Beschrijving:
De film gaat over de verstrengelde verhalen van een groep New Yorkers die hun weg naar romantiek proberen te vinden in de loop van Oudejaarsavond. We volgen onder andere een verbitterde stervende man in een ziekenhuis (De Niro), een gefrustreerde directiesecretaresse (Pfeiffer) die eindelijk haar onvervulde dromen probeert waar te maken, een vrouwelijke producer (Swank) van de befaamde Times Square Oudejaarsavond-show en een jongeman (Kutcher) die een hekel heeft aan Oudejaarsavond.
Recensie 1:
Wat de Engelsen met Love Actually en de Nederlanders met Alles Is Liefde lukte, probeerden de Amerikanen vorig jaar na te doen met Valentine's Day. Ondanks de stevige kritieken op dit mierzoete, slappe aftreksel besloten dezelfde makers onder leiding van regisseur Garry Marshall (Pretty Woman, The Princess Diaries) het dit jaar dunnetjes over te doen. Met dit keer als centrale thema: oudejaarsavond. In New York draait dan alles om het grote festijn op Times Square. Een vrachtlading aan bekende namen werd ingevlogen, maar het mocht niet baten: ook dit keer spat het glazuur weer van je tanden.
New Year's Eve is een mozaïekfilm in de meest hysterische vorm. De verhaallijnen zijn amper te tellen en overdaad is nog een understatement. Een synopsis is dan ook geen eenvoudige opgave dus hierbij enkele hoofdlijnen: Paul helpt Ingrid haar wensenlijst te vervullen in ruil voor exclusieve toegangskaarten voor een feest. Zuster Aimee verzorgt de stervende Stan die niet meer behandeld wil worden en nog maar één wens heeft. Randy en Elise komen samen vast te zitten in de lift. Rockster Jensen probeert het goed te maken met cateraar Laura. Twee koppels strijden om het geldbedrag voor degene die in 2012 als eerste een kind baart. Kim krijgt ruzie met haar dochter Hailey door haar angstvallig te willen beschermen. En ondertussen probeert Claire de festiviteiten op Times Square in goede banen te leiden.
Het logische gevolg van al deze verhaallijnen is dat ze nauwelijks beklijven en je nooit het overzicht krijgt. Telkens doemt de gedachte 'o ja, die hadden we ook nog' op. Waarom de makers voor zo extreem veel personages en verhaallijnen kozen is wellicht om er zeker van te zijn dat iedereen zich wel met één personage kan identificeren, het gevolg is echter dat het waarschijnlijk niemand lukt. Alle personages blijven namelijk platte karakters door de vluchtigheid waarmee hun levens en problemen worden geïntroduceerd om vervolgens even snel weer op te lossen. De uiterst zwakke dialogen hebben daarin een flink aandeel. Ze zitten vol clichés en doen geforceerd en onnatuurlijk aan. Daarvoor mogen we Katherine Fugate bedanken die scenariotechnisch op geen enkel punt slaagt.
Wat de cast betreft kunnen we kort zijn: voor niemand valt enige eer te behalen. Michelle Pfeiffer komt misschien nog het dichtst in de buurt van een enigszins verrassende rol, maar ook haar personage blijft plat en eenzijdig. Jon Bon Jovi speelt min of meer zichzelf, maar valt in deze matige film desondanks uit de toon. De overige acteurs doen waarvoor ze zijn opgetrommeld: hun tekst opzeggen, een beetje huilen en een beetje lachen om vervolgens waarschijnlijk weer zo snel mogelijk met een goede cheque huiswaarts te keren.
De soundtrack is ook allesbehalve origineel maar doet tenminste wat hij moet doen. Het is één van de weinige houvasten waaraan je je kunt optrekken. In positieve zin springt "Auld Lang Syne" er uit, gezongen door Lea Michele (Glee) zelf. Tijdens dat nummer komt de film het meest in de buurt van een film als Love Actually. Het is dan allemaal nog steeds mierzoet zoals dat hoort bij een genrefilm als deze, maar we zijn even verlost van de uiterst zwak geschreven personages en dialogen. Louter beelden zijn dan even een verademing. Het is echter bij lange na niet genoeg om van New Year's Eve ook maar een redelijke eindejaarsfilm te maken. Daarvoor is het geheel gewoon te zwak. De weinig opzienbarende bloopers tijdens de aftiteling versterken dit gevoel nog eens.
