pray to God

637 70 10
                                    

Dizlerim üzerinde sallandım ve birleştirdiğim ellerime duamı fısıldamaya devam ettim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Dizlerim üzerinde sallandım ve birleştirdiğim ellerime duamı fısıldamaya devam ettim.

Kapalı gözlerimin ardında, arkamdaki asansörden Lucifer'ın çıktığını ve bana doğru yavaşça adımladığını duyabildim. Tam yanımda durdu ve topukları üzerine oturarak bana eğildi.

"Rhaella?" Diye sordu tereddütle. "İyi misin?"

Biraz duanın neresi kötüydü? İçimi dökmenin, sinirlerimi boşaltmamın? Bunu bile hak etmiyor muydum? Çaresizce huzur aramak bile bana fazla mıydı?

Ona cevap vermediğimde doğruldu ve gerisin geri asansöre ilerledi. Ne kadar süre geçtiğini bilmiyordum ama meditasyon yapar gibi, kendimden geçmiştim. Uyanıktım ama zaman ve düşünce kavramı benim için yok olmuştu.

Omzumdan tutulup kaldırılmaya çalışılmamla kendime geldim, kapanmaya programlanmış gözlerimi zar zor açtım ve şaşkınca etrafıma baktım. Luci'nin yanında kısa boylu sarışın bir kadın vardı.

"Rhaella," dedi Lucifer, hala dizlerim üzerinde olduğum için başını bana eğmek zorunda kalarak. "Bu Doktor Linda Martin."

Delirdiğimi düşünüyor olmalıydı.

Bacaklarımı esneterek ayaklandım, ayaklarıma kan gitsin diye salladım ve gözlerimi kadına diktim, benden kısaydı, gözlüklüydü. Hafifçe gülümsedim ve elimi uzattım. Kadın hevesle elimi tuttu.

"Galiba Lucifer'ı korkuttum. Meditasyon ve dua karışımı bir şey yapıyordum."

Lucifer araya girdi. "Linda bana duygularımı anlamam konusunda zamanında çok yardım etti, hala ediyor. Sana da yardım edebilir."

Yüzümdeki gülümseme donuklaştı ve yavaşça elimi çektim. "Demek psikiyatrsınız." Sonra hızla güldüm. "Bana birkaç kutu Xanax yazar mısınız? Yanına da Prozac, yüksek doz."

İkisi de gülmedi, sonra Linda hafifçe güldü. "İlaç tercih etmiyorum." Lucifer'ın bana hala şaşkınca bakan suratına baktı. "Hadi Lucifer, git de biz konuşalım."

Lucifer arkasına baka baka gitti, Linda beni koltuklara oturttu. "Delirdiğimi düşünüyor, değil mi?"

Linda güven verici biçimde gülümsedi. "Çok uzun zamandır kimse için endişelendiğini görmedim."

"Onu hak etmiyorum." Diye fısıldadım. "Asla hak etmiyorum."

İşte bu yüzden dua ediyordum.

heat [lucifer morningstar]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin