" Değmesin senin o mabedin benim bu kanlı ellerime,
istemiyorum deme özlersin o haykırdığın yerde.
Her aldığım o içi bade dolu kadehlerde,
ben de özlemişim şerefimle.
Her damlası acı ile akan o mısralar;
kelepçelenmiş o ellerimden bir damla kan,
u...
Gözümün önüne gördüğüm kâbus geliyordu hep. Deli oluyordum.
Kız nöbet geçiriyordu sanırsam. Yardıma gittim. Ve bir dakika..
Bu ne be?!
( şuna benziiyo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
anaskmwjdjsjcjsjxnsncka )
Hemen oradan koşarak uzaklaştım. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi.
Yine terlemiştim. Tüylerim diken diken olmuştu.
Burnumu kaşıdım ve elime kan geldi. Burnum kanıyordu!
Hızla yetimhane'ye gittim burnumu tutarak. İlk yardım çantasından bir kaç pamuk ilr burnuma sıkıştırmıştım. Kanın durması iki saati bulmuştu.
Umarım o kız beni görmemiştir. Gerçekten tüyler ürpertici :s
Odama çıktım ve çok terlemiştim. Havlu ve kıyafetlerimi aldım daha sonra banyoya gitmiştim.
Tam saçımı yıkarken sular kesildi. Köpüklü kalmıştımm :((
Havluma sarıldım. Ve saçlarımı duruladım.
Odama çıktım. ( saçlar kepekli olacak aq dhshdh ) Saçımı kafaya takmamıştım. Psikoloğun verdiği ilacı içtim. Ne boka yarıyacaksa -,- anca uykumu getiriyordu.
Uyudum.
Ve işte. Yine başlıyoruz. Bu sefer bugünkü mezarlıkta gördüğüm kızı görmüştüm. Beni aynı mezarlığa getiriyordu elimden tutarak. Daha sonrasında bana şöyle diyordu ;
" Bak, bu benim mezarım. "
Bir şey diyemiyordum. Daha sonrasında mezarın yanında iki mezar daha belirdi. Onlar..
Ufak not : Neredeyse 3 gündür aralıksız kitap yazıyorum. Bu bölüm biraz kısa oldu çünkü çok fazla yoruldum aq. Neyse DEVAM EDECEK ...
