Ailem öleli 2 yıl olmuş, bense halâ şoku atlamamıştım.
Aklımda deli sorular vardı. Taa ki bugüne kadar.
Birisi beni takip ediyor gibi hissediyorum. Terliyorum ama bir yandanda üşüyorum 😖
Gölgem canlanır gibiydi. Sanki kulağıma birileri üflüyordu. Korkuyordum.
Biri vardı.
Kulağıma her defasında bir cümle fısıldayıp gidiyordu. Anlamıyordum.
Ve işte. Yine geldi :(
? : karanlık güzeldir.
N-ne demek istiyordu? :( korkuyorum. Kaçamıyorum bu küçük fısıltılardan.
Ruhumu ürpertiyor.
Bazen bir uykuya yatıyordum. Göremiyordum ama hissedebiliyordum. Sanki bir kukla gibi yönetiliyordum. Aynı karagöz ile hacivat gibi.
Bir sabah kalktığımda Lale teyzeyi yatağında aynı annem ile babam gibi bir şekilde görmüştüm.
Bıktım artık sevdikce kaybetmekten! :( ne oluyor?
Korkuyordum hem de fazlasıyla. Umarım saçmalamıyorumdur.
Polisi aradım. Titrek bir şekilde konuşuyordum.
Polis zar zor anlamıştı ne demek istediğimi. Geldiler ve ifademi aldılar. Ceset üstünde yine bir iz bulamamışlardı. :( korkuyorum.
Yetimhane'ye geri döndüm. Hiç özlememişim -,-
Gelir gelmez eski arkadaşlarımla karşılaştım.
Dalga geçenler oldu. Fazlasıyla sinir bozucuydular.
Eşyalarımı yerleştirdim. Daha sonra yemekhaneye inip bir kaç şey atıştırdım.
Yalnızdım. Ya da değildim.
Uykum gelmişti çünkü gün boyu yaşadıklarım fazlaydı. Gözlerimi kapattığımda bir melodi çalıyordu. Uykumu getiriyordu.
Önce bir rüya gördüm.
Lale teyzem ile mutlu günlerimi.
Daha sonra bir kâbus görmeye başladım. Terliyordum, birisi ellerimi kelepçelemiş, ve işkence yaptırıyordu. Daha sonra zincirlere bağlayıp yüzüme bir şeyler dikiyordu. Ağlıyordum, çığlık atıyordum ama sesim duyulmuyordu.
En tuhafı ise bunları gerçekten hissediyordum.
Canım yanıyordu.
İkinci kez kâbus görmüştüm. Bu hiç normal değildi.
Sanki, sanki yetimhanede nefret ettiğim insanları bıçaklayarak öldürüyordum. Bunu yapmak istemiyordum. Ama sanki biri bana zorla yaptırıyordu.
Ve çığlıklar içinde, terlerken üşümüş halde uyanmıştım.
Hızlı hızlı nefes alıp veriyordum. Kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atıyordu.
Gerçek mi diye bileklerime bakındım.
"Olamaz.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümün Dansı
Short Story" Değmesin senin o mabedin benim bu kanlı ellerime, istemiyorum deme özlersin o haykırdığın yerde. Her aldığım o içi bade dolu kadehlerde, ben de özlemişim şerefimle. Her damlası acı ile akan o mısralar; kelepçelenmiş o ellerimden bir damla kan, u...
