1.Bölüm

15.5K 392 35
                                    

Medya; Derin

Arkamdaki adamlara piç bir gülüş atıp ilerlemeye devam ettim. Amacım onları ıssız bir yere çekmekti. Bu köpekler kesin kara Emir'in köpekleriydi. iyice ıssız yere geldikten sonra deri ceketimi fırlatıp onları beklemeye başladım. gelmişlerdi üç kişilerdi ama yapıları oldukça iriydi sorun değildi onların hakkından gelirdim. daha öncede yapmadığım şey değildi hani. dövüşte göründüğümden fazla iyiydim. buda karşımdaki itleri şaşırtıyordu. göz kırpıp gel işareti verdim. Adam pis pis sırıtıp 'canımı fazla yakma güzelim' dedi. sesi de kendi gibi kabaydı. 'kimseye ayrım yapmıyorum' dedim. adam üzerime atılınca geriye gidip karnına tekmeyi bastım. ardından bana doğrulunca hızla suratına yumruk atıp boynunu kırdım. diğerleri şaşırmıştı. ben olsam bende şaşırırdım sonuçta beni kolayca alt edebilirdi benim tek avantajım hızlı olmamdı.Diğer adam üzerime yürümeye başladığında koşmaya başladım eski hurda bir bodrum vardı. hızla ona tırmanıp nefesimi düzenledim. Adamın ayak seslerini duyuyordum.Tam aşağıda beni arıyordu harekete geçip hemen atladım adamın boynuna ilkten şaşırmıştı daha sonra kendine gelip beni savurmaya çalıştı fakat pek faydalı olduğu söylenemez. Bu durum sıkıcı olmaya başlamıştı hadi ama! bu kadar sıkıcı ve kolay av olmayın dedim ve daha sonra boynunu kırdım. 'geriye kaldı biiir' diyerek yürümeye başladım. Tam karşımda elinde bıçakla beni bekliyordu. 'işte bu biraz heyecanlı olabilir.' dedim ve gülümsedim. Adam pis pis sırıtıp bıçağı bana doğru salladı. reflekslerimin hızıyla geriye doğru gittim ellerimi iki yana açıp adamın hamlesini bekledim bıçak pek keskin bir şeye benzemiyordu. adam tekrar bıçağı sallayınca bıçak tutan eline sert bir tekme attım. daha sonra adamın beline dirseğimi geçirip boynunu kaldırdım. 'o piçe söyle köpeklerini değil kendisi gelsin yiyorsa' diyip yada diyemeyeceksin diyip boynunu kırdım. deri montumu alıp yürümeye devam ettim. işler iyice kızışıyordu bu it ya ölecek yada anlaşma yapacaktı. bu arada ben Derin Korkmaz ailenin varisi de diyebilirsiniz. Korkmazlar bugüne kadar hep şerefli bir aile idi. yürümeyi bitirip arabamı buldum. telefon çalmaya başladığından gözlerimi devirip aramayı cevaplandırdım arayan abimdi Yiğit korkmazdı 'deriin bu sefer öldürücem onu .

Mafya GüzeliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin