heat [lucifer morningstar]

touched by u

"I ruin everything I touch."

"Harika gözleri vardı," dedim başta. "Her baktığımda yok olup tekrar diriliyordum. Onu her gördüğümde cehennemde yanıp cennete varıyordum." Gözlerimi ona çevirdim. "Anlıyor musun?"

Birkaç saniye bomboş baktı suratıma. "Evet." Dedi. "Anlıyorum."

Yere diktim gözlerimi. Vücudum tezgaha yaslıydı ve neremin nerede olduğunu bilmiyordum. Sadece adamın uzanınca dokunabilecek kadar yakınımda olduğunun farkındaydım.

"Sanki el değmemiş bir dünya gibiydi. Sanki ilk insanlar bizdik." Hasretle gülümsedim. "Onunlayken her şeyi yapabilirdim. Sanki ölümsüzdüm."

Başını yana eğdi. Biraz daha içki içti. "Sonra ne oldu?"

Ona döndüm. Gülümsemem gitti. "O öldü." Anlamış gibi duruyordu ama asla anlayamazdı. "Kollarımda öldü."

"Sanırım cehennemini biliyorum." Diye mırıldandı. Başımı salladım. Biraz daha içtim. Cehennemim yeni evlendiğim eşimin kollarımda can vermesiydi.

Gözlerimi ona çevirdim. Acımdan uzaklaşmak istiyordum. Onun acısı daha büyüktü belki. "Senin cehennemin ne?"

"Dokunduğum her şey mahvoluyor." Güldü ama ağlar gibiydi. "O yüzden dokunduğum her şey benim cehennemim. Ben cehennemin ta kendisiyim."

Başımı yana eğdim, bu enteresandı. "Peki ya cennetin?"

Gülümsemesi soldu ve gözleri tek bir noktaya odaklandı. Belki de yanlış noktayı sormuştum. Ama cennetin onu mutlu etmesi gerekmez miydi? Niye üzgündü?

Birkaç dakika sonra içmeye devam ettim. Aniden konuştu. "Bir kadın." Ona döndüm, gülümsüyordu. "Onun her anı."

"Ona ne oldu?"

"Öldü." Yutkundu. Acısını adeta hissediyordum. Aynı şeyden muzdariptik. "Kollarımda değil ama yanımda."

"O zaman," şişeyi kaldırdım. "Benim cehennemime, senin cennetine." Şişeleri tokuşturduk. Acılarımızı unutamıyorduk. Kör kütük sarhoş olsak da.