Chapter 21 : After all

833 11 4
                                    

A/N: Okay, Sorry if ngayun lang nakapag-UD.

 ________________________________________________________________

 Myrtle's POV


 "Kamusta na kayo?"- biglang tanong ni Yves habang naglalakad kami pabalik ng bahay. Medyo tumila-tila na yung ulan. Magka-holding hands kami. Kileegg naman daw ako don. Haha ~

 "Kami? Eto, malungkot na malungkot kami nung umalis ka. Parang walang meaning ang buhay namin. Yung mga bata, lagi kang hinahanap. Tuwing umaga, lagi nilang tinatanong kung andyan ka na ba daw. Pero pare-pareho lang ang sagot ko. Na 'wala pa e. Hintayin na lang natin.'"- pagpapaliwanag ko.

 Gusto kong maiyak. Parang kahit kelan, tutulo ang luha ko.

 "Ganun pala. Sa bahay ko na lang ikukwento lahat. Lahat-lahat."- malungkot na sabi nya.

 At nagpatuloy na lang kami sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa bahay. Pagkabukas ng pintuan ni Yves,

 O________________O

 ^_________________^

 Ganyan yung mukha ng barkada pagkapasok namin. Nakikipagkulitan sila sa mga bata.

 "WAAAAAAAAAAAAAAAA! YVEESSSSSSS!!"- tili ni Ryan. Grabeee, daig ang babae kung makatili. Parang sya yung asawa noh? Haha~ At hindi pa nakuntento sa sigaw si Ryan, niyakap pa nya si Yves at binuhat. Haha~ Loko!

 "H-HOY! R-RYAN! IBABA MO NGA AKOOOO!"- at binaba naman sya ni Ryan.

"Pare! Namiss kita!"- Ryan.

 "Pare, nababakla ka na ba?! Chura mo!"- sabi ni Yves sabay ayos ng damit nya.

 Halata naman sa barkada na masayang-masaya sila. Pati rin naman ako e. :))

 "Daddy, is that you?"- singit ni Exell.

 Lumuhod naman si Yves para makapantay si Exell.

 "Yeah, this is me, baby. This is your Daddy. Did you miss me?"- Yves.

 "Of course, Daddy. I miss you! :D"- sabay yakap.

 Yves' POV


 Hey! Did you miss me, Readers? Im sure, Namiss nyo ako. Ang tagal ko ba namang hindi nag-POV. Syempre, namiss ko din naman ang pamilya ko, ang barkada, parents at iba pa! Sa barkada at sa pamilya ko pa lang ako nagpapakita. Bukas na ako magpapakita sa iba.

 Im sure, gustong-gusto nyo na malaman ang nangyari sa akin sa loob ng 2 months. Diba? Pwes,

 Mamaya na ang kwento noh. Haha~

 Napansin ko naman na hindi ako ina-approach ni Baby Kate? But why? Andun lang sya sa sofa nakaupo, naka-cross arms, naka-pout at nakakunot ang noo. Nilapitan ko naman.

 "Oh, Baby? Is there something wrong? Hindi mo ba namiss si Daddy?"- sabi ko pagkaupo ko sa tabi nya.

 Kumunot naman lalo ang noo nya, tumayo at tumakbo papunta sa kwarto nya. Bakit?

 "Yves, hayaan mo muna sya. Siguro, nagtatampo lang yan. Kausapin mo na lang sya bukas."- mahinahong sabi ni Myrtle.

 Tumango-tango naman ako.

 "Teka, Yves, pare. Ano ba nangyari sayo sa loob ng 2 months na pagkawala mo?"- usisa naman ni Kit.

 "Oo nga, Yves. Anong nangyari sayo?"- dagdag ni Karen.

 "Saan ka tumuloy sa loob ng 2 months?"- Jai.

  "Tuluyan mo na bang nalinis ang pangalan mo?"- Joj.

  "Sino ang mga tumulong sayo?"- Ryan.


 "At paano?"- Alec.


 Okay, so kelangang sunod-sunod ang tanong, ganun? Haha~


 "Hep, hep, hep! Kelangan sunod-sunod? Sa tingin nyo, masasagot ko yan ng ganung kadali?"- ako.


 At ani inabot ko?


 BATOK from Karen lang naman.


 "Ikwento mo na lang kase."- dagdag nya.


 "Opo, eto na po."- at sabay-sabay kaming nagtawanan.


 Nagsimula na nga akong magkwento.


"Gento kase yan, nung time na umalis ako, humingi ako ng tulong sa isang kaibigan ko sa ibang bansa. Pumunta ako sa ibang bansa--"- naputol yung sasabihin ko nang sumingit si Ryan.


 "Wow! May pa-abroad abroad ka nang nalalaman jan ha! Di mo man lang kami sinama. Walang ganyanan, pre!"- Ryan.


 PAAKK! Bineltukan lang naman sya ni Joj. Tsk! Yan kase.


 "Ryaaannnn! Pwede ba?! Wag ka muna kaseng sumingit! Panira eh. Kaganda-ganda na nung kwento. Tsk!"- inis na sabi ni Joj.


 "Opo."- mahinahong sagot ni Ryan. Sabi ko na e, si Joj lang ang magpapatahimik dito. Haha~


 "Tapos habang nandun ako sa ibang bansa, inaayos at nililinis ko na ang pangalan ko. At sa huli, napatunayang wala akong kasalanan. Kaya naman hindi na ako pinaghahanap ng mga pulis."- pagpapatuloy ko.

 "Ahhhhh."- sabay-sabay nilang sabi. At tumango-tango sila.

  "Kaya, im free."- sabi ko sabay ngiti.

 "Waaaaaa! Group hug!!"- sigaw ni Kit. At nag-group hug nga kami.

 Ang saya lang. Ang saya umuwi sa pamilya mo. Yung may sasalubong sayo. Hay.. :DD

 _________________________________________________________________

 Awiieee! Another Chapter is Done! 4 chapters na lang! Kaya pakisubaybayan po! :D

 Read.

 Vote.

 Comment. :))

Bestfriend To Lovers (Book 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon