Beschrijving:
Hazel en Gus zijn twee tieners die een wrange humor, een minachting voor het conventionele en de liefde delen. Hun relatie is des te wonderbaarlijker gezien het feit dat Hazels andere constante metgezel een zuurstoftank is, Gus grappen maakt over zijn beenprothese en ze verliefd op elkaar werden bij een steungroep voor kankerpatiënten.
Recensie 1:
Films over gedoemde minnaars, het is een fenomeen van alle tijden. Van Gone with the Wind over Romeo & Juliet tot Titanic en, welja, zelfs Twilight. Het relatief kleine maar verrassend clevere The Fault in Our Stars bewijst dat je ook zonder vampiers of historische kostuums een soortgelijk verhaal op het witte doek kunt brengen.
Hazel (Shailene Woodley) en Gus (Ansel Elgort) zijn twee bijzondere tieners die allebei over een cynisch gevoel voor humor beschikken, lak hebben aan conventies en stapelverliefd op elkaar worden. Maar je kunt hun relatie bezwaarlijk alledaags noemen: Hazel wordt altijd en overal vergezeld van een zuurstoftank - yep, uitgezaaide longkanker -, de charmante Gus heeft een beenprothese en besluit om haar ultieme droom in vervulling te brengen: een bezoek aan haar favoriete romanschrijver in Amsterdam.
The Fault in Our Stars haalde in zijn Amerikaanse openingsweekend maar liefst 38 miljoen dollar binnen en heeft zich daarmee nu al tot dé kaskraker van de zomer ontpopt. Ter vergelijking: Edge of Tomorrow met Tom Cruise haalde 29 miljoen dollar binnen in datzelfde weekend. Dat is best verrassend voor een kleinschalig melodrama over een zwaarmoedig thema als kanker, een prent die - zoals Hazel al van in het begin duidelijk maakt - niet eindigt met een 'goedmakend excuusje of een Peter Gabriel-song', zoals in ettelijke romcoms.
Dat deze ontroerende liefdeshistorie nooit uitmondt een oversentimentele tranentrekker is te danken aan Scott Neustadter en Michael H. Weber, de scenaristen van (500) Days of Summer en The Spectacular Now. Die blijven de gelijknamige young-adultbestseller van John Green op een frisse, intelligente en beheerste manier trouw, zónder hun voeling te verliezen met zijn gedoemde protagonisten of te vervallen in gemakzuchtig sentiment, en door het geheel te injecteren met de nodige porties verzachtende humor.
Toch is The Fault in Our Stars, ook efficiënt in beeld gezet door Josh Boone, die in 2012 debuteerde met de romcom Stuck in Love, niet helemaal foutloos. De film neemt enkele bizarre bochten (inclusief een bijzonder wrede ontmoeting met een Amsterdamse romanschrijver, gespeeld door Willem Dafoe), slaat af en toe een beetje door met de roze bril (het applaus na de eerste kus van het tienerstel op de trappen van het Anne Frank-huis is mooi, maar op het randje van het smakeloze) en de indierocksoundtrack dicteert soms wel heel nadrukkelijk welke emoties je moet voelen.
Maar de acteerprestaties van revelatie Shailene Woodley en nieuwkomer Ansel Elgort - die eerder al zusje en broertje speelden in de scifiblockbuster Divergent - doen je hart smelten. En dan hebben we het nog niet gehad over de dialogen en oneliners die de personages opvoeren, uiteraard uit het boek gegrepen. Eén voorbeeldje? 'What a slut time is. She screws everybody.' True that!
Andreas Ilege
Recensie 2:
BREEDBEELD
Tranentrekker 'The Fault in Our Stars' is indrukwekkend en soms overdreven
Wat als je weet dat je waarschijnlijk niet ouder wordt dan een jaar of 20? Het is het gevoel dat Hazel Grace (Shailene Woodley) in The Fault in Our Stars met zich meesleept. Letterlijk, in de vorm van een zuurstoftank; ze is 16 en heeft kanker in haar longen. Haar leven lijkt verloren, totdat ze Augustus (Ansel Elgort) tegenkomt. Een recensieoverzicht.
De romantisch tranentrekker moet dé tienerhit van deze zomer worden. De film vertelt het verhaal van twee jonge mensen (16 en 17) die allebei worstelen met een verschrikkelijke ziekte, die ze op een gegeven moment kapot zal maken. Samen proberen ze er het beste van te maken, te genieten van de tijd die ze nog hebben.
Dit schrijven de kranten over de film:
NRC.NEXT (€) - VIER BALLEN
Volgens NRC-recensent Coen van Zwol is het mooie aan de film dat hij vasthoudt aan het originele boek. Puntje van kritiek volgens Van Zwol: de tijd in Amsterdam, die wellicht wat te zwaar is aangezet.
"TFIOS blijft de voortreffelijke roman van John Green trouw, en dat is meestal een zegen. Hazels vertelstem treft een tienerziel in al zijn heftigheid, twijfel en melancholie, spreekt fraaie zinnen uit als 'I fell in love the way you fall asleep: first slowly, than all at once.' Iets minder minder sterk is het kantelpunt van de film: het bezoek aan Amsterdam. [...] Maar elk bezwaar smelt weer weg in Indianapolis, waar de liefde verwelkt zonder dat het sterven zoetelijk, sereen of al te sentimenteel wordt. Wat een prachtige chemie hebben Shailene Woodley en Ansel Elgort."
TROUW - VIER STERREN
In Trouw schrijft recensent Jann Ruyters lovende woorden over de film. Maar wat is een recensie zonder minpunt? Juist. De scene waarin Hazel de trap op strompelt terwijl ze applaus krijgt van omstanders is volgens Ruyters "te vet".
"Het werkte in het boek en het werkt ook in de film, die een adequaat script kreeg van scenarioschrijvers Neustadter en Weber (van '(500) days of summer') en de juiste chemie tussen de grijnzende branie Ansel Elgort en nieuwe ster Shailene Woodley. [...] Eén minpunt is wel de veel besproken scene op de zolder van het (van binnen in Pittsburgh nagebouwde) Anne Frankhuis. Niet vanwege de zoen, en ook niet vanwege de parallel met Anne Frank die als tienerrolmodel en schrijfster hier best op haar plaats is. Te vet is alleen Hazels moeizame beklimming van de trappen en het applaus van de omstanders."
DE VOLKSKRANT - DRIE STERREN
De recensie uit de Volkskrant klinkt bekend in de oren. Net als Ruyters van Trouw meent ook Bor Beekman dat de scène waarbij Hazel de trap op komt te overdreven is. Al neemt dat volgens recensent niet weg dat de boodschap wel duidelijk aankomt.
"Soms schieten de filmmakers uit, bij het stapelen van gevoelens: Hazel die zich de trap van het Achterhuis op worstelt, met zuurstoftank, om in de nok van de onderduikplek voor het eerste te zoenen, wat met applaus wordt begroet door de overige museumbezoekers. [...] Dat doet niet af aan het onderliggende thema, dat ook op minder gekunstelde wijze door de film is gevlochten: de acceptatie en impact van een vroege dood. The Fault in Our Stars mengt tienerdroom met kankermachine, vol effect."
DE TELEGRAAF - DRIE EN EEN HALVE STER
Ook hier wordt als punt van kritiek het feit genoemd dat de verfilming soms ietwat overdreven is. Maar dat maken de hoofdrolspelers meer dan goed, aldus recensent Marco Weijers.
"Regisseur Josh Boone zet het drama soms net iets te veel aan in deze boekverfilming, maar wordt gered door het ontwapenende spel van zijn twee hoofdrolspelers. Zij maken hun personages kwetsbaar en sterk tegelijk in dit ontroerende, grappige, maar soms ook hartverscheurende verhaal over het plukken van getelde dagen. Zakdoeken mee."
In de film speelt Amsterdam een belangrijke rol. Terwijl ze door de stad heen lopen groeien Hazel en Augustus naar elkaar toe, tot het hoogtepunt: de kus in het Anne Frankhuis. We maakte van deze 'stadswandeling' een kaart, die kun je hier bekijken.
