44th day
11:34 pm
Nagsulat ako ng letter..
And I left it on my bed.
Mom is already sleeping.
They are all already sleeping. Nagmadali akong lumabas ng bahay.
I was wearing white shorts and white sleeveless T-shirt. May bitbit akong bag.
"BALIW KA SAVANNAH!" -Hillary (D' author XD)
Dan's POV
Eto ako, nakasilip sa bintana..
Kakatapos ko lang maglinis ng kwarto. Lahat sila tulog na. Kapagod pala nu.
.
.
.
.
.
.
.
Dan: O_O -_- O_O
"SAVANNAH!? WHAT ARE YOU GOING? GABI NA EH!"
Dan: Anong gagawin nanaman nun sa club house garden!? Mukha siyang white lady. Kahaba haba ng buhok, then naka all white pa. Baliw ba yun?
Lumabas ako para sundan siya.
I saw her so I hid at the bush, nagsasabit siya ng tali sa puno ng clubhouse garden!? Naglagay siya ng 'RIP' sa papel at idinikit niya sa likod niya!? BALIW!
Nakapatong siya sa bench dahil di niya abot.
Dan: Seriously? What is she doing? Is she crazy?
Umiiyak NANAMAN siya. Nanaman!? At nakita kong, TINALIAN NIYA ANG LEEG NIYA! MAGBIBIGTI SIYA!?
Savannah: Okay lang. Saglit lang to. Sorry kuya Harold, matagal tagal din akong nabuhay dahil lang sa pangako. But kuya, I just realized na di ko na kay--
Dan: BALIW KA BA SAVANNAH 'WALKER'!?
"Oo Walker. Akin siya e! AKIN SIYA!"
Savannah: You followed me again.
Dan: ITIGIL MO NGA YANG KALOKOHAN MO!
Savannah: You're too late Mr.
Dan: BUMABA KA DYAN!
Savannah: AYOKO! NEVER!
Dan: BABA!
Savannah: Kahit anong sabihin mo, DI AKO BABABA!
Lumapit ako sa kanya.
Dan: BABABA KA O HUHUBARIN KO YANG SHORT MO?!
Savannah: MANYAAAAAAKKKK!
*BUUUUUUUMMMMMM*
Sinipa niya ko. Sakit ah. BUMABA KANA KASE!
Dan: BUMABA KANA KASE!
Nakahawak na ako sa bewang niya.
Tuloy pa rin ang pag-iyak niya.
Dan: HUHUBARIN KO TO!? BABA!-,-
Savannah: Murder na nga, rape pa. BASTOS!
Dan: Bumaba kana kasi dyan babe.
Savannah: KADIRI!
Dan: Di ako titigil sa kakatawag ng babe sayo sige!?
Savannah: EEEEEEEWWWWWW!
Dan: Babe! HUHUBARIN KO TO!?
"Syempre joke lang, ano ako adik? -,-"
Savannah: HUBARIN MO! MAY CYCLING AKO!
Dan: 1..... 2............ 3---
Savannah: AAAAHHHHHH! WAG!
Dan: Manahimik ka nga!
Savannah: PSH!
.
.
.
.
.
.
Nakatulala kaming dalawa..
Dan: Savannah.
Savannah: What!?
Dan: Joke.. Lang yung kahapon.. Galit ako, pero di ko kayang iwanan ka. Mahal na mahal lang talaga kita.
Savannah: WEH!?
Dan: Oo nga. Bumaba kana dyan. Galit na galit lang talaga ako, pero di mawawala ang pagiging concern ko sayo.
Savannah: SUS!
Dan: Mapapatawad naman kita eh! Basta malaman mo ang weakness ko.
Savannah: TSSSS! Alis kana nga magpapakamatay ako e.
Dan: Wag nga!
Savannah: LAYAS! You make it hard for me to suicide e!
Dan: I LOVE YOU.
Savannah: Shut up!
Dan: BABABA KA O HUHUBARIN KO YANG SHORT MO!?
*Alis tali sa leeg*
Savannah: MADALI AKO KAUSAP.
Pababa na siya sa bench nun pero bigla siyang nadulas.
Savannah: WAAAAAHHHHHHH!
Nasama ako sa pagbagsak niya. So nakahiga siya sa shoulders ko. Did I forgot to say na 5'7 ako at 5'2 siya?
Savannah: OMG.
Dan: KILIG MATS.
Savannah: ANU BAAAAA!
Dan: Let's do it again! *baby talk*
Savannah: Che. Di bagay sayo. Makauwi na nga.
Kinuha niya yung tali at inilagay sa bag niya. Tinanggal niya din yung papel sa likod niya.
Savannah: So bati na tayo?
Dan: Medyo.
Savannah: WHY!?
Dan: Basta malaman mo lang ang weakness ko, bati na tayo.
Savannah: TSS!
Dan: K.
Savannah: BATI NA KASE TAYO!
Dan: NO.
Savannah: :(
Dan: Bleeeeeeeehhhhh!
Savannah: Bati na tayo :(
Dan: :(
Inihatid ko na siya sa bahay. Hays angkyut niya talaga.
Baliw talaga yung babaeng yun, magbibigti pa jusko..
[MESSAGE]
"Good night :b" -Savannah
"K" -Dan
"PABEBE SI WALKER! HAHA!" -Hillary (D' author again)
BINABASA MO ANG
If We Really Are Meant To Be
Ficção AdolescenteTrue love is beyond time and distance.
