İntiqam Ateşi❎🚫

2

"Neynemeyi düşünürsen gözel qızım"dedi Murad dayı nurlu amma bir o qederde hüzünlü üzünü mene çevirerek

"Onları tapıb mehv etmek. Başqa ne düşüne bilerem ki?"dedim qaşlarımı çataraq

"Sen onlarla baş ede bilmezsen qızım"

"Niye bilmirem ki Murad dayı... Men onlar haqqında çox şey araşdırmış ve öyrenmişem. Bu melumatlardan istifade etmeye çalışacam. Bilirsen özümü müdafie edecek qeder döyüşe bilme qabiliyyetim var. Atam öyretmişdi. O mene çox şey öyredib, çox şey başa salmışdı. Yeqinki bir gün başıma bele bir şeyin geleceyini bilib meni bu günlere hazırlamağa çalışmışdı. Amma ne yazıq ki, özünü qoruya bilmemişdi" dedim gözlerim dolaraq. Bir an keçmişe geri qayıtmışdım

"Ele yox bele vuracaqsan. Dirseyinle. Var gücünle, bacardığın qeder berk vuracaqsan"

"Axı incidir ata"deyerek üzümü turşutdum

"Dözeceksen... Dözümlü olmağı öyreneceksen. Gelecekde başına çox şey gele biler. Ve inanki qızım onda çekeceyin acılar indikini xatırlamağa bele icaze vermeyecek"

"Qızım?.. Noldu hara getdin?" sese irkimdim ve başımı qaldırıb göz yaşlarımı sildim

"Bağışla Murad dayı.Dalmışdım"

"Aah bu keçmiş xatireler. Hec vaxt yaxamızı buraxmır" dedi köks ötürerek

"Buraxmasın Murad dayı. Men o xatirelerle ayaqda dayana bilir, helede yaşayıram. Onlarda getmesin" dedim içim acıyaraq. Öz sözlerim özümü ele incidir, ele qırırdı ki, anlata bilmerem."Men getsem yaxşı olar. Günel birazdan dersden  çxacaq. Onu qabağına gedib mektebden almalıyam. Bilirsen onu tek qoya bilmerem" diyerek ayağa qalxıb çantamı aldım

"Yaxşı qızım. Özünüzden mugayet olun. Neyese ehtiyacınız olsa men burdayam"

"Baş üste bacardığım qeder muğayet olaram inşallah. Çox sağol Murad dayı senin haqqınıda nece ödeyecem bilmirem"

"Özünüzü qorumaqla gözel qızım" dedi ve gülümsündü. O heqiqeten çox yaxşı adam idi

"Sağolun" deyeren ordan uzaqlaşdım.

Murad dayı menim köhne tanışım ve atamın en yaxın dostu idi. Atamı itirdikden sonra bize muğayet olur ve qorumağa calışırdı. Amma ne yazıq ki, o bu işi layiqi ile gorse de anam ve qardaşımda o eclafların şikarı olmuşdu. Murad dayı hemişe onların ölümünden özünü günahlandırır bizi yaxşı qoruya bilmediyimi düşünürdu. Amma onun günahı yox idi. O işini layiqi ile yerine yetirirdi. Her zaman darıxdığımda ona qaçar onunla derdeleşerdim. Bu günde Güneli mektebe qoyduqdan sonra onun yanına gelmiş ve söhbetleşmişdik. Onunla danışmaq mene çox yaxşı gelirdi. Xasiyyeti atamın xasiyyetine benzeyirdi. Buna göre ona çox ehtiyyac duyurdum.

"Ordadı, odu tutun onuu.." ses gelen terefe baxdığımda qara kasdiyumlu 3 oğlanın mene teref qaçdığını gördüm

"Lenete gelesen bunlar hardan çıxdı bele" deyib qaçmağa başladım. Men qaçdıqca onlar qovalayırdı.

Çox qaçmışdım artıq tenginefes olur ve haldan düşürdüm. Amma onlar el çekmirdiler

"Allahım yardım et. Yol goster mene. İndi yox indi onların eline düşe bilmerem. Onlar meni yox men onları tutmalı ve intiqamımı almalıyam. Zamanı deyil Allahım tezdi. Yardım et mene. Sene sığınıram Ya Rebbim, senden medet umuram. Mene yardımcı ol" diyerem dualar ede ede qaçmağa davam edirdim. Hündür hasarları bele aşırdım.

"Tutun o leçeri tezz" diyerek bağırdıqlarında bir anlıq dayandim. Geri gedib bacardığım qeder o sözü diyen adamı ezişdirmek istedim. Amma vaxtı deyildi. Tehlükeli idi. Döyüşe bilirdim. Onları alt ede bilerdim.Amma işdir bacarmasam ellerine düşecekdim. Bu riski gôze ala bilmezdimm. Zamanı deyildi.

Dar ve uzun bir küceye girerek qaçmağa başladım nehayet ki sağa dönen bir dönge vardı ve celd oraya dönecekdim ki, birine çox sert bir şekilde deydim ve yere yıxıldım. Başım asvalta deydi ve bir anlıq her şey dondu. Heçne düşünemez hala geldim. Gözlerim qaraldı. Başımı tutaraq berk-berk sixmağa başladım. Başımın içinde sanki bir çox alet vardı ve hamısı eyni anda tek nota basıb dayanmışdı.

"Xanım....xanım yaxşısız?...Meni eşidirsiz?... Qalxın sizi xestexanaya aparım...Qalxın... Xanım..." diyerek başımın ustunde danışan adamın sesini eşidir amma hecne anlamırdım. Kelimeler mene çox yad gelirdi. Başımı qaldırdım. Yavaş- yavaş özüme gelmeye başlayırdım. Gözlerimin qaralığı getdikce yox olur ve yavaş-yavaş görmeye başlayırdım.

Qarşımda genc bir adam dayanışdı ve narahat gözlerle mene baxır hey nece olduğumu soruşurdu. Yeqinqi sertce deydiyim adam bu idi.

"Yaxşıyam" dedim onu dahada narahat qoymamaq üçün ve ona tutunaraq ayağa qalxdım

"Deiq yaxşısız? Gelin sizi hekime aparım. Başınız çox sert yere deydi ve qanıyıb... Xahiş edirem xestexanaya gedek" dedi. Bu arada arxamca düşen adamları xatırladım ve etrafa baxmağa başladım. Başım çox incidirdi. Dayana bilmirdim agrısına. Onlar ortalıqda görünmürdüler. Göresen getmişdiler? Yox yox onlar bele tez el çekmezdi. Birden uzaqdan bağıran sesler eşitdim

"O küceyede baxn tez. Onu tapmamış qayıtmayın. Eşidirsiz meni"

Allahım indi neyecekdim. Başqa yolum yox idi. Neyleyecekdim. "Allahim sen mene yardım et"