• SOLUK GECE •

2.BÖLÜM : "Peri Kızı"

[Teoman ft. İrem Candar"İki Aşk"]

🎶

Lina Sayer

Yangın alarmını çaldırmayı başarmıştım dışardaki seslerle birlikte kapının arkasına saklanmıştım gelen kişiye elimde tutuğum sopayla vuracaktım. İlk gelen kişiyi haklayınca ikincisi o kadar saf çıkmayıp içeri silahla girmişti. Silahı bana doğruttuğunda artık yapacak hiçbirşeyim kalmamıştı benden bu kadar diyip teslim olmuştum kaçış yoktu burada tıkılıp kalmıştım. Bir Allah'ın kulu bulamazdı beni.

Sandalye ye bu sefer bağlandığımda içimde olan kurtulma umudunu da yitirmiştim ebediyen burdaydım. Tek temenim vardı oda bi yardım sever, koca yürekli kişi tabi bu kişi onun adamlarından biri olamayacağına göre temenimde yoktu.
Kesin bu sefer cafe den koğulacaktım bir haftadır gitmiyordum.

Cafe de çalışalı yaklaşık onbeş gün olmuştu ki ben bir haftasını gitmemiştim zaten . Orada çalışıyor akşamları ise cafe ,bara dönüşüyordu.Bende gitar çalıp şarkı söylüyordum yorucu ama bi o kadar da eğlenceli bir işti. Şarkı tüm yorgunluklarıma iyi geliyordu. Ruhumu ele geciriyor bambaşka yerlere götürüp apayrı duygular yaşatıyordu bana.
Yaşanır bi duyguydu anlatmak yetmezdi işte.
Düşüncelerimden sıyrılıp bi çıkış yolu aramaya başladım tabi sandalye ye bağlı bir şekilde olduğum için o aramayı yanlızca gözümle yapabildim.

Bi kapı vardı çıkmak için, ama kilitliydi eğer elerimdeki iplerden kurtulabilirsem kilidi açıp bu lanet yerdende kurtulabilirdim.
Çabuk olmam gerekiyordu çünkü arada bi adamlar kapının oraya gelip ses gelip gelmediğine bakıyorlardı yani göremesemde sesleri duyuluyordu en azından. Gittiklerini hissettiğimde , sesleride uzaklaşmıştı. Ellerimi uğraşıp çıkarmıştım el çıkarma taktiği sayesindeydi çok acıtmış olsa da işe yaramıştı. Sonrasında etrafa bakınıp ağır birşey aradığımda balyozu görmüstüm bu durumda ondan iyi birşey bulamazdım zaten.Çok ağırdı kaldırmakta zorlansamda bu benim tek şansım olabilirdi.
Defalarca vurmamın ardından kapı açılmıştı fakat çıkış yoktu orası sadece bir erkek tuvaletinden ibaretti.
Burada ölüp gidecektim. Ve o herifin dedeği gibi ölümümü zevkle izleyecekti.

🎶

Yaman Karaman

Elimdeki sopayı yere fıklatıp adama kafayla dalmıştım. Bi iflah olmamıştı şerefsiz yaklaşık yarım saattir onu ölesiye dövsemde iki kelime etmişti "valla bilmiyorum" bu kelimeden başka bi bok bildiği yoktu böyle olmayacaktı eğer bunla oylanırsam hem haraç almaya gidemeyecek hemde konsere yetişemeyecektim. Onu bodrum katta bağlı tutup Egemen ve Arın 'la yola çıktım.

Aklım hâlâ akşam ki olacak büyük konserdeydi. Kıyafetim dahi hazırdı ama hiç tadım yoktu çıkmak istemiyordum. Zaten yeterince gerilmiştim oradaki kalabalıkla dahada gerilecektim. Terslik üstüne terslik yaşıyordum ki tesadüflerden nefret eden ben buna katlanamaz olmuştum.
Arın'ın sesiyle düşüncelerimden kurtulup gercek dünyaya döndüm.

"Hadii sıçtık ki ne sıçtık ! Gitti güzelim hatun.gittii"

Dikkatimi ona verdiğimde içinde olduğum olayi anlamaya çalışıyordum.

Araba durmuş Ege ise onun önünde duran bir kıza kalkması için yardım ediyordu. Arın 'sa az önceki ettiği salaklığına yakınıyordu sırf kız olduğu için bu kadar endişeliydi erkek olsaydı eminim ki önemsemezdi bunu biliyordum , çünkü onu yıllardır tanıyordum.

Egemen 'in yanına gittiğimde şükür ki geç kalmamıştı. Kız iyiydi ve bilinci de gayet yerindeydi sürücüye yani Arın 'a baya saydirsada kii o bunu hak ediyo. Sonunda sözümüzü dinleyip arabaya binmişti. İlk önce haraç almam gerekiyordu hastane işi ile sonra ilgilenirdim.
Arın 'ın bitmek bilmeyen ısrarlarından sonra şöför koltuğuna gecmiştim o ise arkada kıza yürüyordu zaten niyetini hepimiz az çok tahmin edebiliyorduk. Klasik Arın işte.
Aynadan yansıması bile mide bulandırırken kıza acıyordum. Çünkü tek iç çamaşırının rengini sormadığı kalmıştı. Kız her defasında terslesede bu Arın da ters etgi yaratıp daha çok kıza yaklaşmasını sağlıyordu. Yok yani onu sevmediğimden değildi bu yakınmam ilerde birilerinden temiz bi dayak yiyip elimize kalır diye korkuyordum.