"Jaebeom sende temel fotoğraf semineri ders notları var mı?"
Jaebeom kahvesini içip ders çalışırken gelen sesle kafasını kaldırıp gülümsedi.
"Sanırım var Wonpil, izin ver bakayım"
Çocuk hafif bir gülümseme ile kafasını sallayınca Jaebeom biraz çantasını karıştırıp bulduğu ders notlarını çocuğa uzattı.
"Anlamadığın bir şey varsa sorabilirsin"
"Aslında şu çift objektifli refleks makinelerin bir üzerinden geçersen memnun olurum."
"Tabii"
Im Jaebeom fotoğrafçılık bölümünün en iyi öğrencisiydi. Bir çok öğrencinin ders aldığı kişi oydu.
Bu bir kader midir bilmiyoruz ama Choi Youngjae de kendi bölümünün en iyi öğrencisiydi ama o Jaebeom 'un aksine insanları çalıştırmazdı.
Tıp,insanların hayatını kurtarma ama birbirlerini öldürme bölümüydü çünkü.
Herkes TUS için yaşıyordu. 6 yılı bunun için harcıyorlardı.
Choi Youngjae ve Im Jaebeom' un ortak noktada buluştuğu şeyler çalışma ve hırstı.
Hayat ağlarını onlardan habersiz dokurken onları birleştirecek şey de bunlar olacaktı.
