"Tatlımm! Luka adındaki yakışıklı arkadaşın sana bu kutuyu bıraktı!" Sabine konuşurken kızının odasına giriyordu. Marinette annesinin yüzüne baktığında suratında memnun olmuş, aşırı mutlu bir ifade vardı.
Kutu mor, onu bağlayan kurdele ise mavi renkteydi. Sabine kutuyu yorganıyla bütünleşmek üzere olan kızın yanına bıraktı. Fazla halsizdi ve yorgundu ama pişman değildi. Aynı günü, aynı anı defalarca yaşamak isterdi.
"Aşırı kibar bir çocuktu, ayrıca şu inceliğine bir baksana hasta olduğunu duyunca sana bunu getirdi! Davet ettim fakat seni rahatsız etmek istemedi." Marinette çoktan yatağında dikleşmiş ve kutuyu kucağına koymuştu.
Derin bir nefes alıp özenle bağlanmış kurdeleyi çözdü. Annesi ile birlikte bu tatlı çocuğun hediyesi için fazlasıyla heyecanlılardı.
Kutuyu açtığında ise kocaman bir camın içinde duran mavi bir gül duruyordu. O kadar zarif ve etkileyici bir görüntüydü ki! Genç kız dikkatli bir şekilde gülü kutudan çıkarıp yanı başındaki konsoluna koydu. Kutuya tekrar baktığında ise küçük bir zarf duruyordu.
"Sana verebileceğim en anlamlı çiçeğin bu olduğuna karar verdim, senin kadar güzel olmasa da...
-luka couffaine "
—-
seni şimdiden özledim
gözlerindeki denizde
ne zaman boğulabileceğim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sea || lukanette
Fanfiction'parmaklar, bir sanat eserinin üzerinde dans eden parmaklar, ustaca dans eden parmaklar.' -- 26 temmuz 2019 ona olan sevgimin taşması - cümlelerimi hissedip kocaman bir denizin küçük balığını koruduğu gibi her kelimemi saran o kıza sevgilerimle. @f...
