İntiqam Ateşi❎🚫

3

Başım sağ terefi çox pis qanamışdı hardasa üzümün bir hissesi qan olmuşdu. Ağrıya döze bilmirdim. Ağrıdan dodaqlarımı berk-berk bir-birine sıxır ağrını unutmağa çalışırdım. Tez etrafa baxmağa başladım. Bir yol tapmalıydım. Qaçmağa bir yol tapmalıydım. Sesleri getdikce yaxınlaşırdı. Çetinde olsa fikirleşmeliydim. Bir yol olmalıydı. Qarşımdakı adamsa hey danışır meni xestexanaya aparmağa razı salmağa çalışırdı.

Etrafa baxarken biraz uzaqda daşları tökülmüş bir hasar gördüm. Amma ora heyet idi. Celd fikirleşdim

"Bu hasardan o heyete keçim. Ordan diger küçeye qapı olacaq. O qapıdan çıxıb o küçeyle esas yola çıxıb taksiyle gedecem...Onlar o küceye keçmek üçün bu yolu qayıdıb o biri ara yolla or girmeli olacaq. Onlar menim orda olduğumu bilene ve o küçeye gelene qeder men çoxdan taksiyle getmiş olacam. He he ele belede edecem" deye düşünerken qarşımdakı adam

"Ne? Hara qaçırsız anlamadım?" dedi. Ax menim bu sesli düşünmem.

"Men getmeliyem" deyib hasar terefe getmeye çalışdığımda qolumdan tutdu

"Yaralısız. Çox qan itirmisiz hara gedirsiz. Xestexanaya getmeliyik... Bele olmaz" onun elinden qolumu qurtarmaq üçün qolumu çeke-çeke dedim

"Buraxın meni getmeliyem... Buraxın... İstemirem xestexana zad buraxın meni" amma o tekidle qolumu buraxmır hey meni razı salmağa  çalışırdı.

Sesler dahada yaxınlaşdı. Allahım indi meni göreceklerdi. Qaçmalıydım. Heç düşünmeden qarşımda durub meni getmeye qoymuyan bu adamın qolumdan tutmuş elini qaldırıb süretli şekilde arxasını çevirerek beline dayadım ve biraz qabağa iteliyib sağ ayağımla belinden tepik burub yere yıxdım. Adam bağıraraq yere yıxıldı

"Bağıslayın. Bunu etmek istemezdim. Özünüz bunu istediniz deyib"qaçmağa başladım. Heqiqeten bunu etmek istemirdim. Amma mecbur idim.

Planladığım kimi hasarı keçib tanımadığım bir heyete düşdüm ve tez qapını tapıb o biri küçeye çıxdım. Sola teref qaçdım ve esas yola çxaraq tez bir taksi saxladıb onunla eve getmek üçün yola düşdüm

"Qızım, seni xestexanaya aparaq pis yaralanmısan" dedi taksiçi dayı

"Çox sağolun. Lazm deyil." diyerek tez telefonumu elime alib Murad dayıya zeng etdim.

" Murad dayı. Men eve gedirem. Mektebden çox uzaqdayam. Xahiş edirem mektebe get ve Güneli eve getir men gede bilmirem"

" Nolub qızım. Tez anlat sesin çox teşvişli gelir"

"Anlatacam bize geldiyinizde. İndi tez mektebe gedin xahiş edirem" diyerek telefonu bağladım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Yaran çox derindi qızım tikiş atmaq lazımdı. Xestexanaya gedek" dedi Murad dayı yarama baxaraq. Günelde kenarda oturmuşdu gözlerini ayaqlarına dikerek.

"Yaxşı Murad dayı. Eynimi deyişim gedek" deyib otağıma keçdim. Paltarım qan olmuşdu. Bele gede bilmezdim.

Eynimi deyişib otaqdan çıxdım

"Gedek". Murad dayı ayağa qalxdı. Biz qapıya yaxınlaşarken

"Mende gelmek isteyirem bacı" dedi Günel ayaqlanaraq.

"Yox gözelim. Sen gelme. Birden yene yolda qarşımıza çıxa bilerler. Tehlükelidi. Yaxşı ki evi tanımırlar yoxsa bayaqdan gelmişdiler. Sen burda tehlükesizlikdesen. Qonşu Kifayet xalanı yanına gönderecem. Biz çox gec olmarıq. Sende her bir ehtimala qarşılıq Kifayet xala geldikden sonra qabını arxadan bağla."

"Yaxşı" dedi esebi şekilde geri yerine oturaraq

"Gedek qızım" dedi Murad dayı qolumu dartaraq

Yola düşdük ve xestexanaya çatdıq. Kifayet xalaya yolda zeng edib Günelin yanına getmesini demişdim o da sağolsun etiraz etmemişdi.

"Çox derin yaradı. Mütleq tikiş atılmalıdı" dedi hekim yaramnan elini çekib levazimatları götürerk.

Tikiş atıldıqdan sonra eve gelmişdik. Yaxşı ki yara saç dibimdeydi saçlarım düşüb onu gizledirdi. Yoxsa bu izle yola çıxa bilmezdim.

Kifayet xalada men geldiyimde eve getdi. Günel yatmışdı. Mende yerime keçdim. Bu gün heç bir namazımı qıla bilmemişdim. Çox narahat hiss edirdim özümü. Artıq gece idi ve çox yorğun idim. Başımı yasdığa qoyduğum an yuxuya getdim

"Bacı....bacı qurtar meniii... Bacıııı..."

Her yer qaranlıqdı onu görmürem. Axtarıram ama tapmıram

"Güneell hardasan... Günel tapa bilmirem seni"

" Qurtaq meniii.... Qorxuram bacı qorxuram qurtaaaar" deye ağlayırdı

Allahım hardayam men, hardayıq biz. Niye onu tapa bilmirem. Qorxuram, çox qorxuram axı hardasan hardasan

"Qorxma nolar... Tapacam seni.. Güneeelll" diye qışqırdım

O da ne idi. Günell

"Geldim, geldim gözelim. Tapdım seni.... Allahım bu nedi. Qan .. Bu ne qandı bele... Günell mene bax" yere yıxılmışdı. Yaralı idi. Çox qan itirmişdi

"Bacı kömey ele... Ölmek istemirem bacı kömey ele... Bacı"

"  Ölmeyeceksen...qoymayacam. Nolar nolar sende getme...nolar" qorxu. Bir daha itirmek qorxusu. Ağlayırdım pis ağlayırdım. O da gede bilmezdi

" Günel... Mene bax... Günel. Niye susursan mene baxx" sessizlik. Cavab gelmir. Sesi gelmir. Nolur bele

"Günell.......Yooooooooooooxxx"

Oyandığımda ağlayırdım. Bütün bedenim ter içindeydi. Tengi nefes olmuşdum. Qorxurdum. Çox qorxurdum

"Şükür...şükür yuxu idi. Şükür Allahım" dedim tenginefes şekilde çetinlikle.
Bu ne yuxu idi bele. Bu neydi...

"Allahım sen xeyirlisinden ele. Sen yardım et..."