Forever You

Chapter Four

"Nakaistorbo ba ako?"

Muntik na iyon.

Nagkatinginan kami ni Louie pero agad din kaming nagiwasan. Akward! NApatingin ako sa taong nasa may pintuan. Its Alodia! Bwisit talaga itong babaeng ito. Nandon na ehh, ang galing lang kasi talaga niyang tumayming.

Kung tatanungin niyo ako kung gusto ko bang mahalikan ni Louie, ang sagot ko? Aba. Oo naman noh! Mahal ko siya ehh. Kung natuloy lang sanaloo yung kanina edi bongga. DREAM COME TRUE! Malapit na eh, konting konti nalang. Naudlot pa.

Sayang tuloy! -_-

"What do you need?" Tanong ko kay Alodia na mukang walang balak sabihin ang sasabihin niya dahil busy ito sa pakikipagtitigan kay Louie.

Doon lang ata niya naalala na may sasabihin pala siya.

"Pinapasabi ni Sir James na kailangan niyo na daw tapusin yung ginagawa niyo this day because tommorow will be the tryouts of all freshies." Sabi niya pero sa katabi ko naman nakatingin. Ako ang nagtanonf pero kay Louie sumagot? Ganoon. Asan ang hustisya? Pumupuro na talaga sakin tong Alodia na to ahh.

"Okay. You may go!" Sabi ko sa kanya na parang BOSS. Muka atang nagulat siya kaya napatingin ito sakin. Nginitian ko siya ng pangasar kaya inirapan niya ako.

"What are you waiting for?" I said again. Syempre, kailangan na niyang umalos, may klase pa siya. Ako na nga itong concern ehh. Hahah

Padabog itong lumabas kaya natawa ako. Tumingin ako kay Louie na nakatingin din pala a sa akin.

Nagkangitian kami kaya wala ng akwardness sa pagitan naming dalawa. Ganun naman eh! Yung nangyari kanina dapat wag bigyan ng malisya.

Kasi KAIBIGAN lang talaga

Nagsimula na naman kaming gawin yung mga pinapagawa samin. Meron kaming 12 section per curriculum! Madami kasi ang gustong magtry-outs ngayon unlike last year na almost 50 lang naman. Ngayon 150 na sila. Kailangan pa naming ayusin ang mga pangalan nila kung sa ball game ba sila or athletics. Nakalimutan kong sabihin na kanina rib pala a ang interview nila. Yes, we interviewed them earlier kaya natagalan kami.

Hayy~ nagsimula na akong humikab kasi pagod na pagod na talaga ako. Hindi ako pwedeng matulog, kailangan naming tapusin 'to.

Pero, traydor ang katawan ko. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

_______________________

Louie's POV

"Lorraine, nagugutom kana ba?" Tanong ko sa babaeng kasama ko ngayon dito sa loob ng silid na ito. Wala akong nakuhang sagot mula rito.

"Lorraine!"  Tawag ko sa kanya. Pero wala parin!

"Lorraine!" Ulit ko. Hindi parin ito sumasagot kaya wala na akong nagaw, nilingon ko na siya.

Napangiti na lamang ako sa nakita ko. Siguro ay pagod na pagod na siya kaya natulog muna! Marami pa kaming gagawin pero tinulugan niya lang ako. Hindi naman ako galit kasi seeing my bestfriend peacefully sleeping makes me smile for I dont whatever the reason is.

Tumayo ako sa kinauupuan ko tsaka dumeretso kay Lorraine. Muka na itong nahihirapan sa pwesto niya kaya hindi na ako nagdalawang isip na buhatin siya!

Bridal style.

Ang bigat pala ng bestfriend ko. Matagal tagal narin kasi noong huli ko siyang binuhat! nilapass ah ko na siya sa sofa at umupo rin ako sa floor paharap sa kanya.

"Hindi ka parin nagbabago. Tulog mantika ka parin! Haha!"  Natatawa na lang ako sa naalala ko kung paano ito matulog. Napatitig ako sa mukha ng bestfriend ko. Seriously? Why my bestftiend stay so pretty even if she's tired?