Chapter 18: I Still Care

9 0 0
                                    

30th day

Dan's POV

*Flash back*

"I love you." -Felicia

Niyakap ako ni Felicia.

*Another Flash back*

"I have nobody. I have nothing." -Felicia

*Another Flash back*

"Napakatanga mo talaga SAVANNAH!"

Dan: Lumayo ka nga sakin!

Tinulak ko si Felicia.

Dan: SAVANNAAAAAAH!

*Another Flashback*
Dan: I'm so sorry. Babawi ako. Please. Sorry.
Savannah: Wag mo na akong paasahin.
Dan: I'm sorry Savannah. Sorry. I Love y--

*BLAAAAAAAMMMMMMM*

*End Of Flash back*

1:36 pm
Tinignan ko ang phone ko.

2:11 pm

"WALA PA REN!"

4:46 pm

"Wala pa ren :("

Magbibihis na ako. Di ko na kaya. Pupuntahan ko na siya.

Savannah's POV

Eto ako, laro lang. Left 4 Dead <3
Libangan ko to. Lalo na pag malungkot ako.

"Di na nga niya ako mahal."

5:01 pm

"Maaaaa! Pwede pumunta ng mall? Uuwian ko na lang po kayo ng pagkain." -Savannah

"Sige. Ingat ka ah." -Mom

"Opo! Bye ma!" -Savannah

"Bye!!!!" -Mom

Dan's POV

*knock knock knock*

"Who's there?"

"Dan." -Dan

"Dan who?"

"Dan Walker" -Dan

"Where the joke?"

WATTA GRAMMAR?

"Teka sino ka ba?" -Dan

"Yaya ng bahay na to!"

Binuksan ng yaya yung pinto.

"Nasaan si Savannah!?" -Dan

"Bakit!?" -Yaya

"Nasaan nga po siya!?" -Dan

"Eh paano kung sinabe kong nasa Spain siya?" -Yaya

"HA!?!?" -Dan

"Choss naman to talaga. Nasa mall si ma'am Savannah." -Yaya

"Salamat ho" -Dan

Naka car ako papuntang mall. Medyo malayo layo eh.

"Ano naman kaya gagawin ng babaeng yun sa mall ng nag-iisa!?"

"Nag-iisa nga ba?"

Yun lang!.

Savannah's POV

5:56 pm

After kong bumili ng ulam. Saglit lang naman yun.
Nasa sidewalk ako ng mall, naglalakad. Maganda kasi dito. Yung tipong I'm all alone. Then mamaya magiging madilim so bubukas ang mga ilaw ng kotse and ang mga lamp posts.

"Lamig."

Napakalamig na pala. Sobra. Grabeeee. Wala akong jacket na dala.

"Guuuhhh, sakit ng ulo ko."

Napahawak na lang ako sa braso ko dahil sa sobrang lamig.

.
.
.
.
.

"SAVANNAAAAAAH!"

Shocks! Kilala ko tong boses na to ah!?

"SAVANNAH!!!!"

"Si Dan nga!"

Tumakbo ako at nagtago sa mga puno. Sana di ako makita nun. Sus. Good mood ako medyo tas sisirain niya lang araw ko!?

"HAYS!"

Tinignan ko siya. Wala naman. Ay shocks. Nangyari na to.. Di kaya.....

*insert creepy sound here*

Savannah: O_O

Nararamdaman ko na.. HALA!

Dan: Tatago tago ka pa! Mahuhuli rin naman kita!
Savannah: WAAAAAAAHHHHHH!

Lumapit si Dan sa akin at niyakap ako.

Savannah: WAAAHHH! WAAAHHH! WAAAHHH!

*BLAAAAAAMMMMMMM!*

Dan: Grabi naman makasampal to!
Savannah: RAPIST! MANYAK!
Dan: Grabi ka naman! Ganyan ka ba pag nakakakita ng pogi!?

*BLAAAAAAAAMMMMM!*

Dan: ARAAAYYY!
Savannah: Lumayo ka nga! Layoooo!

Lumapit mukha ni Dan sa mukha ko.

Savannah: LAYOOOO!
Dan: Don't try to make a noise ulit or else hahalikan kita!
Savannah: Eeeeeewwww!

Lumapit siya lalooo! -,-

Dan: SIGE! MAG INGAY KA PA!
Savannah: O_O
Dan: Let's go home.
Savannah: Bakit? Kaya ko naman mag isa!?
Dan: *evil eyes*
Savannah: Kaya mo na yan. Sige bye.

Umalis na ko bigla.

Savannah: ARAY!

Hinawakan niya kamay ko.

Savannah: ANO BA!?
Dan: Subukan mong umalis.
Savannah: A-a-a-ay.

Di ako makaalis. Grabi naman tu.

Bigla niya akong niyakap.

Dan: I miss you.

Ginaw na ginaw na ko.

Dan: Bakit ka namumutla!?
Savannah: ...
Dan: Your hands are cold too.
Savannah: ...
Dan: ANG LAMIG LAMIG KASE TAPOS MAG-S'SHORT!
Savannah: Baket? Buhay mo buhay mo?

Ibinigay sa akin ni Dan ang leather jacket niya. And he carried me into his car.

Dan's POV

Nakatulog siya sa biyahe namin. So I carried her papunta sa bahay niya.

Dan: Tita. Nakatulog po si Savannah. And eto po yung uwi niya sayo.
Savannah's mom: Thanks Dan :) Ako na ang bubuhat sa kanya pataas.
Dan: Ako na lang po.

I carried her papunta sa kwarto niya. Binuksan ko rin ang aircon and kinumutan ko siya. Hinayaan ko muna sa kanya ang jacket ko.

I left her a note.

"Good night."

***

Sweet kahit nag away. HAHA! Sa story na lang talaga ako kinikilig :(

Vote & Comment! :)

If We Really Are Meant To BeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon