S̶ᴋɪɴ ᴛo̶ɴᴇs̶

6. Σου λείπει.

Μετά από μια εβδομάδα στο σπίτι επέστρεψα στο σχολείο δριμύτερη και κυρίως όρθια.

Είχα τα μαλλιά μου λυτά αφού τώρα δεν θα σέρνονται και είχαν κρατήσει το κυματιστό τους σχήμα από την χτεσινό βραδινή πλεξούδα. Το ντύσιμο μου παρέμενε ίδιο, τζιν και μπλούζα φαρδιά.

Πήγα με την Ρενέ στο χημείο και πήραμε μια καρέκλα, την αφήσαμε στην τάξη στο θρανίο μου και βγήκαμε έξω στο προαύλιο.

Πήγαμε στο κυλικείο και μόλις με είδε ο Ματ βγήκε έξω χαζεύοντας με.

"Τι; γιατί με κοιτάς έτσι;"

"Νόμιζα πως είχα ξεχάσει πώς έμοιαζες όρθια Εσμέ"

"Κι εγώ"

"Έναν καφέ θέλω εγώ" είπε εντελώς άτοπη η Ρενέ και ξανά μπήκε μέσα εκείνος φτιάχνοντας τον καφέ.

"Κι εγώ έναν καφέ με κανέλα και σαντιγί"

Αφού μας έφτιαξε τους καφέδες δεν μας άφησε να τους πληρώσουμε.

"Κερασμένοι" τον ευχαριστήσαμε και πήγαμε σε ένα παγκάκι να κάτσουμε τους κώλους μας.

"Εντάξει Ρενέ μίλα, τι έχω χάσει;" την ρώτησα κι εκείνη με κοίταξε με τα μεγάλα καστανά μάτια της πολύ ένοχα.

"Έχουν ξεκινήσει την ύλη σε όλα τα μαθήματα, απέλυσαν την καθαρίστρια, με τον Τομ δεν θα γίνει κάτι-"

"Ωπα; γιατί;"

"Εε πού να σου εξηγώ τώρα"

Είδα τον Άλεξ να πλησιάζει και την άρπαξε φιλώντας την.

Η Ρενέ τον απομάκρυνε και τον χαστούκισε, εκείνος μόρφασε και την ξανά τράβηξε κοντά του.

Δεν χρειάστηκε να εξηγήσει κάτι, τα κατάλαβα όλα.

Αφού δεν κατασπάραξαν ο ένας τον άλλον και απομακρυνθήκαν μου έτεινε το χέρι του, το ελεύθερο.

"Αλεξ, χάρηκα"

Το έπιασα κάνοντας χειραψία.

"Εσμεράλδα, με φωνάζουν Εσμέ, παρομοίως;" έθεσα σαν ερώτηση πιο πολύ και αφού την δάγκωσε στον λαιμό έφυγε.

Εκείνη έκατσε πίσω και είχε κοκκινίσει.

"Με απογοήτευσες" της λέω σοβαρά και της κόπηκε η ανάσα.

"Έλεγες πως ήμουν η μία και μοναδική σου αγάπη" προσθέτω και ξεφυσά.

"Λυπάμαι, δεν ήθελα να το μάθεις έτσι. Σ' αγάπησα, όμως είναι ένας κινούμενος ταύρος κι εμένα με τρελαίνει το ροντέο" γελάσαμε και πήγε η κάθε μία στην τάξη της.