თავი 19

478 43 1
                                    

-ნუთუ არაფერი არ აგიხსნეს?
ჯანქუქი:-გავიგე სიმართლე..მაგრამ მაინც ვერ ვინელებ ლისა!
-არ მინდა რომ დაგკარგო...შენ კი ამას ცდილობ!
ჯანქუქი:-გვეყოს! სწრაფად მოვწყდი მიწას თურმე ჯანქუქს ხელში ავუყვანივარ და მიხუტებს...რა ძლიერია გავიფიქრე მაგრამ მისმა სურნელმა კვლავ გამაბრუა!
-მიყვარხარ გესმის?
ჯანქუქი:-მეც ძალიან დამპალო!
-ეეეე ეხლა წამოვა ჩემი ჩანთა..იცინის*
ჯანქუქი:-ჩემი ბოქსიორი გოგო!
ჯენი:-გილოცავთ შერიგებას! მორბის ჯენი და ტაეს ახტება მიხარია რომ ორიევ შეიცვალა...და ძალიან ბედნიერი ვარ ასეთი მეგობრები და შეყვარებული რომ მყავს!
00:23
ჯანქუქი:-დღეს ცოტა ცივა!
-ხო გუშინდელზე მეტად!
ჯანქუქი:-თბილად რატომ არ გაცვია?
-რავი!
ჯანქუქი:-არგცივა?
-რას ჩამაცივდი?
ჯანქუქი:-ჩასახუტებლად მიზეზს ვეძებ!
-მართლა?
ჯანქუქი:-მართლა!
-ხოდა მიზეზი არგინდა ჩამხუტე! ქუქმაც თავისი ძლიერი ხელები წელზე მომხვია და მის მკერდს მიმაკრო...
-მიყვარხარ იცი?
ჯანქუქი:-და შენ ის თუ იცი რომ მე უფრო?
-არა მე!
ჯანქუქი:-მე!
-გაგებუტე!
#
ყველა ჩემთან ვიყავით და ვერთობოდით როდესაც დედამ დამირეკა და მითხრა რომ ჩემი ძმა დაჭრეს?
-რაააააა?როგორარის???დედა სად ხართ?
დედა:-ნუ ნერვიულობ ლისა მხოლოდ ფეხში..შეგიძლია მოხვიდეთ ყველა მისამართს მოგწერ..
-მეკიდე რამე საშიში მეგონა..კარგი მოვდივართ!
ამბავის გაგებისას ყველა წავედით...გზაში კი მასაც გავუარეთ!
მინა:-მართლა კარგადაა?
-ნუ ნერვიულობ კარგადაა!
#
დედა:-საოპერაციოში ყავთ!
-წადი შენ რამე შეჭამე კარგი?
დედა:-კარგი....ესაა ის ბიჭი?
-ვაიმე დედა წადი..როგორც ჩემმა ძმამ ისე შეჭამეს ჯანქუქი თვალებით..მალე დედამ დატოვე აქაურობა და მხოლოდ ჩვენს დავრჩით..
ჯენი:-ლისა მე და თეჰიონი წავალთ კარგი?
-როგორცგინდა!
ჯენი:-ჯუნი რომ გონს მოვა დამირეკე!
-ოკ!
ჯანქუქი:-შენი აზრით კარგად იქნება?
-რათქმაუნდა ჩემი ძმა არიცი რააარის?
ჯანქუქი:-ჰმმმმ პატარავ მომენატრა შენი გემო..
-გეყოფა...სირცხვილია...თან ნახე ჯიმინი როგორ იყურება!
ჯიმინი:-ჩემთან რა გინდათ?როსე ფისო წამოდი საპირფარესოში!
როსე:-აჰჰჰ ძალიან დაღლილი ვარ! მოკლედ ჯიმინი როსეს ელაქუცებოდა ჯანქუქი კი მე როდესაც ჩემ ძმას ფეხის ოპერაციას უკეთებენ..
როგორც კი ექიმი გამოვიდა ყველა მას ვეცით რადგან საშინლად ვნევრიულობდი..
ექიმი:-ყველაფერი კარგადა უბრალოდ 1 თვე ჯოხით სიარული მოუწევს!და ხშირად უნდა ისვას ჭრილობაზე მალამოები!
როსე:-აჰ მადლობა ღმერთს!
მინა:-როდის გაწერთ?
ექიმი:-ზეგ შეგიძლიათ წაიყვანოთ!
-დიდი მადლობა ექიმო
Home*
დედა:-ლისა მე შენ ძმასთან მივდივარ!
-კარგი დე!
სახლში მარტო ვიყავი და ვისვენებდი თან წიგნის ვკითხულობდი როდესაც საშინელი ბრახუნი ატყდა კარებზე..ცოტა შემეშინდა მაგრამ დილა იყო..კარები გავაღე და რას ვხედავ ჯანქუქი რომელიც ვნებამორეული თვალებით მიყურებს..
-ქუქ რამოხდა?
ჯანქუქი:-საშინლად მომენატრე და მინდიხარ პატრავ.

____
ძაან დავაგვიანე?❤️(მუზა არმაქვს)

სრულიად განსხვავებულები🌹Onde histórias criam vida. Descubra agora