Genç kız okulundaki sanat atölyesinden parmaklarındaki boya izleri ve tuttuğu bir kaç fırça ile lavaboya gidiyordu.
Köşeyi dönmesi ile birlikte biriyle karşılaşmıştı. Adrien. "Ah! Selam Marinette!" Kız ona aşık değildi, öylesine bir arkadaşıydı sadece. "Selam Adrien."
Çocuk kızı süzerken ellerindeki boyalara takıldı gözü. "Sanırım sanat atölyesinden geliyorsun." Kız gözlerini devirmek istesede kendini tutmuştu. "Nasıl bilebildin!" Diyerek gülmekle yetindi. Adrien da buna gülmüştü. "Her zaman yetenekli biriydin zaten, kutuyu mu boyuyorsun?" Bu soruya şaşıracaktı fakat, neredeyse bütün sınıf o kutuda ne olduğunu merak etmişti. Ve Luka'ya olduğunu öğrenmeleri direkt aşkını beyan etmek olacaktı. Aslında bunları da pek umursamıyordu. O'nun beğenmesi yeterliydi. "Evet." Hafifçe gülümsemişti. Artık ellerindeki boya kurumaya başladığı için kenarlarını soyuyordu.
Marinette artık ortamdan ayrılmak istediği için hafifçe geri giderek elini kaldırmıştı ki, "Şey, ımm, Marinette aslında bir ara tışarı çıksan, yani dışarı çıksak, ikimiz, birlikte? Seni seviyorum, yani seninle konuşmayı seviyorum!" Adrien'ı ilk defa böyle gören Marinette şaşırmıştı ve bu konuşma ona kendisini hatırlatmıştı. Kurmaya çalıştığı cümlenin ne anlama geldiğini de en çok kendisi biliyordu.
"Şey olabilir bir ara." Reddetmek istemese de kabul etmek istemiyordu. "O halde sana mesaj atarım."
Ve konuşmayı dinlemekle kalmayıp dahil olmaya karar veren biri vardı. Dayanamayıp Marinette'nin arkasına geçip ellerini onun omuzlarını koymuştu.
"Bana da mesaj atabilirsin, onun yerine seni reddederim?"
Bir şey söylemesine izin vermeden kızı sol kolunun altına almış ve lavaboya doğru ilerlemeye devam etmişti.
—-
bazen sadece senin ellerinden çıkmış bir tuval olmak istiyorum,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sea || lukanette
Fanfiction'parmaklar, bir sanat eserinin üzerinde dans eden parmaklar, ustaca dans eden parmaklar.' -- 26 temmuz 2019 ona olan sevgimin taşması - cümlelerimi hissedip kocaman bir denizin küçük balığını koruduğu gibi her kelimemi saran o kıza sevgilerimle. @f...
