Snapchat || Kim NamJoon

28

**next day**

Obudziłam się nawet wyspana i w dobrym chumorze,
Nadal zastanawiam się jakim szczęściażem trzeba być żeby spodkać Jimina i TaeHyunga na takim pustkowiu.

Przetarłam oczy i chwyciłam za swój telefon odrazu wchodząc na snapa.

Cwel
Hej Martyna
Dawno nie pisaliśmy 😔

Foodn't
O...
Hej

Cwel
Co u ciebie?

Foodn't
Chyba wszystko dobrze
Przeprowadziłam sie

Cwel
Słyszałem od TaeHyunga i Jimina

Foodn't
Heh
Spodkałam ich wczoraj na pustkowiu.

Cwel
Wiem
Widziałem cię
żałuję że nie podszedłem

Foodn't
Jeszcze się spodkamy
Nigdzie się na razie nie wybieram i zostaje w Korei ;)

Cwel
Naprawdę!?

Foodn't
Tak
Do zobaczenia ;)

Odłożyłam telefon i wstałam.
Szybko powędrowałam do łazienki i przyszykowałam się, umyłam zęby, uczesałam włosy i zrobiłam delikatny makijaż.

Zeszłam po kilku minutach na śniadanie i przywitałam się ze wszystkimi. Jungjoon jak zwykle napierniczał na konsoli z Dominiką, Darkiem i Erwinem.

Zjadłam swoją porcję jajecznicy i sprawdzałam coś na telefonie.
Co chwilę dostawałam jakieś żyta wiadomości od kogoś. Nie znam tego człowieka więc go ignorowałam.

Przypominało mi się że dzisiaj BTS mają koncert. W końcu ich zobaczę na żywo.
Znaczy zobaczyłam ich już ale nie na takiej prawdziwej scenie i jak śpiewają.

Na samą myśl uśmiechałam się do siebie przez co Felix chichrał się cicho. Obiecuje że kiedyś mu z laczka przywale I to tak pożądanie.

***
Jest godzina 16 a koncert ma się odbyć o 17:30.
Przyszykowana Wyszłam z domu i powędrowałam do garażu po motor.
No co?

Tak będzie szybciej i łatwiej, a na bank znajdę miejsce by go zostawić gdzieś.

**skipamy po koncercie bo ja jestem gnojem i nie potrafię takich rzeczy pisać **

Jestem taka szczęśliwa że mogłam zobaczyć koncert chłopców.
Odziwo Tylko TaeHyung mnie zobaczył, ja to mam jakiegoś pierdolonego farta.

A NamJoon...
Cóż, zmienił się i to bardzo.
Boje się że mnie nie rozpozna i że nasz kontakt się urwie.
Tak bardzo się boje, trzęsą mi się ręce...
Ktoś mnie nagle zapytał czy wszystko dobrze na co przytaknęłam.

Ustawiłam się w rzędzie tak jak inni fani i czekałam na swoją kolej.
Gdy przyszła moja kolej najpierw poszłam chwile porozmawiać z Jiminem który siedział na początku stołu,

- Yo Jimin - uśmiechnęłam się do niego ciepło a ten odrazu otworzył buzię ze zdziwienia. Zachichotałam cicho.

- ło... nie spodziewałem się tego że przyjdziesz na nasz koncert a co dopiero na Fan Meeting...

- cóż... nasz ukochany najmłodszy alienik wraz z rodzinką kupił mi bilety jako prezent urodzinowy..,

- ten chłopak co go wczoraj widzieliśmy?

- tak jest... to on -  uśmiechnęłam się i przybiłam z Jiminem piątkę słysząc ciche "powodzenia".

Następny był TaeHyung, który wydawał się mega szczęśliwy jak mnie zobaczył że miałam wrażenie jakby zaraz miał się do mnie przytulić...

**TIME SKIP BO JESTEM GNIDĄ**

Teraz przyszedł czas bym porozmawiała z NamJoon'em.
Nie wiem czemu ale strasznie się stresuje, znowu trzęsą mi się ręce a w brzuchu czuje jakbym miała motyle.

Przywitałam się z nim ale chyba mnie nie rozpoznał.
Chyba... nie pamięta jak wyglądam a nic się nie zmieniło we mnie...

Gdy skończyłam z nim rozmawiać, powstrzymałam łzy rozpaczy jak i szczęścia.
Wiedziałam że tak będzie... wiedziałam!
Mogłam jednak nie godzić się na te cholerne bilety.

Gdy wszystko dobiegło końca natychmiast wróciłam do domu z mieszanymi uczuciami.
Szczęście że Spodkałam bts na żywo i z nimi rozmawiałam momentalnie zmieniało się w rozpacz gdyż NamJoon mnie nie rozpoznał pomimo tylu zdięć które sobie wysłaliśmy.

Ale na co ja liczyłam. Przecież NamJoon też człowiek ma prawo mnie nie poznać.

Odrazu jak wróciłam do domu Pobiegłam do swojego pokoju nic nikomu nie mówiąc.
Natychmiast opadłam na łóżko próbując zapomnieć o wszystkim.

Ale....

Dlaczego to tak boli?

Dlaczego...

Czuje wcześniej nieznane dla mnie uczucie...

Czy ja...

Go kocham?

Ale...

To nie jest przecież możliwe!

Znam go tylko rok i to w dodatku przez internet!

To nie moźe być prawda...

■●■●■●■●■●■●■
Pedo-chan chciałaś drame to ją kurwa masz xD