Herşey yalandan ibaretti sanki gülüyordum ama yalandan
Bu böylemi geçecekti ne olacağını bilmiyorum .
Yüzleşmelimiydim evet yüzleşecektim yatağımdan kalkıp sakladığım DNA testlerini elime alıp aşağı indim
Annemle babam oturma odasında oturup karşılıklı kahve içiyorlardı abimde köşede telefonuyla ilgileniyordu herkes burada olduğuna göre herşeyin tam zamanıydı
"Sizinle konuşmak istediğim birşey var "
Babam
"Tabi güzel gözlüm gel konuşalım "
Derin bir nefes alıp abime baktım
Hemen gözlerimi kaçırdım ya abim ortalığı karıştırırsa bunu hiç düşünmeyerek pat diye sordum
"BİZ EVLATLIK MIYIZ ?" cevabı biliyordum ama onlardanda duymak istiyordum
Babam ve annem birbirleriyle bakıştılar korkulu gözlerle annemin gözleri dolmaya başladı abimse çok komik birşey söylemişim gibi gülmeye başladı
"Hahaha bu muydu salak mısın kızım sen nerden geliyor aklına böyle şeyler "
Abim anneme ve babama bakınca ortamdaki gerginliğin ve sessizliği görünce bu işin şaka olmadığını fark etti ve hemen ayağı fırladı ve ağlamaklı ve titreyen bir sesle
"Baba anne... cevap versenize bu dediği doğru olamaz değilmiii " abim ellerini saçlarını daldırdı
Titreyen elimle kağıtları abime uzattım
Abim bir kağıda baktı bide bana yavaşça kağıtları aldı ve göz gezdirdi
Annem ağlamaya başlamıştı bile
"Vayy bee bunca sene evlatlıkmışız haberimiz yokmuş hiç bir şey demiyorum ne haliniz varsa görün " abimin gözünden bir damla yaşın aktığını gördüm annem feryat edercesine bağırdı
" YİĞİİTTTT DUR DUR GİTME NOLUR BEN SİZSİZ YAŞAYAMAM OĞLUM NOLUR GİTME BIRAKMA BENİ "
"Neden anne neden söylemedin bunca yaşıma kadar neyi beklediniz "
Yusuf bey söze dahil oldu babam ismimle hitap etmişti bana kızmıştı sert sesiyle
"Derin senin bundan nasıl haberin oldu ?"
Anlatıp anlatmamak arasında kaldım ama onlara anlatmalıydım
O gün yaşadığım bütün herşeyi anlattım
"Allah cezasını versin ikisininde kendileri dedi. onları istemiyoruz alın sakın bizden bahsetmeyin diyen onlar değilmiydi Yusuf "
"Amaçları ne bunların hayatım onu anlamaya çalışıyorum şuan "
Abim
"Bizi istemiyorlarmıydı "
"İsteselerdi buradamı olurduk abi " dedim ve ekledim
"Abi mantıklı ol evet bizi doğurmamış olabilir ama o baktı abi o büyüttü büyüttüler düştük onlar vardı güldük onlar vardı hastalandık yine onlar vardı abii bizi sevselerdi onlar olurlardı ama yoklar bak etrafına burası bizim evimiz bak karşındakilere ANNEMİZ VE BABAMIZ evet doğurmadı ama HER DOĞURANDA ANNE DEĞİL be abi şimdi bunlara sinirlenip gidemezsin evet küçükken söyleselerdi daha iyi olabilirdi ben 1 aydır her gece ağlıyordum ama şimdi mutluyum çünkü herkes herşeyi biliyor artık ben mutluyum sende mutlu ol sinirlenip gitme ." Diyip koşarak anne ve babama koştum ve sıkıca sarıldım belki böylesi daha hayırlıydı.
Annem ve babam beni hemen sarmaladı sonra abimi çağırdım abimde geldi ve sıkıca bir aile kucaklaşması yaptık
SONRA NE Mİ OLDU...
Tam 1 yıl oldu
O bizi doğuran kadın ve onun kocası büyük bir mafya adamına yakalanmış ve bütün yaptıkları pislikleri abim ve benim üstüme atmışlar bir şekilde inandırmışlardı
Ve o adam gelip doğduğumuza pişman etti ve abimle bizi BEYAZKEN SİYAHA BOYADILAR BİZİ
Çektiğimiz acıyı bir biz bir ALLAH bilir bu sırada annem ve babamın haberi yoktu abimle bir şekilde sakladık yaralarımızı acılarımızı abim beni o siyaha hiç sokmam istemedi elinden ne geliyorsa daha fazlasını yaptı ama nafile.
O kadınla o adama noldu biliyor musunuz o büyük mafya adamına herşeyi kanıtıyla gösterdik ve en sonunda bize inandı ve elini yakamızdan çekti ve o bizi doğurup bir kenara attan o adamla karısı aratıp buldurdu ve ayağını dibine kadar getirdi ve gözlerimizin önünde ikisinin kafasına sıkarak öldürdü
Bizi okadar siyahın içine itmişlerdiki o kadar alıştırmışlardıki acıma duygumuzu yitirmiştik gözümüzü kırpmadan ölümlerini izledik
Bu hareketimiz büyük mafya adamını baya etkilemişki adımız herkese ulaştı ortamımız olduğu kadar düşmanımız çok oldu
ŞİMDİ ONLARLA UĞRAŞIYORUZ
MERHABA CANLARIM GÜZEL VE KÜÇÜK AİLEM UZUN BİR ARA OLDU AFFEDİN EN YAKIN ZAMANDA HIZLI BÖLÜMLER GELECEK
KENDİNİZE İYİ BAKIN ❤️💕
