mafya (neftah)

Sürpriz

Tahirden
Nefes çocukluğunu anlatırken içim acımıştı ben mutlu bi çocuktum babam olmasa bile annem abim e sonra yangazlar ve yengem hep aileydik hep beraberdik, nefese sürpriz olarak lunaparka götüreceğim
N:of tahir soylemiyicek misin
T:ne söylediniz nefes hanım az kaldı sabr et
N:tmm be demedim bişey
Nefes trip atiyodu ama sürprizi görürse tripi unuturdu
Nefesten
Sonunda raba durdu ve oha burası benim çocukluğum lunapark, tahir çok iyidi ne kadar piskopat bi mafya gibi görünse de altın kalpli bi insan
N:tahir bu harika
T:onden buyrun nefes hanım
Gülerek onden yürümeye başladım
T:evet ilk hangisine biniyoruz
N:çarpışan arabaya binelim
T:tmm gel
3saati buradaydık çok eğlenmiştik,yandaki çimenlere gidip oturduk pamuk şeker da almıştık tabiki
Tahir bana çok iyi gelmişti en çok uzlediğim şeyi bana yeniden yaşamıştı birden aklıma geldi peki tahir niye bu kadar dışardan sert görünmeye çalışıyor
N:tahir
T:nefes
N:sen neden sert olmaya çalışıyorsun
T:ben mafyayim nefes pamuk prensesdeki prens gibi davranmamı bekleme yani dışarıdakilere
N:peki niye mafya oldun?
T:bilmiyorum bu bi seçim değildi benim için yani ben nasıl olduğunu bile hatırlamıyorum kendime geldiğimde artık büyük bi mafya olmuştum, artık nefes alıp veren bi intikam makinesiydim (tunadan çok sevdiğim bi replik jbdja) taki sen gelene kadar
Tahire sarıldım sıkı sıkı, içimde kötü bi his vardı
Ben dalmişken tahirin birden adımı bağırması ve silah sesleri ve tahirin önüme atlamasi saniyeler içinde olmuştu şok olmuş bi şekikde yerde kanlar içinde yatan sevdiğime baktım gitmezdi annem gibi oda gitmezdi beni bırakmazdı ama o çoktan gözlerini kapatmıştı bal rengi gözleri sonsuzluğa kapanmıştı...

Bi sonraki bölüm bol bol dram olacak
Sizi seviyorum
Vote unutmayın