Is dit mijn mekteb?

Deel 8

Ik kijk hem aan in zijn lichte ogen die opeens zo veel gevoel uit stralen. Dit is de eerste keer dat ik een ander gevoel aan tref in zijn ogen dan woede.....

Zijn blik glijd van mijn ogen naar mijn lippen. Zo blijft hij een paar keer heen en weer gaan tot dat hij besluit om maar actie te ondernemen.

Hij drukt zijn warme lippen op de mijne, waar ik zonder dat ik het wilde direct op in ging. Ik trek hem door middel van zijn shirt nog strakker tegen me aan. Zo stonden we voor even totdat de deur naast ons werd open gegooid.

"Yassine en Yasmina! Zulke dingen doen jullie maar in jullie vrije tijd!Nu het lokaal binnen komen of jullie mogen je ook nog eens gaan melden." Zegt Mevrouw Jansen boos met haar armen over elkaar heen geslagen. Oeps. Betrapt. Ik kijk vol schaamte naar Yassine, maar hij zit met een grijns naar de grond te kijken met zijn handen in zijn zakken.

"Sorry mevrouw." Zeg ik snel terwijl ik de klas binnen loop en naast Amira plaats neem.

"Yasmina? Wat was dat?" Vraagt ze me grijnzend.

"Niks." Zeg ik alsof ik van niks weet. Ze begint opeens kapot hard te lachen.

"Niet liegen tegen mij Yas. Is het nu dus officeel?" Vraagt ze me nieuwsgierig.

"Ja het is officieel." Zegt Yassine die achter me plaats heeft genomen. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan.

"Uhum?nee dat is het niet. En dat zal het ook nooit worden." Zeg ik geïrriteerd terwijl ik me weer omdraai.

"Zullen we nog wel zien." Zegt hij fluisterend in mijn oor. Na deze worden kan ik me niet in houden en draai me gelijk weer naar hem om.

"Dat zullen we zeker wel zien. Nooit maar dan ook nooit dat ik voor iemand zoals jou zal vallen. Begrepen. Dat van net was iets eenmaligs om jou uit me buurt te krijgen. Maar blijkbaar heeft het averechts gewerkt." Sis ik boos naar hem.

"Yasmina, je hoeft niet te liegen. Ik weet dat je me wilt. Je ogen en houding verraden je." Zegt hij grijnzend.

"Ach hou je mond maar. Je ziet dingen die er niet zijn." Zeg ik gestresst.

"Waarom ben je dan gestresst?" Vraagt Sam - een Nederlandse jongen uit me klas.

"Hou je er buiten. En ik ben helemaal niet gestresst." Zeg ik boos. Waar bemoeid hij zich nou weer mee?

"Kan mijn les weer verder gaan of moet ik jullie eerst laten melden?" Vraagt Mevrouw Jansen boos.

"Sorry mevrouw. We zullen stil zijn." Zeg ik zachtjes. Ik weet niet wat Yassine van plan is, maar het betekend niets goeds......

Pauze

Ik en Amira kwamen aan in de kantine waar gelijk iedereen onze kant op keek.

"Yasmina? Heb ik toevallig iets om me gezicht?" Vraagt Amira verward. Ik kijk haar even goed aan en zeg dan dat er niks is.

We nemen beide schouderophalend plaats op onze vaste plaats in de kantine.

"Eey yasmina, hoe was het met Yassine in de gang?" Vraagt Mounir - broer van Amira en vriend van mijn broer Samir- grijnzend als hij tegen over ons komt zitten. Ik voel gelijk alle bloed uit mijn gezicht weg trekken.

"H-h-hoe bedoel je?" Vraag ik bang. Als hij het weet dan weet me broer het ook.

"Doe maar niet alsof er niets is. Iedereen heeft het erover. Je bent door meerdere mensen gezien. Ik weet wat je hebt uitgespookt." Zegt hij terwijl hij me strak aan kijkt.

"Weet Samir het?" Vraagt ik hem bang. Ik ben echt niet een meisje dat met de eerste beste jongen zulke dingen zou doen. Yassine was de enige.... hij was mijn eerste ook. Ik wist niet wat ik deed. Ik weet wel dat het niet meer zal gebeuren.

" nee, of nou ja. Hij heeft het ook gehoord maar ik heb hem gezegd dat het niet zo was. Dat ik langs liep en jullie gewoon zag lopen naar het lokaal." Zegt hij me terwijl hij me strak aan kijkt.

"Sorry Mounir." Zeg ik zachtjes.

"Wat bezielde je yasmina? Zo ken ik jou niet hoor." Zegt hij met een duidelijke teleurstelling in zijn stem.

"Het zal nooit meer gebeuren. Het ging per ongeluk. Hij kuste mij. Niet andersom." Zeg ik.

"Mounir laat haar nou maar met rust." Zegt Amira boos tegen haar broer.

"Snotneus ik praat toch tegen haar." Zegt hij geïrriteerd. Ze kijkt hem gelijk woedend aan.

"Amira laat het. En Mounir alsjeblieft, ik wil niet dat je verkeerd over me gaat denken." Zeg ik.

"Tuurlijk niet, maar je weet dat ik je als me zusje zie. Dus zoiets wil ik niet meer zien of anders slacht ik jou en hem." Zegt hij serieus.
Ik knik direct van dat ik het begrepen heb waarna hij weg loopt.

"Uff waar bemoeid hij zich nou weer mee." Zegt amira boos.

"Ik begrijp hem wel Amira. Zo zou mijn broer ook doen als hij jou opeens met een jongen ziet kussen ergens. Ik denk dat mijn broer hem dan nog wat aan zou doen." Zeg ik lachend. Ze begint ook te lachen.

"Dat weet ik wel zeker." Zegt ze lachend.

————————————————————————

Hii schatjes, ik weet dat het niet echt een lang deel is , maar in sha Allah word het volgende deel langer.

Promotie:

Zouden jullie aub Ssoumx willen volgen en haar boek willen lezen?

: do or die

Ze kan echt ge-wel-dig goed schrijven!