normalde ruhuma dokunan ve beni ağlatan hiçbir parçayı kimseyle paylaşmam. içinde gezindiğim ve beni yutan hiçbir filmi kimseye önermem. ama burası benim ruhumdan bir parça olduğuna göre medyaya bu şarkıyı koymamda bir sakınca göremiyorum.
tellerim takıldı. biraz acıyor ama iyiyim. zaten her zaman bir şeyler biraz acıtsa bile iyiyim demez miyiz?
bayram tatilinde köye gittim ve denize girdim. iki buçuk saat öğlen sıcağında yüzdüğüm için yüzüm domatese döndü. iki gün kıpkırmızı gezdim. inanın çok çirkinim ve eski beyazlığıma kavuşmak için suratıma sürmediğim şey kalmadı. her neyse. bu boş bir ayrıntı.
akıllı telefona veda ediyorum iki yıl. bu sene 11. sınıf olduğum için ve dereceye girmek istediğim için tuşluya geçiyorum. nasıl fikir? tabii elbette burayı bırakmıyorum. ama şu sıralar aktif kullandığım gibi aktif olamayacağım. biliyorsunuz, yurtta kalıyorum. ve bu sene iki haftada bir eve gelmek yerine üç haftada biri seçeceğim gibi görünüyor. bakalım.
ruh halime geçmek istiyorum. iyiyim. ama içimde bastıramadığım bir sıkıntı var. mesela önceden bu şarkıyı açınca boğuluyormuş gibi olurdum. tüm hislerim koyu renge dönerdi. ama şimdi açıp dinlediğimde ağlıyorum. nefesim tıkanıyor. kalbim bomboş gibi geliyor. anlatması zor. zaten biliyorsunuz, ben hep bir şeyleri anlatırken zorlanırım. alıştınız değil mi?
sizi ağlatan birkaç şarkı bırakır mısınız buraya?
üç haftadır bir saat bile ders çalışmadım. buhranlardayım. kesinlikle ders çalışma isteğim yok. ben de kendimi rahatlatmaya çalışıyorum. kendimi yıpratmaya değmeyeceğini düşünüyorum artık. sakinleşmeye çalışıyorum. çünkü yapabilirim. başarabilirim. iki yıl sonra istediğim yerde istediğim çevreye sahip olabilirim.
lütfen siz de kendinize inanın.
şimdi kapatın bu yazıyı ve karanlık bir odaya geçip medyadaki şarkıyı dinleyin. siz de tamino'ya aşık olun. dinlerken aklınıza gelirsem bana içinizden bir selam yollayın. sizi seviyorum.
kalbimdesiniz.
çokça kalp ve sevgi, deniz.
xxx
