The Enigmatic Mafia Prince

Chapter 21 :

The Enigmatic Mafia Prince 21

Mabilis akong nakarating sa inuupahan kung apartment,natingin ako sa paligid at napansing wala namang kakaibang nangyayari o di kaya ay nagbago sa hitsura nito kaya agad kung ipinarada ang kotse ko.

"Ano bang plano mo bakit ba buntot buntot ka" inis na sabi ko kay Dwight na prenteng nakaupo lang sa upuan habang nakapatong pa ang paa niya sa compartment as usual yung ginagawa niya lagi.Kapag ako nakasakay ulit sa kotse niya gugulong gulong talaga ako sa loob at aapakan ang mga upuan niya pati manibela sisipain ko rin para sulit.

"I told you hindi ako titigil hanggat hindi ko malalaman kung sino ka"

"Aish" inis kung sabi at napasabunot sa sarili kung buhok.Alam kung baliw lang ang nanabunot ng sariling buhok oero feeling ko mababaliw ako sa adik na ito. "Kainis tong adik nato" I murmured

"I'm not an addict"

"Oh really?" I furrowed my brows at him. "Alam ba ng tatay mo na isa kang Adik? Kawawa naman yung tatay mong pogi at nagkaanak siya ng sakit sa ulo.Salut pa naman sa lipunan ang mga adik,sila kasi ang nagdadala ng krimen at-Shit Ouch Aray" napatigil ako at agad sinamaan ng tingin si Dwight ng bigla niyang hinagis sa akin ng bag niya at sumapol sa mukha ko.Inis ko itong hinagis ulit sa kanya ngunit agad niyang iniharang ang kanyang braso kaya hindi siya natamaan dito.

Padabog akong lumabas sa kotse ko at agad pumasok sa bahay ko,mabilis kung hinila ang dalawa kung laugage bag na ready lagi kung mag-iimpake ako.Agad kung binuksan ang kahoy ko na aparador at kinuha agad ang mga damit ko at agad inilagay sa bag.

Kailangan ko na namang umalis at lumipat ng bahay,kailangan ko na namang lumipat ng paaralan upang matakasan sila.Kailan ba ako malalagay sa tahimik? Kailan ba ako mamumuhay ng matiwasay at magiging masaya? Mukhang wala na nga ata akong pag-asa.Wala ng pag-asang sumaya pa ang buhay ko at maging makulay pa ito

Naramdaman kung may tumititig sa akin kaya tumalikod ako upang humarap sa taog nakatingin sa akin. "Running away is not an answer" he said coldy habang nakasandal ang balikat niya sa pintoan habang nakapamulsa. "Kung may kasalanan ka then harapin mo." Walang gana niyang sabi.

"You can't say that.You don't know anything" I hissed bago tumalikod ulit at nagpatuloy sa pag-iimpake.

"I know." He said flatly kaya napatigil ako sa paglagay ng damit ko sa sinabi niya "I know something"he added kaya mas lalo akong kinabahan sa sinabi niya. "I heard you talking to that guy earlier and he named you Shakarri" Hindi ko alam kung ilang beses akong napalunok sa sinabi niya.I thought hindi niya kami narinig dahil hinid namman siya nagsabi kanina na narinig iya kami kasama ang lalaki kanina na hinabol ko at nagpakamatay.

"You've enter my territory Mikael which is my University at wala ka nang kawala.You can't just runaway without paying what you've cause." He said in baritone voice.Ramdam ko ang mga titig niya sa akin dahil parang tumatagos ito hanggang sa kakuluwa ko.Parang nanginig ang boung kalamnan ko sa sinabi niya.Honestly hindi ako mahilig tumitig sa shades ni Dwight dahil feeling ko ay nahehynotize ako.He was very intimidating na kapag tumitig ka lang sa shades niya ay parang mapupunta ka sa ibang dimension.

"Shakarri..." He murmured kaya napapikit ako sa kaba.

"Malalaman ko rin kung sino ka" malamig niyang sabi bago ko naramdamang naglakad siya paalis.I sighed in relief at agad nagpatuloy sa ginagawa ako.Hindi mo pwedeng malaman kung sino ako.