Karşımdaki görüntü deli gibi gülmeme sebep oluyordu. Kapı kapalıyken Jessie'nin attığı histerik kahkalar korkmama sebep olmuştu. Oysaki Jess elindeki kalemtraş buçağı ile bileklerini kesmeye çalışıyordu.
"Ash ne gülüyosun burada kendimi öldürmeye çalışıyorum." Elindeki kalemtraşı alıp çöpe attım.
"Evet bir kalemtraş ile bileklerini kesmeye çalışıyorsun Jess."
Kollarını göğsünde bağladı ve oflamaya başladı.
"Odada başka kesici bir cisim görüyomusun." Elimle masada duran vazoyu gösterdim. Vurarak yere devirdi.
"Şimdi" bu sefer yerdeki camları gösterdim. Offlayarak elini uzattı.
Oturduğu yerden onu zorla kaldırdım. Odadan çıkmak üzereyken ayağına batan cam parçası bağırmasına sebep olmuştu. Sürekli ayağına bakıp küfürler yağdırıyordu. Bu istemsizce gülmeme sebep oluyordu. Sinirli bir şekilde bana döndü.
" Neye gülüyosun Ash ayağım kesildi ve deli gibi kanarken sen ne b*ka gülüyosun mal." Bu tür cümleleri gülmemi hızlandırıyordu. Onun bir koluna girdim ve merdivenlerden indik. Ayağına bez sardık ve onu tekrar arabaya taşıdım.
"Hey Jess bu kadar sinirlenmenin sebebi ne."
Beni duyuyordu ama takmıyordu bile. Sonunda bağırdım.
" Jess beni takar mısın yoksa arabadan aşağımı sarkıtıyım. Sinir bozucu bir şekilde gülmeye başladı. Ve aniden ciddileşti.
"Malmısın ayağım deli gibi kanıyo sen hala bana ne soruyosun Elizabeth." Bana Elizabeth denmesini sevmezdim ve o da bunu biliyordu.
"BANA ELİZABETH DEME JESS." Bağırdığim sırada nerdeyse kaza yapıyorduk.
" Ash tamam sakin ol üzgünüm sadece hastaneye çabuk."
...
Hastaneye geldiğimizde herkes bir tarafa koşturuyordu sanki birileri ölüyomuş gibi.
Sonunda biri bizi farketti ve bir sedyeyle yanımız geldi. Sıra sıra koridorlardan geçiyorduk sonunda bir odaya girdiğimizde Jess' in ayağını dieye başladılar bende haber vermek için Shawn'ı aradım
"..."
Shawn:alo
Ben: Shawn
Shawn: efendim Ashley
Bem: şey Jess
Shawn: ne ne oldu!
Ben: ayağına cam battı şu an hastanedeyiz.
Shawn: ne olamaz nerdesiniz hemen geliyorum durumu iyimi peki Ash bişey söyle.
Ben:Shawn sadece ayağını dikiyolar
Shawn: nerdesiniz hemen geliyorum.
Hastanenin adresini verdim ve telefonu kapattım bir kaç dakika sonra kapı çaldı. Nasıl bu kadar hızlı gelmişti. Aceleyle içeri daldı ve yanıma geldi. Sorular sormaya başladı. "Jess nerde? Niye bana daha önce haber vermedin? Canı acımıyodur çok dimi? Yanına girebilir miyim acaba?" "Sakin ol. Nefes al bi. " dedim. Shawn'ı duyan hemşirelerden biri Shawn'a dönüp "Beyefendi eşinizin doğumu için filan mı burdasınız? " diye sordu. O an gülmeye başladım ve Shawn da bana katıldı. Hemşire yüzümüze boş boş bakıyordu. Shawn hemen sustu ve olayı anlattı. Sonra hemşire anlayışla gülümseyip Shawn'a "Eğer o kız kimse, gerçekten çok şanslı olmalı. " dedi ve işine geri döndü.
...
Shawn ve ben koridorda Jess' i bekliyorduk sonunda tek ayağı sargıda ve deyneklerle odadan çıktı. Koridorda yürümeye çalışıyorduk. Ama Shawn anide durdu. Karşısına bakıyordu kafamı çevirdiğimde Cam karşımada duruyordu ve ağlamaktan gözleri kızarmıştı. Onun arkasında ise Amber, Alex, Nash. Ve Cam vardı.
"Neler oluyor burda." Kimse bana cevap vermiyordu. Shawn ise bakışlarını yere odaklamıştı.
"Shawn." Kimseden ses gelmeyince bağırmaya başladım.
"KAHRETSİN BURADA NE İŞİNİZ VAR." hala kimse konuşmuyordu
"CEVAP VERSENİZE" ben bağrırken durdukları odanın kapısından hemşire koşarak çıktı içeriden ise kapının açılmasıyal sesler gelmişti.
"Hastayı kaybediyoruz çabuk şoku verin. 1 2 3 ..." avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım.
"NELER OLUYOR BURDA İÇERDE KİM VAR KAHRETSİN CEVAP VERSENİZE" Jess ile birlikte haykırmaya başlamıştık ve ben kendimi kaybediyordum. Eyer gemen ilacımı içmezsem hiç iyi olmıycağını biliyordum...
