The NUN Secret

14

'Sound of life machine'

(I'm sorry if I'm worst when it comes on this(●´ω｀●)ゞ)

Dahan dahang kong binuksan ang mga mata ko at ang nakakasilaw na ilaw ang unang bumungad sakin,

Ng masanay na ang mga mata sa liwanag, agad kong iginila ang mga mata upang pakititigan ang nasa paligid..

Mga puting kisame at kurtina lamang ang mga nakikita ko.. isama pa ang ina kong mahimbing sa pagkakatulog sa isang sofa...

Bahagyang lumikha ng ingay ang kamang kinahihigaan ko ng ipilit kong umupo..

Napapikit ako ng makaramdam ako ng kirot saking ulo at pananakit ng mga kaso kasohan saking katawan..

Napatingin muli ako sa aking ina na mahimbing parin sa pagkakatulog...

Mukang pagod ito sa kababantay sakin...

Napatingin ako sa orasang nakasabit sa di kalayuang orasan na nakasabit sa wall..

Mag aalas 7 na pala ng umaga..

Ilang araw ba ako nakatulog?

At parang isang 'click' lang sa hangin ng pumasok sa utak ko ang mga umiiyak ng mga anak..

Wala sa sariling pinag aalis ko ang dextrose saking mga pulsuhan at walang nilikhang ingay na gumawi papuntang pintuan upang lumabas sa kwartong ito...

Ng maayos akong nakalabas ng ospital, na lucky me at kahit paano ay naka suot ako ng presentableng kasuotan na mukang binihisan pa ata ako ng aking ina habang walang malay ang aking kahimalayan..

Reason para mas lalo pang madali ang lahat, upang makalabas ako ng Ospital na walang sumisita sakin..

Agad akong nakapag para ng taxi at, ngali ngaling sumakay dito bago sinaad ang lugar na tatahakin...

I don't have a time to spare more time in hospital bed, as soon as I lying there, there's possibility na tinago na ni mr. Damon ang kambal ko!!

Nagsimulang magtubig ang mga mata ko habang piping nagdadasal akong naka upo dito, na sana hindi itinago ni mr. Damon ang mga anak namin..

MABILIS AKONG tumakbo pumunta sa entrance ng 'D Empires' ni mr. Damon..

Na agad namang hinarangan ng dalawang guard na nagbabantay doon...

"Please... please.... let me in... I need to talk to your boss please..I'm begging you.. let me in this time"

Nagsimulang mag alpasan ang mga luha ko saking mga mata..

Maging ang ulo ko ay bahagyang kumirot ngunit diko iyon inalintana dahil ang mga anak kulamang ang nasa utak ko..

"Ma'am ang akala ko ho nasa ospital pa ho kayo at nagpapagaling? Walang pang dalawang araw simula ng mangyari ang aksidente.. okay na ho ba kayo?"

May bakas mang pagtataka sa kanilang tinig may pag aalala parin ang nakakubli sa kanilang tinig...

Sunod sunod akong umiling at mas napa hagulgol...

"I'm perfectly fine... it just.. you need me to let in his office and talk him first... it was really important to me... please mr. Guard"

Umiiyak kong pagmamakaawa..

Nakita ko ang awa sa mga mata ng mga ito habang napapakamot sa sariling mga ulo...

Please...please.....

Let me in!!!!

Lumuhod pako sa harap ng mga ito..at wala na akong pakeelam kung ano pa isipin ng ibang tao..

Nasa ganun akong sitwasyon ng makarinig ako ng tunog ng may nag p-protocol sa hawak nilang walky talky..

At parang isang anghel ng makita ko ang pag asa ng binanggit nito ang pinaka asam asam kong kaylangan..

"Okay na ma'am pwede kana daw po pumunta sa office ni sir. Damon" ana ng guard..

Napapapunas ako ng mga luha at walang humpay na nagpapasalamat sakanila..

Kinakabahang tinatahak ang opisina ni mr. Damon at walang humpis ang pagtibok ng mabilis ang puso ko dahil sa halo halong imusyong nararamdaman...

Makikita kuna din ang mga anak ko..

Isang hikbi ang kumawala sa bibig ko bago ko ngali ngaling pinunasan iyon..

Nasa tapat na ako ng office ni mr. Damon ng makita ang sekretarya nitong nakasimangot sakin habang nakaangat ang kaliwang kilay...

"You really so persistent eh" mahina nitong anya, ni diko manlang narinig...

"H-huh?" Taka kong tanong..

Umiiling lamang ito bago ako iginaya papasok sa loob ng office ni mr. Damon..

"Ms. Brook is here mr. Damon"

Magalang na anya nito...

Nakatalikod ang swivel chair ng binata bago nito tinaas ang kaliwang kamay at sinenyasan..

Bago bahagyang yumuko ang dilag kahit pa di nito kita ang sekretarya..

Humarap sakin ang sekretarya nito at nagtama ang mga mata namin, umirap muna ito bago ako lagpasan..

Nagpasalamat ako sa sekretarya nito bago itong tuluyang lumabas..

Mahina man ngunit narinig ko ang mahinang pagsagot ng dilag sakin..

"Bitch"

Mapakla akong napangiti at napapasinghot na napatingin sa nakatalikod na binata...

"Mr. Damon we need to talk... about my son- I mean OUR sons"

May desidido kong anya..

Biglang gumalaw ang swivel chair nito papaharap sakin at naka igting ang mga pangang tumingin sakin..

Right he need to know the truth or else..

He's gonna keep hide my sons...