi. Tam kapidan cikacaktikki Ayse anne bize seslendi "kizlar..." Arkamizi dondugumuzde yaninda Hatice annede vardi Gulumsedim ve yanlarina ilerledim Rojda da tam sagimdaydi Yanlarina geldik ellerinde paketler vardi Merakima su serpen Rojda oldu.. Bu kizi seviyorum ya :) "Anneler ellerinizdekiler ne" Bizim gulen suratlarimizin aksine gozleri dolmistu ikisininde bian. ne oldugunu anlamadim. Ayse anne "Oralar belki soguk olur size kazak ördük" Agzimdan 'ouuu' sesin cikti konusacaktim ama bogazim dugumlendi Rojda nin da benim gibi gozleri dolmustu. paketleri elimize alip actik benimki turkuaz Rojdaninki pembe cok tatli iki kazakti ayni anda "ama bunlar cok guzel" diyip onlara sarildik....

...

Ne yedigimi anlamamistim gozlerim hep dolu doluydu. kahvaltida herkes masalari bizim masayla birlestirmisti. Kahvaltiyi nasill yedigimi hatirlamiyorum cunku her basimi kaldirdigimda bana uzgun gozlerle bakan bircok kardesim vardi. İcim buruktu ama yinede oraya gitmek istiyordum iste. ne olursa olsun gitmek. Sanki orada beni ceken ayri bisey vardi. Bavullarimizi topladim elimde de kucuk bi torba vardi icinde kazagim kucuk kucuk taslar mektuplar tokalar vardi buradaki herkes kucuk bi hatira vermisti. İkk kez bu yurttan biri ayriliyordu ve bu kisilerin Rojda ile ben olacagi kimsenin aklina gelmezdi. Buna bizde dahil. Taksiye bavullarimi yerlestirip herkesle son kez vedslastik. Taksiye binidigimde amcaya "otogar a lutfen" dedim kafami Rojda ya dondugumde gozleri hala nemliydi burnu aglamaktan kizarmisti ve dudaklari buzuktu. İcim burkuldu onu oyle gorunce yaklasip sıkıca sarildim "Ştt hadi ama bu bizim gelecegimiz" "Bi-biliyorum Mahzen a-ama ben şey" Bu hali iyice kalbimi parcaladi sırtini sivazladim "Tamam yapma boyle" Kafasini sallayip benden ayrildi. 5-10 dkkaya otogar a varmistik taksiye parasini odeyip indik ve ustunde koca harflerle İSTANBUL yazan otobuse ilerledik. O yazi bana oyle cok sey ifade ediyodu ki...

Bavullarimizi muavine verip iceri girdik. Arkanin iki onunde olan koltukllarimiza yayildik ben cam kenarinda oturuyordum. Rojda ile İstanbul hakkinda konusurken otobus hareketlenmeye basladi gidiyoduk iste Elveda Ankara bekle bizi İSTANBUL...