Roadtrip II

27.

Hoofdstuk 27
P.o.v Mikky

Ik ben zo'n stommeling. Ik zit op de bank te snikken. Ik verpest heel mijn gezin en heb geen idee of het kind van Donny of Frenkie is. Ik moet dit aan Donny vertellen en een onderzoek laten doen wie de vader van het kind is. En ook een echo moet er geregeld worden.

Ik besluit Donny op te zoeken. Ik weet toevallig dat Sev een vriendinnen weekend heeft en op de Waddeneilanden zit. Snel stap ik in de auto op weg naar Nijkerkerveen. Ik ben best bang voor Donny zijn reactie. Wat nou als hij boos is? Maar dan heeft hij geen reden om boos te zijn , want het is ook deels zijn eigen schuld. Dat Frenkie laaiend is snap ik al te goed. Het liefst had ik het helemaal voor Frenkie verborgen willen houden en het met Donny willen uitzoeken. Het is immers ook zijn schuld.

Als ik eindelijk in Donny zijn straat ben aangekomen druk ik nerveus op de bel. De deur gaat open en Donny staat in de deuropening. "Hé Mikky wat doe jij nou hier?" Vraagt hij verbaasd. "We moeten praten." Zeg ik resoluut. Zonder te wachten op zijn antwoord loop ik naar binnen. "Wow Mik. Relax." Donny komt achter me aangelopen en gaat zitten op de bank. "Wat is er?" Hij kijkt me bezorgd aan.

"Ik ben zwanger." Zeg ik. "Wat!" Donny zijn ogen worden groot. "Je denkt toch niet dat..." Ik knik langzaam. "Het kan van jou zijn maar ook van Frenk."
"O nee dit is een ramp. Weet Frenkie het?" Donny schiet gelijk in de stres. "Ja hij weet het." Zeg ik kalm. "Is hij boos?" Wil Donny weten. "Hij is woedend , maar hield zich in."

Ik vertel alles aan Donny over het ziekenhuis en het gesprek met Frenkie in de auto. "Ik hoop dat hij bij trekt en voorzichzelf houd." Donny trekt een ernstig gezicht. "Dat doet Frenk wel. Hij wilt juist niet dat de media zich ermee bemoeit Frenkie kennende." Donny knikt. "Daar heb je een punt."
"Ga je het aan Sev vertellen?" Vraag ik voorzichtig. "Als het kind van mij is wel. Zo niet dan hou ik me mond." Beslist Donny. "Je moet het haar wel vertellen. De waarheid komt altijd boven water." Zeg ik tegen hem. Donny glimlacht zwakjes. "Jij hebt het ook lang verzwegen voor Frenkie." Verdedigd hij zichzelf. "En daar heb ik spijt van. We moeten zo'n onderzoek doen. Ik wil weten wie de vader is." Zeg ik. "Komt goed Mik. Maak je geen zorgen." Donny geeft me een knuffel en heel even lijkt het alsof al m'n zorgen weg zijn.

"Mikky?"
"Hé wat?" Ik word opgeschrikt uit m'n gedachten. "We moeten actie gaan ondernemen." Donny verbreekt de knuffel. "Jij gaat een echo regelen en ik zal dat onderzoek regelen. Maak je geen zorgen en leg het bij met Frenkie."

"Lief van je Don. Maar ik denk dat Frenkie mij nu niet wil zien." Zeg ik zachtjes. "Geef hem de tijd. Hij is vast teleurgesteld , maar dat betekend niet dat jullie nu alles moeten weggooien." Donny glimlacht lief. "Wat als de baby van jou is? Dan zal alles veranderen." Ik zie het al voor me. Donny en Sev hebben knallende ruzie , Frenk wilt niks meer met me te maken hebben en neemt Yara mee en ik blijf alleen achter....