Deel 9

310 27 30
                                    

< ik heb bij elke deel 20 oogjes of hoger maar krijg elke keer maar 4/5/6/7 stemmen? Ik wil minstens 10 stemmen voordat ik een nieuw deel ga plaatsen! Dus please druk gelijk op die ster x>

Volgende ochtend

Ik loop de woonkamer in om me moeder gedag te zeggen maar ze houd me gelijk tegen omdat ze blijkbaar iets wilt zeggen.

"Yasmina ik ben er vandaag niet. Ik moet overwerken. Ik heb met de moeder van Yassine afgesproken dat je met hem mee naar school gaat en dat je na school naar zijn huis gaat." Zegt ze terwijl ze me strak aan kijkt.

"Maar mama. Ik ben oud genoeg om zelf naar school te gaan en alleen thuis te blijven. Trouwens waarom kan ik niet bij Samir en Rania blijven?" Zeg ik boos. Waarom moet ik naar hem toe?

"Yasmina ik wil geen commentaar horen. Dus loop nu maar gauw richting zijn huis." Zegt ze streng. Ik pak boos me tas op en loop de deur uit richting zijn huis waar ik aan klop. Na zeker een minuut te hebben gewacht doet Yassine de deur open.

"He schoonheid." Zegt hij grijnzend. Ik rol met mijn ogen en mompel iets dat op een 'hoi' moest lijken. Ik begin hem te scannen.

"We matchen." Zeg ik lachend. Ik heb een witte blouse tot me knieën aan met een spijkerbroek en witte nike schoenen. Hij heeft witte t-shirt aan en spijkerbroek en witte nike schoenen.

"Stiekem heb je me zitten bespieden om te kijken wat ik aan ging trekken zodat we konden matchen." Zegt hij lachend.

"Ha ha ha ik denk eerder dat jij dat hebt zitten doen." Zeg ik op mijn beurt grijnzend. Eerlijk? Zijn lach is kapot mooi. Hij heeft spierwitte rechte tanden en zo een scheve lach die gewoon schattig is. Oke yasmina, niet teveel afdwalen. Hij is en blijft een klootzak.

"Kom we gaan." Zegt hij terwijl hij me bij me pols vast pakt en me naar zijn auto trekt. In zijn auto is het altijd ongemakkelijk. Dus geweldig.

Na ongeveer 10 minuten komen we op school aan. Ik stap uit maar blijf wel wachten op Yassine. Hij heeft me gebracht, dus is wel zo netjes om op hem te wachten. Hij kijkt me grijnzend aan en pakt mijn hand vast. Ik kijk verbaasd naar onze handen. Op de een of andere manier krijg ik het weer helemaal warm.

We lopen het schoolplein op en ik begin een beetje te stressen. Dalijk ziet mijn broer of zijn vrienden ons. Plus er is niks tussen ons. Ik vind hem niet eens leuk. En mensen gaan nu wel zo denken.

Als we in de schoolgang aan komen probeer ik mijn hand los te krijgen maar blijkbaar heeft hij niks door.

"Uhm.. yassine. Ik voel me hier een beetje ongemakkelijk door." Zeg ik terwijl ik naar de grond kijk. Hij pakt me bij me kin vast en dwingt me om hem aan te kijken. Die ogen..

"Door wat?" Vraagt hij me fluisterend.

"Door.... door onze handen." Zeg ik zachtjes. Hij kijkt me lang aan. Doorzoekend. Als of hij iets wilt halen uit mijn gezicht.

"W-w-wat is er?" Vraag ik hem verward. Ik kan er echt niet tegen als iemand me zit te bestuderen.

"Je bent prachtig." Zegt hij zachtjes. Ik voel gewoon dat alle bloed in mijn wangen trekken.

"Yassine... stop." Zeg ik lachend. Echt een sukkel gewoon.

"Waarmee." Vraagt hij me grijnzend. Ik kijk hem aan met een blik van je-weet-wat-ik-bedoel.

"Oke oke rustig aan dame. Wil je dat ik je hand loslaat?" Vraagt hij me weer met die doordringende blik. Ik wil antwoorden maar dan begin ik zelf te twijfelen. Wil ik het wel? Ja yasmina je wilt het. Het is een klootzak, niet vergeten.

"Graag. Niet gemeen bedoeld... Echt....maar ja." Zeg ik zachtjes. Hij laat me direct los met een teleurgestelde blik die je duidelijk ziet.

"Is goed. Geen probleem." Zegt hij alsof het hem niets doet. Maar ik kan duidelijk zien dat het hem kwets. Shit man. Dit was dus absoluut niet mijn bedoeling. Ik besluit om maar niks te zeggen en gewoon richting de klas te lopen.

"Je word hoe dan ook de mijne." Hoor ik Yassine zachtjes fluisteren. Bijna onverstaanbaar.

"Wat zei je?" Vraag ik hem verward.

"Huh? Oowh niks." Zegt hij snel terwijl hij doorloopt.

"Hmm het zal wel." Fluister ik tegen mezelf.

Het laatste les uur

Ik zit naast Yassine bij de geschiedenis les. Hij probeert de hele tijd mijn aandacht te krijgen maar zoals altijd doe ik ongeïnteresseerd. Ben ik echt niet geïnteresseerd in hem? jawel.... net als alle andere meiden bijna hier. Ik kan er niks aan doen. Hij trekt me aan. Maar ik ben Yasmina niet als ik me ertegen verzet.

"Yassie niet mij negeren alsjeblieft." Fluistert hij zachtjes in me oor. Ik voel zijn warme adem in me nek wat me rillingen over heel me lichaam bezorgd. Me hart begint vele male sneller te slaan door zijn gezicht die nu zo dicht bij de mijne staat. Als ik me hoofd omdraai zouden onze gezichten elkaar raken.

"Uhum. Yassine kan je een beetje afstand bewaren aub." Zeg ik arrogant.

"Waarom doe je zo? Ik weet dat je niet zo bent. Je hoeft niet zo hart te doen. Het mag wel, het maakt je alleen maar meer aantrekkelijker dan je al bent...." fluistert hij zachtjes in me oor. Ik weet zeker dat hij nu zit te grijnzen. Wat een klootzak ook.

"Pedofiel." Sis ik naar hem. Hij begint opeens kapot hard te lachen.

"Waarom nou weer pedofiel? Ik had vele scheldwoorden verwacht maar deze niet." Zegt hij lachend.

"Je bent te oud voor me." Zeg ik uit de hoogte. Het is de grootste onzin ooit maar alsnog.

"Schatje, we verschelen 2 jaar. Prachtig verschil. Je gaat er niet onderuit komen schoonheid." Zegt hij zachtjes.

"Hoe de hell weet je hoe oud ik ben?" Vraag ik verward. Ik weet zeker dat ik hem nooit heb verteld hoe oud ik ben.

"Ik weet meer over je dan je denkt....." zegt hij grijnzend. Hmmm.....

Is dit mijn mekteb?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu