Çok çok çok özür dilerim hepinizden wattpad'de uzun zamandır kitap yazmıyordum ve bu kadar geciktiği için hepinizden çok özür dilerim.
2 ay sonra
-Ashley'nin ağzından -
Bella'nın ölümü üzerinden nerdeyse iki ay geçmişti hepimiz birbirimize söz vermiştik bu ev içinde bu konu artık konuşulmıycaktı. Jess sürekli bundan kendini sorumlu tutuyordu Cam ise yıkılmıştı nerdeyse 1 ay evden bile dışarı adım atmadı ama sonradan o da kabullenmeye başladı. Ama ben, ben hiç bir zaman onu aklımdan çıkaramıyordum. Ne zaman gözümü kapasam onun yüzü geliyordu aklıma tabiki birde Nash ve Luke vardı. Evet Luke ve ben birlikteydik ama hiçkimseye söyleyemediğim bir şekilde aklım sürekli Nash'e gidiyordu. Onunla bu kadar yakın ama bir o kadarda uzak olmak bu canımı yakıyordu. Bella'nın ölümünden sonra yani bu iki ay içinde nerdeyse hiç denilicek kadar az gitmiştim okula ve eminim ki bu sene okulda kalıcaktım. Ben televizyonun karşısında oturmuş bunları düşünürken omzumda hissetiğim el yerimden sıçramama sebep olmuştu.
"Hey hey Ash sakin ol" yüzune bakmasamda onun Jess olduğunu anlamıştım. Yanıma oturdu.
"Annen aradı ve hiç iyi şeyler söylemedi Ashley " onu dinliyordum umursamaz gibi gözüksemde dinliyordum.
"Senin artık burda kalmanı istemiyolar." Son söyledikleri istem dışı bir şekilde ona bakmama sebep olmuştu. Gözlerinde endişe vardı ama biraz da korkmuş gibi gözüküyordu.
"Ne demek bu şimdi" sakin olmaya çalışırken sandece bunu söyleye bilmiştim.
"Ailen durumunu farkında. Okula gitmiyorsun. Evden bile doğru düzgün çıkmıyosu..." Jess cümlesini bitirmeden masanın üstünde duran telefonum çalmaya başladı. Telefonu açıp konuşmaya başladım.
"Anne"
"Elizabeth" neden hep bana bunu diyordu ki
"Ashley anne lütfen." Annemle pek yakın sayılmazdım.
"Peki Ashley seninle konuşmak istiyoruz" cevap vermedim sadece konuşmasını bekliyordum.
"Senin artık orda kalmanı istemiyoruz senin için Türkiye'de bir okulla görüştük bundan sonra orada okumanı istiyoruz." Ama ben burda kalmak istiyordum ve bunu söylediğim abda kıyametel kopardı.
"Anne ben burada mutluyum başkada bir şey duymak istemiyorum. Görüşürüz."
Telefonu sertçe kapattım ve üstümü değiştirmek için odama çıktım.
Dolabımdan elime geçenleri alıp giydim ve aşağıya indim Jess beni görünce şaşırmıştı.
" Nereye gidiyorsun Ash"
"Okula, sizinle geliyorum." Şaşırmıştı bir şey söylemeden arkasındaki ssate baktı ve yerinden fırlayıp benide çekişirerek dışarı çıkardı. Aceleyle evi kitledi ve telefondan birini aradı. Evet tabikide onları aramıştı. Birkaç dakika sonra Shawn tıklım tıklım bir arabayla evin önünde durdu. Jess çoktan ön koltuğa oturmuştu ve banada sadece arkaya geçmek kalıyordu. Lanet olsun ki sadece Cam ve Nash in ortası boştu. Kapıyı açım oturmam için Cam aşağı indi. Cam'e teşekkür ederip arabaya bindim. Nash ve ben bir kaç kez göz göze gekmiştik. Onu o kadar özlemiştim ki. Son çare kafamı arkaya yaslayıp okula kadar uyumaktı. Gözlerimi açtığımda çoktan okula gelmiştik bile. Zarzor arabadan inip bizim grupla beraber yürümeye başladım. Nash'e baktığımda ise yüzünde hiç bir duygu olmadığını farkettim ruhsuz gibiydi. Ona baktığımı farkedince hızlıca önüme döndüm. Beni görenler sanki hayalaet görmüş gibi bakıyordu haklıydar da. Uyumamaktan gözelrimin altı şişmiş ve morarmıştı. Gözlerimden damarlar fışkırıyordu bu halimle ben bile korkardım.
...
İlk derse girmek üzereydik ki ismimin anons edilmesiyle masadan kalkıp müdürün odasına diğru yürümeye başladım.
Kapıyı tıklatıp "gel" sesini fuyunca içeri girdim.
"Ashley gel otur." Gösterdiği yere doğru ilerleyip oturdum.
"Bu okulda ne arıyorsun." Dedikleri beni şaşırtmıştı
"Anlamadım, ben burada okuyorum."
Bu sözlerim karşısına ufak bir kahkağa atmıştı.
"Hayır. Sen artık burda okumuyorsun Ashley Elizabeth Louren"
"Anlamadım ben burada okuyordum sadece bir kaç gün okula gelmedim nasıl oluyo bu iş."
Sinirlenmiş ve oturduğum yerden fırlamıştım.
"Şöyleki ailenle görüştüm ve senin artık burada okumanı istemiyorlar. Kaydını başka bir okula aldılar."
Sinirden kulaklarım uğulduyordu.
"Peki hangi okul bu."
"Türkiye'de özel bir okul ismini tam olarak bilmiyorum bildiğim tek şey Türkiye Antalya'da olduğu."
Odadan çıktığımda uzun zamandır kvga ettiğim bir kız tam olarak adını bile bilmiyorum yanıma geldi.
"Ashley senin bu okuldakı devrin kapandı artık." Bu okuldan bir öğrenci olmadığıma göre.
"Evet ve artık bu okulda okumadığıma göre seninle biraz konuşa bilirmiyiz"
Onu kolundan tutup omulun en kuytu köşesine götürdüm.
"Bu da benden sana hatıra kalsın." Var gücümle suratına yumruklarımı indirmeye başladım. Taki biri beni kolumdan tutup çekene kadar. Arkama döndüğümde o tanıdık maviyle karşılaştım. Yerde yatan sürtüğün azından çıkan kelimeler orada kıpırdayamadan kalmama sebep olmuştu.
"Nash AŞKIM..."
