Bendy And The Ink Machine: Whole Story

Hoofdstuk 16 The Last Reel

Henry werd wakker door een heel bekende lied. Toen hij helemaal wakker is, realiseerde hij dat hij opgesloten zit in een cel. Henry ging van zijn bed af en ging naar voor de planken sinds dat hij opgesloten zit.

'Ik ken dat lied.'

De inkt cartoon, die Allison is, stopte met zingen. 'Iedereen kent dat liedje.' Ze kijkt over haar schouder om naar Henry te kijken. 'Wie ben jij? ... Waarom ben je hier?'

'Ik was uitgenodigd door een oude vriend... en nu kan ik niet meer weg.'

'Dan weet je meer dan wij.' Alice (of Allison) kijkt terug op het schilderen. 'Het ene moment bestaan we niet eens...' Alice kijkt terug naar Henry. 'Alleen... gedachten.' Alice kijkt terug naar de muur. 'En de volgende minuut... deze plek.'

'Ga je me hier uitlaten?'

Alice kijkt naar Henry. 'Hier zijn vreemden geen goede dingen. Hoe kunnen we je vertrouwen? We weten niet eens wie je bent.'

Wat?

'Mijn naam is Henry ... Ik heb hier gewerkt.'

Alice kijkt naar Henry. 'Ik... ik weet eerlijk gezegd mijn naam niet... dus noemen ze me Alice. Maar ik ben geen engel. Je kunt teruggaan en rusten. We spreken elkaar later weer.'

Later~

Henry lag in zijn bed en keek hoe Allison sprak met Tom.

'Het is maar een paar uur. Geen zorgen. Ik ga niet ver... Alleen tot Level Six. Blijf hier gewoon. Houd Henry in de gaten, oké? Ik kom zo snel mogelijk terug. Ik beloof.'

Level Six? Henry heeft nog nooit van dat niveau gehoord. Hoeveel niveaus zijn er? Allison ging weg en sloot de deur. Tom houdt een bijl vast.

Enkele minuten gingen voorbij en Tom zat op een stoel en keek Henry nauwlettend in de gaten.

De tijd ging verder en verder. Henry keek naar de tekeningen die op de grond lag. 

'Henry? Hier. Je zult wel honger hebben.' Het was Allison.

Henry keek naar Allison. 

Allison keek een beetje verdrietig. 'Sorry ... het is alles wat we hebben.' Ze heeft heel veel medelijden met Henry.

Toen Allison wegliep, kwam Tom bij Henry. Hij legde zijn metalen arm naast het eten. Toen Allison eenmaal uit het zicht was, kijkt Tom naar Henry en ... duwt het eten eraf, waardoor het wordt vernietigd. Wauw, grof veel? Tom liep de deur uit terwijl hij de bijl vasthield. Het lijkt erop dat Tom Henry niet helemaal vertrouwt.

Later~

Henry keek Allison schreef en tekende verschillende dingen op de muur.

'Ik weet dat je naar me kijkt... het is gewoon... een beetje eng.'

Toen besefte Henry iets. 'Jij bent degene die op de muren schrijft.'

'We doen het allemaal.' Allison correcte Henry. 'Voor sommige arme zielen hier beneden, is het de enige manier waarop ze kunnen worden gehoord. Maar je wilt de inkt niet te lang aanraken! Het kan beweren dat je... je terugtrekt. Dat is hoe ik Tom ontmoette. Ik was rommelen met dingen die ik niet had moeten doen en hij... hij was daar.'

'Waarom noem je hem "Tom"?' Vroeg Henry aan Allison.

'Hij lijkt er gewoon op te reageren.'

'Nou, ik denk niet dat hij dol op me is.'