Chapter 17: Misunderstanding </3

7 0 0
                                    

29th day

Dan's POV

5:32 pm

[ MESSAGE ]
"Kumain kana?" -Dan

"Yup. You?" -Savannah
"Yah, Jack has a fever" -Dan

"Is he alright?" -Savannah

Jerry: Daaaaaaannn! Can you buy some medicines for fever at the pharmacy?
Dan: SUUUUUUUURE! Wait.
Max: Buy some bread too.
Dan: Raaaayt. -,-

[ MESSAGE ]

"Yeah, he is. Mamaya na muna, bibili muna ako ng gamot para kay Jack." -Dan

"Okay ingat." -Savannah
[ END OF THE MESSAGE ]

Medyo malayo layo nga pala ang pharmacy dito.

*ring ring ring*

[ MESSAGE ]
(Felicia Tyler)

"Dan." -Felicia

"What?" -Dan
"Are you alright?" -Felicia

"Yep. Nung di ka pa nag m'message." -Dan

"What?" -Felicia

"Nothing." -Dan

"Where are you?" -Felicia

"With Jerry." -Dan

"You sure huh?" -Felicia
[ END OF THE MESSAGE ]

Felicia: DAAAAAHHHHN!

"Sumusunod pala! BOSET."

Felicia: You really are with Jerry huh?
Dan: Why did you care?
Felicia: I care, because I love you.
Dan: What?
Felicia: I love you.
Dan: ...

Savannah's POV

6:17 pm

May fever si Jerry. So lumabas ako para bumili ng bread sa bakery.

*listening to White Horse by Taylor Swift*

.
.
.
.

"Uy! Si Dan yun ah? Sino kasama nun?"

Savannah: Da---

Hillary's POV

6:17 pm

Felicia: I love you.
Savannah: Da---
Dan: ...

Niyakap ni Felicia si Dan.

"Aw."

Felicia: Please, love me back. Dan, I really love you.
Dan: Nev--
Felicia: I have nobody. I have nothing.
Dan: Wag ako iba na lang.
Felicia: Ako na lang mahalin mo, gagawin ko lahat. Lahat ng gusto mo!
Dan: What the? Nagtatagalog ka!?

"Wow. Nagtatagalog ka pala Felicia? So tanga tangahan ka lang pala pag tinatagalog ka nila nung outing?" -Hillary

Felicia: Walang nagmamahal sakin, I don't even have parents. Di ko sila nakita, and I didn't even said any word na mahal ko sila. I didn't even said Goodbye before they left me. Bago sila mamatay. Haha. Buti nga, may umampon sa akin. Pero di naman anak ang trato sa akin..

"Kawawa ka naman.. :("

Dan: ...

Bumigay ang kamay ni Dan, at niyakap na rin si Felicia.

Savannah: D-Dan.. Dan, bumigay kana ba? :(

Tumingin si Felicia kay Savannah.

Felicia: *ngiti*
Savannah: Haha. T*ng *na.

Nag walk out si Savannah.

Dan: You'll find someone better than me, and once you found him. He deserves your love more than I. And loves you more than I do. Di kita kayang mahalin. Dahil may mahal na akong iba.
Felicia: Walang chance? Kahit kunti? :(
Dan: Wala. Umalis kana.

(Boses sa malayo)

"Napakatanga mo talaga SAVANNAH!"

Dan: Sh!t.
Felicia: Sa akin kana lang kase. Iingatan kita promise.
Dan: Lumayo ka nga sakin!

Tinulak ni Dan si Felicia.

Dan: KADIRI KA! Malandi ka!
Felicia: NAGPALANDI KA NAMAN!

Savannah's POV

6:35 pm

"T*ng *naaaaaaa! MANLOLOKO!"

Savannah: Napakatanga mo talaga SAVANNAH!
Dan: SAVANNAAAAAAH!

Narinig niya pala ako.

"Sige Savannah, takbo pa.
Habang tumatakbo ako, di ko talaga mapigilang maiyak. Sa sobrang sakit. Napakasakit."

Dan: SAVANNAAAAHH!

"After mo kong pakitaan ng ganun? Magpapaalam na bibili ng gamot pero makikipagkita ka lang sa iba? MASAKET YUN AH. Masyado mong sinagad?"

(Tingin sa likod)
"Ayun. Wala na pala siya. Yes!"

.
.
.
.
.

(Tingin sa harap)
"AY KATAKOT! X-MEN!? Nagteteleport!?"

"GALIT AKO PERO BAKIT GANTO NAIISIP KO!? -,-"

Savannah: Tungunu bat ka nandyan!?
Dan: Sino bang di makakahabol sayo eh nagj'jogging ka lang naman?

"Ay. Nakuha ko pang magbiro kahit umiiyak na ko. :("

Dan: Mali ang pagkakaintindi mo. Gusto ko lang siya damayan.

"Liar."

Dan: Sorry. I've shouldn't have done that.
Savannah: NGUMITI SIYA SA AKIN NUNG NAKITA AKO!? SO SHE KNOWS NA NAKIKITA KO KAYO!

"Gusto mo rin naman."

Dan: I'm really sorry.. Babawi ako.
Savannah: ...
Dan: I'm so sorry. Babawi ako. Please. Sorry.
Savannah: Wag mo na akong paasahin.
Dan: I'm sorry Savannah. Sorry. I Love y--

*BLAAAAAAAMMMMMMM*

Nasampal ko siya. Malakas yun. Di ko sinasadya yun. I didn't mean to to it. It's just na galit lang ako.

Dan: It's okay. I deserved it.. Dahil napakawalang kwenta ko.
Savannah: Bakit nga pala ako nagagalit sayo kahit alam kong HINDI NAMAN PALA AKO ANG MAHAL MO!?
Dan: ...
Savannah: Bakit ka kumalas sa pagkakayakap mo sa kanya!? OKAY LANG NAMAN SAKEN?
Dan: Savannah, itigil mo na yan.
Savannah: Sana di na pala ako umasa na mahal mo ko! NAPAKASAKIT PALA.
Dan: It's not what I meant. I just feel her pain about her parents. Masakit yung lumaki ka ng wala ang magulang mo! Na tanging pagmamahal na lang sa iba ang nagiging pag asa mo!
Savannah: NARANASAN KO RIN YAN! PERO NI MINSAN KAHIT MAY MAHAL NA AKO. HINDI AKO NANYAKAP NG IBANG TAO!

Iniwan ko na siya dun. At ayoko pang magkaroon ng iskandalo sa street na yun.

***

Oh? Anyare na!? XD

Vote and Comment po. Thanks! :)

If We Really Are Meant To BeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon