A/N: Okay, Sorry if ngayun lang nakapag-UD. Di bale, babawi po ako, kase half-day kami bukas at sa thursday at wala kaming pasok sa wednesday at friday. Kaya, makakabawi po ako. :))
_______________________________________________________________
Myrtle's POV
Lumabas muna ako ulit ng bahay. Magpapahangin ulit. Mag-iisip-isip. Di ko alam kung bakit ko laging gusto yung ganto. Two months na rin kase. Two months na simula nung umalis si Yves. Two months na kaming nangungulila. Two months na kaming nag-aantay. Pero hindi pa rin kami sumusuko. Alam naming babalik si Yves. Tiwala lang. :D
Nang makalabas ako ng bahay, nakita ko ang barkada.
"Myrt!"- bati sakin ni Karen. Ngumiti lang ako.
"Oh? Bakit ganyan mukha mo?"- Jai.
"Hay nako, wag nyo nang tanungin."- Karen.
"Maiwan ko muna kayo ha. Kayo na muna bahala sa mga bata. Gusto ko lang mapag-isa."- matamlay kong sagot. Gusto ko mang i-entertain at maka-bonding sila, hindi ko magawa e.
Bigla naman akong hinawakan ni Karen sa braso, "Wag mong gagawin kung ano man ang binabalak mo, Myrt.."- Sabi nya.
"Myrt, paano na ang mga bata?"- dagdag ni Joj.
Ano bang mga pinagsasasabi nila?! Naguguluhan ako ha. >__<
"Hindi pa nila kayang mawalan ng magulang. Umalis na nga si Yves, magpapakamatay ka na."- dagdag ni Kit.
"Masyado pa silang mga bata para maulila."- dagdag pa ulit ni Ryan.
"At hindi namin ka---"- pinutol ko na ang sasabihin ni Karen. Sumosobra na e. Ano bang mga sinasabi nila? Yay!
"Pwede ba? Masyado advance ang utak nyo! Hindi ako magpapakamatay! Malinaw na? At saka ano yang mga sinasabi nyong masyado pa silang bata para maulila, e hindi pa nga ako mamamatay! Hah! Nakakaloka kayo ha."- pagpapaliwanag ko. Eh mga utak kase nila. >__<
"AHAHAHAHAHAAH!"- sabay-sabay nilang tawanan. Okay, sila na masaya.
"Anong nakakatawa?"- ako at napatigil sila.
"Wala naman. HAHA! Sige, pasok na muna kami."- Karen.
Mga baliw talaga tong mga to. Per kahit ganun sila, Mahal ko yang mga yan. :))
"Sige. Maiwan ko muna kayo ha. Magpapahangin lang ako. I repeat, MAG-PA-PA-HA-NGIN lang ako. Okay? Wag kayong masyadong O.A."- ako.
"Sige! :))"- sabay-sabay nilang sabi at nag-salute pa. HAHA.
At umalis na nga ako. Gusto ko lang maggala-gala. Dito lang sa loob ng village.
Nang biglang umulan. Nako, wrong timing naman tong ulan na to. Kung kelan gusto kong mag-emote e. :/
Pero imbes na bumalik ako sa bahay, eh nagpatuloy lang ako sa paglalakad at in-enjoy ang ulan.
[A/N: Patugtugin nyo yung song sa side, "It Will Rain". Para mas ma-feel. Sorry if paulit-ulit yung kanta na nilalagay ko ha, mga peborit ko lang yan. :DD]
Bigla namang may nagpatugtog sa isa sa mga bahay dito. Ang lakas ng speaker nila, kaya rinig mo talaga. At alam nyo yung kanta?
Sinabi na sa inyo ni Author e. 'It Will Rain'.
Naalala ko nung sinayaw ako ni Yves nung birthday ko, eto yung tugtog. Ang ganda kaya neto. Ang galing din nung kumanta. Si Bruno Mars. Idol ko yun e. Ang galing ng boses nya. Nakakainlab.
Dinamdam ko lang yung kanta. Nakatigil lang ako dito. Wala akong pake kung pinagtitinginan na ako ng mga tao dito. Pero wala naman kaseng masyadong tao. Naulan din naman kase. Mga nagkukulong sila sa bahay nila.
Naramdaman kong wala nang tumutulo sakin na patak ng ulan. HUH?! Eh pagkakita ko naman, naulan pa. Eh baket sa part ko, hindi ako nauulanan? Ano to, HIMALA?!
"Sinong may sabing pwede kang magpaulan?"
Narinig kong boses sa likod ko.
KILALA KO YUUNNNN!
Ang matagal ko nang hinihintay na boses na marinig!!
Nilingon ko sya. Eto ang HIMALA. Andito na nga sya!!! WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!! :))
"Baka magkasakit ka nyan."- Dagdag nya.
WAAAAAAAAAAAAAAA! NAMISS KO SYA! NAMISS KO ANG BOSES NYA! NAMISS KO ANG PAG-AALALA NYA SAKIN! NAMISS KO LAHAT!! :DD
"Oh? Bakit hindi ka man lang nagsasalita? Hindi mo ata ako namiss e."- at nag-iba ang facial expression nya from happy to sad.
"A-ano.. H-hindi naman sa ganun. Syempre, namiss kita. MISS NA MISS!"- at dun, niyakap ko na sya. He hugged me back. I miss this one. Hmmm.
"I MISS YOU, TOO."- at kiniss nya ako sa noo.
Yinakap ko pa sya ng mahigpit na mahigpit. Namiss ko sya e.
"Oh? Baka naman hindi ako makahinga nyan ha?"- sabi nya na natatawa.
"Ehh?! Namiss talaga kita e."- ako at nag-pout.
"Oh sha, balik na tayo sa bahay? Dun na lang tayo mag-usap. At ipapaliwanag ko sayo ang lahat-lahat."- Tumango lang ako.
________________________________________________________________________
To be continued..
Read.
Vote.
Comment. :)
BINABASA MO ANG
Bestfriend To Lovers (Book 2)
Novela JuvenilThe continuation of Yves and Myrtle's Story at kung paano nila malalampasan lahat ng pagsubok sa pagkakaroon ng isang pamilya. :)
