kulaklık • texting

otuzyedi

Kulaklık Son görülme 13.14

WhatsApp'tan çıkıp biraz Instagram'da dolaştıktan sonra telefonu cebime koydum ve az kişinin olduğu kütüphaneye baktım.

Okulumuzun kütüphanesi boş olan iki sınıfın birleşimi gibi bir şeydi. Öyle aman aman büyük bir kütüphanesi yoktu.

Kapalı spor salonu vardı kocaman sadece. Onu da bizim okulun semtindeki bazı okullar eğitime gelebiliyordu. Ortak gibiydi ama sorumluluk ve kullanma hakkının çoğunluğu bizdeydi tabii ki de.

Önümdeki kimya test kitabına çizikler atarken kulaklıklarımı düşmesin diye kulaklarıma bastırdım, ardından notlarımı düzeltmeye devam ettim.

Ayrıca Ayda Abla ile bir ara liste için de konuşmam gerekiyordu. İşler üst üste gelmişti.

Renkli keçeli kalemlerimle güzelce başlık atarken önüme konulan ayran dürüm ve çekilen sandalye ile kafamı kaldırdım. Bana gamzeleri ile gülerek bakan surata ben de gülümsedim.

"Selam!" deyişi ile ben de hemen karşılık verdim. "Selam da... Sen de mi buradaydın hiç görmedim seni?" dememle Yaman kafasını salladı. "Ben de diğer köşede olan masada ders çalışıyordum, ondan görmemiş olabilirsin. Aşağıdaki Hüseyin Abi'ye gittim, sen de saatlerdir buradasın diye sana da alayım dedim. Acıkmışsındır."

"Eyvallah reis!" derken gülüştük karşılıklı. Şaşırmıştım aslında, Yaman'ın bana yemek almasına. Hiç kibarlıktan red edemeyecektim. Kurt gibi açtım.

Yavaşça gri kağıdı yırtarken ayranı da çalkalayıp pipeti batırdım. "Dersler nasıl gidiyor?"

"Valla iyi diyelim iyi olsun be Yaman. Senin nasıl gidiyor?" diye sorumu yönelttikten sonra dürümden kocaman bir ısırık aldım. Hüseyin Abi'nin döneri çok iyiydi harbiden.

"Bizimki de öyle, gelip geçiyor işte." Ayranından bir yudum alırken ona baktım. "Yaman döner için gerçekten teşekkür ederim. Bir dahaki benden olsun, mahçup olurum yoksa."

"Estağfurullah canım, ne olacak. Dürüm değil mi alt tarafı? Mahçup olmanı gerektirecek bir durum yok."

"Kesene bereket o zaman!" deyip dürümü yemeye devam ederken Yaman ufak bir kahkaha attı. Okulun gıcık kızı Yaman'ı sustururken ben de ona gülmüştüm.

"Gülünce senin de gamzen çıkıyor kız!" dediğinde daha da sırıttım. "Seninki kadar olamasa da bizim de var bir gamzemiz kankim!" dediğimde ayranından bir yudum alıp bana baktı.

"Bugün sizinkilere kaçarken yardım ettim. Beril ile Uygar oldu mu sonunda?"

Kafamı salladım.

"Evet, şükür! Nasıl oldular anlamadım ama oldular işte ya... Haticeye değil, neticeye." Fısıldayarak konuşmaktan sürekli tükürük birikse de ağzıma sorun olmuyordu.

Yemeğimizin sonuna gelirken bir sürü albüm ve film önerisi yapmıştık birbirimize. Şaka maka Yaman'ın da iyi bir bakış açısı ve vizyonu vardı. Sevmiştim.

Bileğimi kaldırıp gözümü oraya götürünce boş bir bilekle karşılaştım. Saatimi evde unutunca hep böyle olurdu işte!

"Beşi yedi geçiyor." diyen Yaman ile ona baktım. "Ay baya olmuş, trafik olacak eve gitmem altı buçuk benim. Yavaştan kalkayım ben."

"Kaçla gideceksin eve bugün?"

"Yüz elli ikiye binerim herhalde." dediğimde kafasını salladı. "Ben de annemle merkezde buluşacağım." der demez "Aa!" dedim. "O zaman sen de yüz elli iki yolcususun. Ya da sekiz yüz seksen yedi?"

"Yüz elli ikiye binerim, diğeri dolu geliyor." Güldüm. "Ben de hep öyle yapıyorum, o zaman sen de topla çantanı, kapıda buluşalım."

Yaman ile ayrıldıktan sonra hızla çantamı topladım. Elvin'den özür diledim. Bugün çenem açılmıştı, rahatsız olmuştu kız.

Ayranı ve kağıtları çöpe atarken çöpün hizasındaki masada oturan kişiyle göz göze geldiğimde yutkundum ve yavaşça selam verdim.

Aybars kafasını sallarken bir ayağı ile müziğin ritmini tutuyordu.

"Ben de hazırım başkan, gidebiliriz!" diyerek yanıma gelen Yaman'a bakarken Aybars'ın da ona baktığını gördüm. "Görüşürüz Aybars." diyen Yaman'a, Aybars "Görüşürüz Yaman." diye karşılık verirken gerilim hattının arasında kalmış gibi hissettim.

Ben böyle şeyler yaşayan bir kız değildim. Böyle bir durumda da olmak isteyen biri değildim. İkisi arasında ne vardı bilmiyorum ama yavaşça kütüphaneden çıkarken Aybars'ın bakışları ben de kalıcı olmuştu.

🍒

upsi bupsi!
noldu birden yav?

• team Aybars

• team Yaman

• team Furkan

hangisisiniz bakayım?

hepinizi öptüm, bay!