sabahları güneş doğmadan uyandığımda güneşi doğurduğumu hissediyorum. tuhaf bir cümle olduğunu biliyorum ama bu his gerçek. zamanın esneyişi belkide onun annesi olduğumu sanmamdır. bir günü 24 değil de 44 saat gibi yaşamayı seviyorum. ya da sabahın soğuk havasıyla ayılmayı. güneş doğarken sıcacık çay içmeyi.
narin bir bünyem var. çabuk hasta olan biriyim ve bu beni savunmasız hissettiriyor. ama her hastalık beni daha güçlü yapıyor. çabuk hastalanırım ama sızlanmam. yaşam da buna benziyor, değil mi?
geçen gün dışarıda oturuyordum. gökyüzünün kocaman bir deniz olduğunu hissettim. içimi açan, göğsüme yapışkan ve ağır bir his dolduran gökyüzüne baktığımda elimde olmadan gülümsüyorum. bu kadar ağır bir his vermesinin sebebi belki de ölen her ruhun oraya uçmasıdır.
deneme sınavında 11. sınıf genelinde birinci olmuşum. sabah mutluluktan ağladım. mutluluktan ağlayın arkadaşlar. böyle şeylerden mutlu olun. hayatın her saniyesinde mutlu olacak bir şeyler arayın. yoksa gökyüzüne baktığınızda oraya gidecekmiş gibi hissediyorsunuz.
yine karman çorman konuştum. medyayı açın, gözlerinizi kapatın. mor ve ötesi'ne uzun zamandır aşığım. siz de aşık olun.
iyi geceler. kambur durmayın. sizi seviyorum.
-deniz.
