Umudun Peşinde #Wattys2019

4.Bölüm

Selam canlar. 4. Bölüm ile karşınızdayım. Nasılsınız bakiyim??

Multi=》Emre😍

Şarkı= Kaan Boşnak - Benimle Kayboldun

'Hayır, hayır! Sakın önünmden çekilme Büşra teyze.' Merdivenlerin önünde transa girmiş gibi yerimde dikilirken Büşra teyze'nin sesi ile bir nebzede olsa kendime gele bilmiştim. "Ayy Emre, uğraşmasana kızımla!" Büşra teyze onları evin içine alacağını anladığımda dikildiğim yerden canlanarak sağ tarafa dönüp uzun koridorda koşmaya başladım.

Uzun koridorda gözüme takılan kapıyı gördüğümde hiç düşünmeden, kapıya doğru koşarak kulbunu tuttum ve hızlıca aşağıya doğru indirerek kendimi içeriye attım.

Kapıyı kapattıktan sonra arkamdan kilitliyerek 'neden kilitlediğimi bile bilmiyorudum' sırtımı kapıya yasladım ve sakinleşmek için derin nefesler alıp verdim. Sakinleştiğimi anladığımda yaslandığım yerden ayrılarak nereye girdiğimi anlamak için bakışlarımı etrafımda gezdirdim.

Banyoda olduğumu anladığımda karşımda duran musluğa doğru ilerliyerek, soğuk su ile bir kaçkere yıkayıp duvarda asıli olan kurulama havlusuna elimi uzatarak aldım ve sakin hareketlerle yüzümdeki suları sildim.

Sakinleştiğimi anladığımda elimdeki havluyu tekrar yerine asarak yüzüme doğru gelen saçlarımı arkaya doğru savurudm. Kapıya doğru döndüğümde sesli bir şekilde oflayıp omuzlarımı düşürdüm. 'Şimdi ben burdan nasıl çıkıcaktım?'

Kapıyla bakışmam sürerken birden kapı'nın tıklatılması ile düşüncelere daldığım için korkmuştum. Tekrardan kapı tıkladıldığında pes ederek kapıya doğru ilerledim. Kilitli olan kapı'nın anahtarını bir kere sağa çevirerek kilidi açtım. Ama hâlândaha kapıyı açmamıştım. Tekrardan tıklatıldığında kalbimin iyice hızlanmasını takmıyarak sakin bir görünüme büründüm ve yavaşça kapıyı kendime çekerek kapı'nın önündeki kişiyi görmek amaci ile bir adım geriye giderek kapıyi sonuna kadar açtım.

Büşra teyzeyi karşımda gördüğümde sakince içime derin nefes alıp verdim. Eğer endişelendiğimi veya korktuğumu anlarsa onu söyletmek için soru yağmuruna tutturacağıni biliyordum. Buşra teyze bana bakarak konuşmaya basladı "Miray kızım, niye hemen öyle ortadan kayboldun?" Ahhh çok güzel soru! Ne diyicektim şimdi ben! Yalan söylemem gerektiğini anladığımda, gözlerimi etrafta dolaştırarak "şey ya... şey... hah, afedersiniz Büşra teyzecim ama tuvaletim gelmişti o yüzden." Bakışlarımı son cümlemde onla buluşurken şirince gülümsedim. Bunu yapmam lazımdı yoksa anlayacaktı yalan söylediğimi.

Büşra teyze bana kısa bir bakış attıktan sonra, "neyse... e hadi o zaman işin bittiğine göre içeriye gidelim." Buşra teyze sağa dönerek yürümeye başlamıştı fakat ben hâlândaha bonyonun kapısının önünde karşı duvara bakarak yerimde dikiliyordum.

'Ben oraya gidemezdimki. Ben,ben tanımadığım kişi ile tanışmazdım hatta yüzüne bile bakamazdım. Ne şaçmalıyordum ben! Tanımadığım birisi ile tanışamasaydım, o AVM'deki kişiler ile konuşmazdım degil mi? Kendi kendime saçmaladığımı düşünmeye başladığımda kafamı hızlıca iki yana doğru sallayarak Büşra teyze'nin yürüdüğü tarafa dönerek bende hızlı adımlarla yürümeye başladım.

Büşra teyzeye yaklaştığım anda adımlarımı yavaşlatarak onun arkasından yürümeye başladım. Merdivenlere doğru yaklaştığımız anda yan tarafımda duran mutvak gözüme takılmıştı. Yürüdüğüm için mutvağın sadece tezgâhı ve dolapları gözüme takıldığı icin, diğer yerlerinide merak etmiştim.

Önüme doğru döndüğümde oturma odası gibi olan oda ile karşılaştım, ama bir dakika... o tek kişilik yeşil koltukta arkası dönük olarak oturan kisi kimdi? Yoksa... yoksa, o Emre miydi!