Forever You

Chapter Nine

Louie's POV

ALmost two weeks na kaming hindi nagpapansinan ni Lorraine. At ngayon, ang saya ko kasi pinansin na niya ako. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko! Bakit, kahit kasama ko si Alodia parang may hinahanap ako?  May namimiss ako. Hindi ko alam!

Pero isa lang ang sinasabi ko sa sarili ko. Si Alodia ang babaeng mahal ko at hindi so Lorraine. Kasi minsan, meron akong nararamdaman na hindi ko alam. Pakiramdam na ayaw tanggapin ng sarili ko!

Hay! Alam na niyang may girlfriend ako. Nasabi ko na! Ramdam kong may kakaiba. Pero, alam kong masaya siya base sa nakikita kong ngiti sa kanyang muka. Parang may tumusok sa puso ko that time. Hindi ko alam kung bakit.

Si Alodia? She's already my girlfriend. Niligawan ko siya ng dalawang araw lang. Ewan ko ba, ang bilis niya naman akong sagutin! Pero, okay na yun noh. Hindi pa ako masyadong nahirapan.! Hahaha.

Nandito ako ngayon sa tapat ng bahay nina Alodia. Mag usapan kasi kaming date ngayon! Ang totoo niyan, sa mall lang naman ang punta namin. Gusto lang naman niyang magshopping! You know, GIRLS!

Ang tagal naman ata niya? Hay~ babae nga naman ang tagal magayos.

Nagsisimula na akong maBoring , bagay na hindi ko maramdaman kung si Lorraine ang kasama ko. LORRAINE! Fucking Shit! Stop bothering my mind please, kahit ngayon lang!

Napapasabunot na ako sa buhok ko ng may magsalita.

"Are you okay?" Tanong sakin ni Alodia. Nasa harap ko na pala siya hindi ko man lang namalayan.

"Ahh. Yeah!" Sagot ko na lang sa mapantanong niyang mga mata.

"Then, bakit mo sinasabunutan yang sarili mo? Is there anything wrong?" Tanong ulit niya. Girls will still be Girls!

"Wala nga lang to! Lets go."

Naasar na kasi ako ngayon sa kanya. Bakit ba ang dami niyang tanong? Dati naman hindi ako naaasar sa kanya eh!

Napatingin ako sa kanya. I saw pain in her eyes. Nalabuntong hininga na lang tuloy ako.

"Girlfriend, lets go!" Malambing na sabi ko nalang. Pinagbuksan ko siya ng pinto! Alam ko kasi kung anong pinagdadaanan niya at kung pwede lang ayokong ipagkait sa kanya ang mga bagay na gusto niya.

Hindi parin siya umaalis sa pwesto niya. Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya. Giniya ko siya papasok ng kotse. Napangiti nalang tuloy siya!

Pumunta kami sa isang itallian restaurant. Yun kasi ang guato niya kaya dito ko siya dinala!

Nagorder lang kaming dalawa.

"Louie. Malapit na ang birthday ni Lorraine. 2 weeks from now, she will be turning 15." Sabi niya.

Oo nga pala, wala pa akong gift sa kanya. Ano kayang magandang ibigay? I want something special.

Napangiti nalang din ako by just hearing her name.

"Oo nga eh. Did you already plan your gift?" Tanong ko.

Nakitang kong napangisi si Alodia.

"Yes. Planned!" Sabi niya. Ano bang meron sa mga ngisi niya? Wala naman siyang binabalak diba?

Tatanungin ko nga sana siya kaso biglang dumating na yung order namin.

Kumain lang kaming dalawa tsaka nagpagpasyahang umuwi nalang. Pagkahatid ko kay Alodia, hindi pa naman masyadong madilim. Actually, 7:30 palang. Kaya napagpasyahan kong pumunta muna sa mall para tumingin ng pwede kong igift sa kanya.

Nang makarating ako sa Mall. Naglibot muna ako! Inabot na nga ako ng 1 hour sa kakahanap ee. Palakad lakad muna ako ng mapadaan ako sa Jewelry Department. Pumasok ako doom, at napako ang tingin ko sa couple necklace!

Dalawang anghel ang nakahawak sa isang puso. Pagpinaghiwalay mo yung kwintas, naghahati din sa dalawa ang puso. Pero pagpinagdikit mo sila, makakabuo ka ng puso! Kung titignan ang kwintas, parang sinasabi nito na once na maghiwalay sila ay hindi na mabubuo pa ang puso at kulang na siya sa buhay niya.

Nagtanong ako sa sales lady kung magkano ito.

"20,599 po Sir." Nakangiting sabi niya.

"Okay. Kukunin ko!" Nakangiting sabi ko.

"Ang swerte naman po ng GirlFriend mo Sir. Mukang inlove na inlove ka sa kanya!" Sabi ng isang saleslady. Girlfriend? Hmmm. Pede rin!

Hindi nalang ako sumagot. Nginitian ko lang ito saka umalis ng meron na yung binili ko.

Papalabas na ako ng mapako ang mata ko sa dalawang taong masayang naglalakad. May date ba sila? Nasasaktan ako sa hindi ko malamang dahilan. Yung tipong para kang sinasaksak ng kutsilyo sa puso mo ng napakaraming beses. Kulang nalang mamatay ka para hindi mo na ito maramdaman pa!

"Selos ang tawag diyan iho. SELOS!" Nagulat ako ng biglang may magsalita sa gilid ko. Pagtingin ko, isang matandang lalaki na nakaupo sa may gilid. Lumingon siya sakin, kamukang kamuka siya nung mama na nagtitinda ng Ice cream. Anong ginagawa niya dito?

Nakauwi na ko sa bahay pero may gumugulo sa isipan ko. Isa nadoon ang nakita ko sa mall at pati yung manong.

Ano bang meron sa dalawang yun at ganito nalang ang nararamdaman ko? Sila na kaya?

Sino karin po ba talaga Manong? Nahihiwagaan na ako sayo!

-------—----