"A-ama.."
Alt katta herkes, ama herkesin ceseti vardı.
Peki ya, neden ben hariç herkes?
Yetimhane'nin üç sokak arkasında bir karakol vardı. Yetimhane'nin çevresi duvarlarla kaplıydı. Yoksa birisi görüp, yardım çağırabilirdi oysa.
Karakola gittim. İkinci kez ifade verdim.
Yetimhane'ye araştırma ( nasıl öldüklerine dair ) yapmaya gitmişti görevliler. Ama nasıl öldüklerine dair bir kanıt bulamamıştılar. Tuhaf.
Yetimhane'de ben hariç bir kişi daha bulunmuştu.
Onu soruguya çekmiştiler,
Sorgu sonrası tanışmak için yanına gittim;
Kardelen : Merhaba.
Erkek : M-merhaba.
Kardelen : Adım Kardelen. :) Senin adın ney?
Erkek : Adım, Burak.
Kardelen : Memnun oldum Burak.
Burak : Ben de memnun oldum :)
Tanıştıktan sonra ona ;
Kardelen : Sence onca kişi arasında nasıl biz ölmedik? :/
Burak : B-bilmiyorum.
O çok korkmuştu.
Kardelen : Peki ya sen, katili gördün mü?
Burak : B-ben.. ( o sırada Burağın kulağında bir fısıltı, "? : Söylersen, ölürsün." Diyordu.) B-b-ben hayır, hayır g-g-görmedim.😥
Kardelen : hm pekâlâ..
Daha sonrasında yetimhane karantina'ya alınmıştı. Artık orası 'Lanetli Bir Yetimhane' idi.
Bizse başka bir yetimhane'ye nakil olmuştuk.
Yetimhane'ye öğlenleyin gitmiştik. Önce bize yetimhaneyi tanıttılar. Çok güzel bir yetimhane. Ama kızlar'ın yatakları tek bir odadaydı. Aynı şekilde erkeklerin yataklarıda bir başka odada idi.
Yetimhaneyi tanıtırlarken acıkmıştım. Yemekhaneye gittiğimde Burağı görmüştüm. Tek başına, ben de yemeğimi alıp onun masasına oturdum.
Biraz soğuktu. Ne kadar sohbet etmeye çalıssamda tıkı çıkmıyordu. Yemeğini bitirdi ve odasına çıkmıştı. Ardından ben de yemeğimi bitirip odaya çıkmıştım.
Odaya çıktığımda iki kız bir kızla uğraşıyordu. Dalga geçiyordular.
Kardelen: Rahat bıraksanıza kızı!
1.kız : Sanane :D?!
2.kız : Sen kimsin? Yetimhanenin can kurtaranı falan mı?
1.kız : Hahahshhaha
Tam saçlarını yolmaya kalkacaktım ki. Müdür geldi. Odaları geziyordu sanırsam.
Müdür : Ne oluyor burda?!
1.kız : hocam bu ikisi bizi dövmeye kalktıı :(
İşte o an iftiraya uğradığım zaman gözlerimden ateş çıkmıştı.
2.kız : (yapmacık bir şekilde ağlar) :((
Müdür işaret parmağı ile tehdit edercesine ;
Müdür : Sen! Derhal odama!!
Evet, bunu bana diyordu.
Kardelen : A-ama ben bir ş-
Müdür : Kes sesini!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümün Dansı
Historia Corta" Değmesin senin o mabedin benim bu kanlı ellerime, istemiyorum deme özlersin o haykırdığın yerde. Her aldığım o içi bade dolu kadehlerde, ben de özlemişim şerefimle. Her damlası acı ile akan o mısralar; kelepçelenmiş o ellerimden bir damla kan, u...
