Umudun Peşinde #Wattys2019

2.Bölüm

Merhaba benim güzel okur yazarlarım. Şuan 2.Bölümle karşınızdayım. İnşallah beğenirsiniz...

E hadi o zaman başlıyalım.

Multi: Lâra ve Kaan😍

Sabaha karşı kurduğum âlârımın sesi kulaklarımı doldururken huzursuzca yatağımdan sağa sola döndüm. Uykumun kaçtığını anladığımda sinirle ellerimi yatağın yanlarına vurarak oturur pozisyona geçtim.

Sıcaktan dolayı terlediğim için saçlarımın bir kısmı yüzüme yapışmıştı. Bu duruma içimden küfürler saydırarak parmaklarımla yüzüme yapışan saçlarımı geriye doğru savurdum.

Daha fazla yatakta duramıyacağımı anladığımda üzerimdeki örtüyü yana atarak, ayaklarımı yataktan sarkıttım ve kollarımı havaya kaldırıp arkaya doğru esnedim. Bunu yapmam lazımdı çünkü vucudum yatmktan uyuşmuştu.

Esneme olayımı bitirdikten sonra yataktan zıplayarak ayağıya kalktım. Ve banyoya doğru adımladım.

Banyoya doğru giderken de üzerimde ki kıyafetleri çıkarmayı ihmâl etmiyordum. Kirli üstlerimi sepete attıktan sonra küvetin yanına giderek, vucut sıcaklığıma göre suyu ayarlayıp dolmasıni bekledim.

Bakışlarımı küvetten ayırarak banyoda gezdirdim. İlk başta da dediğim gibi burada günümü geçirebilirdim çok güzeldi, ya peki dışardaki oda... gördükçe kusasım geliyordu o yüzden dışarıya çıktığım zaman yeni bir yatak örtüsü almayı aklıma yazmıştım.

Ben bu düşüncelere dalmışken ayağımın ıslanmasıya panikleyip bakışlarımı küvete çevirdim. Ağzına kadar suyla dolan küvet taşmaya başlamıştı. Hemen elimi musluğa uzatarak suyu kapattım ve derin nefes aldım.

'Ah şu panik atağım' diyerek bir ayağımı küvetein içine koydum ve onun peşine de diger ayağımı... kendimi suyun sıcaklığına bırakarak gözlerimi kapattım.

Ne bile bilirdimki gözlerimi kapattıktan sonra geçmişi düşüneceğimi...

8 Haziran 2017

Annem ve babamın evde olmamasının rahatlığı ile koltukta yayılmış televizyonda film izlerken, zilin çalmasıyla dikkatim dağılmıştı. Bu duruma sinirlenireken elimdeki kumandayla filmi dondurarak yerimden kalktım ve hâlândaha zili çalan kapıya doğru adımladım.

Sinirle elimi kapının kulbuna uzatarak ofladım 'bu saatte kim ola bikirki?' Bu sorumu boşverip kapıyı açtım. Kapıyı açmamla abimle göz göze gelmem bir olmuştu. Evet abimi bu saate gelmesini beklemiyordum, yani şirkette çalıştığı için eve geç geliyordu.

Bence bunları düşünecek zaman değildi. Neden mi? Şuan karşımda göz bebekleri simsiyah bir hala bürünmüş ve Ban boş boş bakan abime, neyi olduğunu öğrenmem lazımdı.

Elimi kapının kulbundan çekip abime yaklaştım. Eve almam lazımdı, göz bebekleri simsiyah olduğu halde de yerinde de sallanıyordu.

Tam kolundan tutup içeri alıcaktım ki, elini birden kaldırıp saçımı tutmsıyla bağırdım "Aaa abi napıyorsun? Bırak canım acıyor" öyle sıkı tutmuştuki saç köklerim acımaya başlamıştı.

Ben onun elinden kurtulma çabasına girmişken diğer elinide kapının yanına koyarak destek aldı ve eve girdi. Tabi benide peşinden sürüklüyordu.

Abim salona doğru yürüdükçe benim de acıdan gözlerim doluyordu. Daha fazla bu acıya dayanamıyarak dirseğimle karın boşluğuna vurdum. Bu acıyı hissetmiş olacakki elini saçımdan çekip karın boşluğunu tuttu ve iki büklüm dilerinin üzerine düştü. Bende bunu fırsat bilerek arkamı dönmüş odama koşacakken ayak bileklerimi tutarak beni kendine çekti.