İlk önce Yeriyi bırakırlar sonra joohyun evini tarif eder ve onu bırakırlar. Seulgi babasıyla konuşur.
Babası: ne yaptınız bugün gününüz iyi geçti mi
Seulgi: evet iyiydi ama en son joohyun un arkadaşı kaza geçirmiş onu saymazsak günüm iyiydi
Babası: durumu iyi miymiş
Seulgi: ameliyattan çıkmıştı baygındı
Babası: hmm umarım hemen iyileşir joohyun üzülmüştür destek oldun mu arkadaşına
Seulgi: elimden geleni yapmaya çalıştım ama morali bozuktu
Eve gelirler seulgi odasına çıkar yatağına yatar joohyunu üzgün gördüğü için kalbi parçalanır aklına geldikçe ağlamaya başlar.
Neden ağladığını kendi kendine sorgular ama bir türlü cevabını bulamaz. Uyumaya çalışır ama aklına geldiği için uyuyamaz. ''acaba iyi mi'' '' uyumuş mudur'' sürekli aklında sorular döner
Telefonu eline alır ve joohyun u arar. Joohyun uyuyordur ve telefonu biraz geç açar uykulu şekilde;
Joohyun: seulgi bişey mi oldu neden bu saatte aradın
Seulgi: seni merak ettim iyi misin
Joohyun: iyiyim teşekkür ederim sen iyi misin
Seulgi: seni düşünmeden duramıyorum
Joohyun: ben iyiyim düşündüğün için teşekkür ederim saat çok geç yarın okul var hadi yat
Seulgi: tamam sen iyisin değil mi
Joohyun: evet iyiyim merak etme
Seulgi: tamam o zaman iyi geceler
Joohyun: iyi geceler
Telefonu kapatırlar seulgi neden onun için endişelendiğini anlayamaz uyumaya çalışır ve zar zor uyur.
Ertesi gün okula hazırlanır ve aşağı inip servisi bekler. O sırada joohyun arar.
Joohyun: seulgi dün gece telefonu kapatır kapatmaz uyudun değil mi
Seulgi: evet uyudum şimdi aşağıdayım servisi bekliyorum
Joohyun: tamam o zaman okulda görüşürüz.
Seulgi:görüşürüz
Seulgi servise biner ve okula varır.
