Roadtrip II

33.

Hoofdstuk 33.
P.o.v Mikky

~ 5 weken later~

"Waar blijft die uitslag toch van dat onderzoek?" Donny en Frenkie zitten bij ons thuis op de bank en kijken me allebei vragend aan. "Geen idee." Zucht ik. "Ik wil nu wel duidelijkheid." Zegt Frenkie. "Ja same. Ik heb namelijk echt geen zin om Sev hierover te vertellen." Bekend Donny. "Waarom bellen we niet gewoon?" Stelt Frenkie voor. "goeie." Zegt Donny. "Hoe heet dat bedrijf die dit regelt?" Vraagt Frenkie aan mij. "Uhm ff zoeken." Ik zoek de site op en Frenkie tikt het nummer in. "Wie doet het woord?" Vraagt hij. "Laat mij maar. Ik heb al eerder met ze gemaild." Donny neemt de telefoon over en even later is hij druk in gesprek.

"Ja oké. Dankuwel." Donny hangt de telefoon op en verwachtingsvol kijken we hem aan. "Over twee weken hebben ze de uitslag. Ze hebben het druk." Zegt hij. "Jemig. Ze snappen niet dat dit belangrijk is." Moppert Frenkie. Ook ik kijk treurig voor me uit. Twee weken is nog lang. "Als ze het eerder weten sturen ze meteen een brief." Zegt Donny. "Hopen maar." Zeg ik. "Maar ehm hoe gaan we het eigenlijk regelen al zijn het Donny's kinderen. Frenkie en Donny kijken elkaar aan. "Geen idee." Zucht Donny. "Eerlijk gezegd wil ik nog niet eens vader worden. Dit is allemaal één stomme fout."
"Zeg dat wel." Knik ik. "Tja jullie deden het zelf." Zucht Frenkie. "Laten we ons daar nou maar geen zorgen over maken." Probeer ik het onderwerp te vermijden voordat Frenkie en Donny ruzie krijgen. "Hoeveel weken ben je nu Mik?" 30 weken , bijna 31. " Zeg ik. "Spannend hoor en Annekee nu 41 hé?" Ik knik. "Die staat op ontploffen volgens Matthijs." Lacht Frenkie. "Hahaha volgensmij is Annekee nog dikker dan jou en die krijgt er niet eens twee." Grijnst Donny. "Tja." Zeg ik niet wetend wat ik moet zeggen.

"Ik ga Yara maar is van de kinderopvang halen." Frenkie kijkt op zijn horloge en staat op. "Is goed schat. Kan je bij de supermarkt nog wat perenijsjes kopen? Ze zijn bijna op!" Frenkie schiet in de lach. "Mik , het is begin oktober. "Asjeblieft." Smekend kijk ik hem aan. "Oké dan neem ik gelijk wat patatjes mee , want dat wou Yara graag eten."
"Prima." Knik ik. Frenkie neemt afscheid van ons en gaat weg. Ik blijf samen met Donny achter.

"Hé Mik. Heb je eigenlijk al nagedacht over namen?" Ik schud me hoofd. "Eerlijk gezegd nog niet."
"Hmm wat dacht je van Don." Ik grinnik. "Nee joh. Het moet wel bij Yara passen." Ik loop naar de keuken om wat drinken in te schenken en Donny loopt achter me aan.

"Mikky?" Ik draai me om en Donny drukt zijn lippen op de mijne. Ik ga er in mee en zo staan we zoenend in de keuken. Langzaam trekken we terug om adem te halen. "Sorry." Geschrokken kijkt Donny me aan en loopt dan weg en gaat op de bank zitten. Hij te snikken. "Gaat het wel?" Bezorgd ga ik naast hem op de bank zitten. "Sorry het is allemaal een beetje teveel voor me." Hij pakt m'n hand beet en knijpt erin. "Ik hoop zo dat de kindjes van Frenk zijn."