Recensie 2:
Een van de grootste hits vorig jaar, met een opbrengst van 110 miljoen dollar in Amerika en nog eens 106 miljoen daarbuiten (samen dus goed voor een kassagerinkel van zo'n 216 miljoen) was "Valentine's Day". Geen wonder dat die romantische lappendeken geregisseerd door Garry Marshall (regisseur van "Pretty Woman"), geschreven door Katherine Fugate, en bevolkt door bekende namen zoals Jessica Alba, Jessica Biel, Bradley Cooper, Patrick Dempsey, Jamie Foxx, Jennifer Garner, Topher Grace, Anne Hathaway, Ashton Kutcher, Shirley MacLaine en Julia Roberts afstevende op een sequel. Of toch minstens een opvolger die zich bedient van hetzelfde concept, maar kiest voor andere personages.
Fugate verkast alles van valentijnsdag naar oudejaarsavond en tovert opnieuw een paar conflictsituaties (meestal romantisch van inslag) uit haar niet zo hoge hoed. "Valentine's Day" mocht dan al geen schoolvoorbeeld zijn van diepgaand entertainment, "New Year's Eve" is zowaar nog holler en nietszeggender uitgedraaid. Meer zelfs, als schoolvoorbeeld van Hollywood op zijn valst en smalst is het misschien wel de meest exemplarische prent van 2011.
Screenshot 2 New Year's Eve New York, de laatste dag van het jaar. Claire Morgan (Hilary Swank) moet er als vice-president van de Times Square Alliance op toezien dat het jaarlijks oudejaarsevenement waarbij de kristallen Times Square bal neerdaalt (de zogenaamde "ball drop"), vlekkeloos verloopt. Dat problemen haar deel zijn blijkt als de bal tijdens de generale repetitie klem komt te zitten, en niemand echt weet hoe het ding in beweging te krijgen. Ingrid (Michelle Pfeiffer) geeft op 31 december haar ontslag als secretaresse bij Ahern Records omdat ze het beu is haar eenzame leven daar te slijten en als een voetveeg gebruikt te worden. Ze huurt de koerier Paul (Zac Efron) in om - in ruil voor VIP-tickets voor het chicste feest in de buurt - nog voor middernacht haar lijstje met goede voornemens te laten uitkomen.
De zus van Paul, Kim (Sarah Jessica Parker) heeft dan weer kopzorgen rond haar vijftienjarige dochter Hailey (Abigail Breslin) die naar de "ball drop" wil om haar lief te kussen, maar Kim vindt dat te gevaarlijk en verbiedt haar dochter te gaan. Die het daarna uiteraard op een lopen zet waardoor Kim besluit haar moet opsporen tussen de mensenmenigte op Times Square. De vriend van Paul, striptekenaar Randy (Ashton Kutcher, die niet dezelfde rol speelt als in "Valentine's Day"), komt in de lift van zijn flat vast te zitten met de zangeres Elise (Lea Michele uit "Glee"). Randy, die niets moet weten van de nieuwjaarsfestiviteiten raakt langzaam in de ban van de schone met de ravissante stem die eigenlijk ook op Times Square moet zijn om in het achtergrondkoor van Jensen (een "Have A Little Faith In Me" verkrachtende Bon Jovi) te zingen. Die Jensen wil zich dan weer verzoenen met zijn ex Laura (Katherine Heigl) die de catering van een bedrijfsfeest verzorgt, maar het water lijkt daarvoor (op het eerste zicht) veel te diep. Ook nog in de mix: een stervende kankerpatiënt (Robert De Niro) die vanop het dak van het ziekenhuis de ceremonie op Times Square wil zien, twee koppels die met elkaar wedijveren om als eerste hun baby te laten geboren worden in het nieuwe jaar en nog heel wat andere nevenpersonages die allemaal op de een of andere manier met elkaar verbonden zijn.
Screenshot 3 New Year's Eve We zouden lief kunnen zijn en deze mix een onschuldig tussendoortje kunnen noemen voor de romantisch ingestelde medemens, maar in een minder vriendelijke bui omschrijven we dit platte spektakel als hol gezever dat ei zo na een bedreiging vormt voor de filmminnende mensheid. Hoe kan je anders een film benaderen die ongetwijfeld de grootste verspilling van Hollywoodtalent van het voorbije jaar etaleert? En die tegelijkertijd grossiert in misplaatst product placement, en genoeg vettige make up en botox tentoonspreidt om de spoorvorming in het macadam van de E17 te vullen?
Als een (te) mager beestje dus. Die trouwens minder brokken maakt aan de kassa dan "Valentine's Day", waardoor de kans dat we dit of volgend jaar terug appel moeten geven voor pakweg "Thanksgiving", "Independence Day" of "Christmas Day" gelukkig klein lijkt.
