anneannemlerin evinden döndüm. bir hafta geçirdim ve eğlendim. çok güzel vakit geçirdim. anneannem ve dedemi çok özlemişim.
gelmeden önceki gün, son kahvaltıyı hazırladığımda bir şey oldu. dedemle sohbet ediyorduk. dedem balı çörekotuyla yer, evet biliyorum tuhaf. ama çok faydalıymış, öyle diyor.
her neyse. balın içine bastırdığı ekmeği sonra çörekotuna batırıp ağzına atıyor aynı zamanda bana birkaç meyveden bahsediyordu. kuzenim bal kasesinin içine bakıp duruyordu. önce anlam veremedim. sonra balın içinde siyah bir şey olduğunu gördüm. çörekotudur deyip geçiştirdim.
sohbet bitince eşyaları topladık ve ben mutfağa geçtim. kuzenim bana seslendi ve balın içine bakmamı istedi.
bir sinek. balın içine düşmüş, kıpırdanan bir sinek.
durun, iğrenç demeyin hemen. o an gözlerime yaşlar dolacak sandım. hemen onu balın içinden çıkarıp boğulmayacağı şekilde musluğun altına tuttum.
gözlerimde yanan umut ışığını görmeliydiniz. tekrar uçmasını istiyordum. tekrar etrafımızda dönmesini istiyordum.
kuzenim boşa çabaladığımı, kanatları ıslandığı için uçamayacağını söyledi. onu dinlemedim. kanatlarını baldan arındırana kadar onu nazikçe yıkadım.
en sonunda yürüyebilmeye başladı. yaklaşık beş dakika elimin üzerinde yürüdü. sonra bir an durdu. kanatlarını birbirine sürtüyor, bacaklarıyla kurulanmaya çalışıyordu.
uçtu.
gerçekten uçtu. kendimi... kendimi tıpkı bir kahramanmış gibi hissettim. hayatını kurtarmıştım. bir sineğe hayatını geri vermiştim.
mutluluktan çıldırdım. biliyorum, size delice geliyor olabilir. ama ben hayatımda ilk kez birini kurtardım.
kahraman gibi hissediyorum. bu çok güzel hissettiriyor. hatırladıkça gülümsüyorum.
ha birde pizza olayı var ama onu bir sonraki bölümde anlatırım.
nasılsınız, tatil nasıl geçiyor? burada anlatırsanız çok mutlu olurum.
ayrıca sinek olsanız bile hayat yaşamaya değer, bunu unutmayalım.
karnım ağrıyor. öptüm. seviyorum sizi.
ve iyi geceler.
-deniz.
