Epiloog

617 40 9
                                    

Epiloog

''Mama , stop met filmen.'' Giechelde de 4-jarige kleuter toen de camera op haar gericht werd. ''Kom op Yaar. Laat is zien hoe goed je kan voetballen.'' Lachte Mikky , haar moeder. Yara lachte in de camera en huppelde naar de bal die in de tuin lag. Haar broertje Sep rende achter haar aan en pakte de bal van haar af. ''Sep , laat los.'' Yara begon te gillen en probeerde de bal uit Sep zijn handen te slaan. De peuter rende weg met de bal , maar viel al snel om in het gras. Yara schopte de bal uit zijn handen en rende naar het doel. ''Goal.'' Juichte ze. Sep keek zijn oudere zus boos aan en Mattie kwam ook aangelopen.

Mattie en Sep waren een tweeling en leken als twee druppels water op elkaar. Mikky genoot ervan als haar kinderen samen speelde. ''Mama komt papa al zo thuis?'' Vroeg Yara. ''Ja , hij kan elk moment thuis komen.' Glimlachte Mikky. ''Oke dan ga ik met papa voetballen.'' Zei Yara stoer.

''Nee ikke met papa voetballen.'' Riep Sep boos. ''Samen.'' Zei Mattie. ''Nee , alleen ik.'' Boos keek Yara haar broertjes aan.

''Jongens , geen ruzie. Jullie mogen allemaal met papa voetballen.'' Mattie knikte tevreden. Hij was echt van het samen delen samen spelen. Iets wat zijn zus en broer nog niet echt hadden geleerd.

''Hallo. , ik ben thuis.'' Frenkie kwam de tuin ingelopen en keek naar zijn gezin. ''Papa!'' Yara , Sep en Mattie rende naar hun vader en sprongen hem in de armen. Frenkie nam lachend het welkom in ontvangst.

''Papa kom je voetballen?'' Vroeg Yara. ''Strakjes , papa is net thuis.'' Zei Frenkie. Yara keek bedroefd en liep weg. Ook Sep liet hem los waardoor Frenkie Mattie kon optillen en naar Mikky kon lopen.

''Hey schat.'' Hij gaf haar een kus op der wang. ''Alles goed?'' Vroeg hij bezorgd. ''Ja hoor! De kinderen kunnen zometeen eten , in bad en naar bed.''

''Dat is fijn. Lekker rustig.'' Grinnikte Frenkie.

''Papa , zullen we samen spelen?'' Vroeg Mattie. ''Straks , ga nog maar even met je broer en zus spelen.'' Frenkie zette zijn zoon op de grond en Mattie liep weg richting de glijbaan die in de tuin stond.

Yara was aan het springen op de trampoline. Ze hadden sinds kort een grote trampoline aangeschaft en sindsdien was Yara daar bijna niet meer van af te krijgen. Het meisje zat bijna alleen nog maar op de trampoline.

''Dus ga jij nog even de kinderen vermaken? Dan kan ik eten koken.'' Stelde Mikky voor. ''Oke is goed.'' Frenkie liep naar de kinderen en Mikky ging naar de keuken.

Vandaag zouden ze patat gaan eten , het lievelingseten van de kinderen. Een keer in de week aten ze frietjes. Frenkie at meestal niet mee en nam eten voor hem zelf , maar omdat het seizoen bijna voorbij was kon het geen kwaad voor een keertje.

*

Nadat Mikky het eten had klaargemaakt riep ze de kinderen en juichend kwamen ze naar de tafel aangerend.

''Patatjes.'' Riep Yara blij. ''Allemaal voor mij.'' Riep Frenkie. ''Nee mij.'' Sep keek zijn vader boos aan. ''Was ook maar een grapje Seppie.'' Giechelde Yara. ''Niet leuk.'' Sep deed zijn armen over elkaar. ''Wel leuk.'' Yara stak haar tong uit.

''Kom jongens even eten.'' Frenkie had inmiddels de borden opgeschept. De familie de Jong begon te eten en tevreden keek Mikky naar haar gezin. Wat had ze toch geluk met zo'n prachtige familie!

Roadtrip IIWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu