ARAF

A.7 (Bayrama Özel!)

Medya:Araf ve Rüya temsili

Hepinizin Kurban bayramı şimdiden kutlu olsun nice bayramlara 🐏🐑

Araf'ın dudaklarını dudaklarımda hissettiğimde gözlerimi kapattım, sıcak dudaklarındaki sigara tadını alabiliyordum evet!! birde o eşsiz kokusu bayılmama sebep olacaktı tutunmak için ellerimi Araf'ın omzuna yerleştirdiğimde ,Araf ise üst dudağımı aç ve tutkulu bir şekilde öpmekle meşguldu, birden kendini çekip alnını alnıma yasladı ve sert sesiyle "karşılık ve kız çoçuğu" dedi ne yapacağımı bilmeyip öylece yüzüne baktım çünkü daha önce kimseyle öpüşmemiştim Kerem'le sadece doğum günümde hissetiğim anlık bir şeydi ... Sadece dokunuştu , Araf ise farklıydı utanıp kafamı eğip "Şey... Ben daha önce hiç sey yapmadım işte! " dedim

Araf'ın şaşırmış yüzünü tahmin edebiliyordum çenemden tutup gözlerimi gözlerine sabitledi ve ardından "sen-..." sözünü kesip "Evet Araf hiç öpüşmedim dalga geçeceksen geç bitsin cidden senle ugraşacak havamda değilim!!" Araf ise beklemediğim anda kafamı sertçe tutup tekrar dudaklarını dudaklarımla birleştirdi ,acemi şekilde karşılık vermeye çalışırken Araf'ın yüzünde bir gülümseme filizlenmişti ardından daha sert şekilde öpmeye başladı ,ellerim istemeden gür ve yumuşak saçlarına gitti... Ah! Tanrım tahmin ettiğimden daha da yumuşaklardı , saçlarıyla oynamak hoşuma gitmişti arada saç tellerini çekmem Araf'ın boğuk şekilde bir şeyler demesine sebep oluyordu .

Arabanın içini telefon sesi doldurunca Araf'tan ayrılmaya çalıştım , oysa Araf sanki telefon sesini hiç duymamış gibi davranıp öpmeye devam etti , sonunda ısrarla çalan telefon ve benim ayrılmaya çalısma çabam sonucunda Araf geri çekilip "Telefonun zil sesini sikim!" diye sinirden homurdanmaya başladı , şaşırıp hemen elimle agzını kapattım "küfür etme " dedim telefonuma baktığımda annemin aradığın görünce tedirgin şekilde dudağımı ısırıp "annem arıyor!?" dedim ardından kendimi geri çekip telefonu açtım.

Tatlı umduğum bir sesimle "Efendim annecim?" dedim, "Nerdesin Rüya arkadaşın seni bekliyor hem sen nerde kaldın!?" annemin tedirgin ve sinirli sesi kulağımı doldurunca dudaklarımı dişledim ."Otobüsü kaçırdım anne şimdi geliyorum vardım sayılır ,hadi anneciiimm öptümm kapatıyorumm " diyip telefonu kapatıp Arafa döndüğümde gülmemek için kendini zor tutuğunu gördüm sinirle işaret parmağımı önümde sallayıp "sakın Araf sakın güleyim deme doğduğuna pişman ederim seni" ciddi bir hale bürünüp kafasını salladı , yol boyunca ikimizde susmuştuk bu biraz da işime gelmişti çünkü halen utanıyordum biz biraz önce neler yaşamıştık.

Beş dakikanın ardında eve vardığımızda kemerimi çıkarıp Araf'a " teşekkür ederim eve bıraktığın için" dedim ama Araf Bey ise eski haline bürünmüştü ciddi,soğuk ve tehlikleli...

Sinirle " biri teşekkür ettiğinde önemli değil ,dert değil veya ne demek gibi.. Cümleler kurarız!!" dedim ama Araf'ın yaptığı tek şey yüzüme umursamaz ve tepkisiz şekilde bakmak olmuştu bu sadece beni daha da sinirlendirmişti , arabanın kapısını açıp hızla çıktım ardından sertçe kaptıp "ÖKÜZ.!!" diye bağırdım eve doğru yürüyüp kapıdan içeri girmeden önce son kez arkama baktığımda halen arabada içinde bekliyordu içeri girip kapıyı kapattığımda lastiklerin güçlü sesi kullaklarımı doldurmuştu.
Sinirle tekrar "Aptal!" Diyip 3.kata çıkmaya başladım.

------------------------------------------------------

Eve geldiğimden beri Neşe ve annemin soru yağmuruna tutmuştu alt tarafı biraz geç kalmıştım onlara arabada söylediğim minik yalanı tekrar söyleyip ardından merak edilecek bir durum olmadığını söylemiştim annem ikna olup "bir dahakine dikkatli ol bebeğim senin için endişelendim " diyip öpmüştü Neşe ise "inanmadım bir şeyler saklıyorsun benden kaçmaz ve her seyi anlatacaksın!" bakışları atmakla yetinmişti .