Fall In Love With An Idol

21

"Ano ang gusto mong pag usapan natin?" Tanong ko sa kanya noong nakaupo na kami rito sa coffee shop.

"How are you?"

"Masaya na ako at kasal na rin."

"Totoo pala ang naririnig ko tungkol sa pagpakasal mo. I am too late."

"Ano pinagsasabi mo diyan?" Kunot noo kong tanong sa kanya.

"Lumaban ako sa sakit ko dahil sayo. Gusto ko bumawi sa lahat na kasalanan ko sayo noon. Balak ko rin sana ligawan ka pero huli na pala ako." Nakikita sa mga mata ni Arceus ang lungkot. Pero matagal na akong move on sa kanya at ayaw ko naman pag awayan pa namin ni Zero ang tungkol rito. "May anak na ba kayo?"

"Wala pa dahil bagong kasal pa lang naman kami ni Zero."

"Zero? Your manager? Kayo pala ang nagkatuluyan."

Siya ang kasama ko noong mga panahon na pinaasa mo ko. Dahil siguro nahulog ako kay Zero. Siya ang kasama ko sa tuwing nalulungkot at nasasaktan ako.

Pero si Arceus naman ang dahilan kung bakit kami nag hiwalay noon ni Zero. Mukha ngang wala siyang maalala na may nangyari sa amin noon. Tsk. Dapat kalimutan ko na iyon.

"Pero pwede ba tayo maging mag kaibigan?" Tinanggap ko naman ang kamay niya. "Thank you. And don't worry, hindi ako mang gugulo sa inyong dalawa. Kung kailangan mo ng kausap ay nandito lang ako."

"Mm... Ano na pala ang plano mo ngayon? Ang balita ko ay hindi ka nakapag tapos sa pagaaral mo."

"Yeah. Ang balak ko ipagpatuloy ang pagaaral ko dahil sayang rin at sa akin umaasa si daddy na aalagaan ko ang kumpanya namin bago sila namatay ni mommy."

"That's good. Good luck."

"Sayo rin. Simulang nakilala kita ay palagi ko na pinapakinggan ang mga kanta mo. Mukhang nahawa na ako kay Cronus."

"Alam mo bang twice nanalo ang SLU?"

"Yeah, nandoon pa ako noong unang beses nanalo yung team. Proud nga ako sa kanila kahit wala na ako sa team noong last year namin ay napanalo pa rin nila."

"Kahit nasa malayo ako ay pinagdadasal ko makuha niyo ang championship."

"Salamat dahil sinusuportahan mo ang team namin."

"Saan nga pala magaaral?"

"Baka sa SLU ulit ako mageenroll sa pasukan. Tatlong taon ako nasa ospital kaya kailangan ko bumawi."

"Masaya ako dahil magaling ka na ngayon at sana makahanap ka ng babae para sayo."

"Hindi na ako umaasa na makakahanap pa ako ng ibang babae. Ang priority ko na muna ang kababatang kapatid ko." Nawala sa isip ko na may kapatid nga pala siya. "Salamat ulit, Trixie."

"Sige, uwi na ako. Baka nasa bahay na si Zero."

Pag uwi ko sa apartment ay hindi nga ako nagkamali ng sabi dahil nandito na si Zero.

"Nandito ka na pala." Ngumiti ako sa kanya.

Sasabihin ko ba sa kanya? Kung sasabihin ko ay magagalit siya sa akin. Kung hindi ko naman sasabihin ay magagalit rin siya sa akin kapag sa ibang tao pa niya malaman. Bahala na nga.

"Nag kita kaming dalawa kanina."

"I know. Naka ilang tawag na nga ako sayo pero hindi mo naman sinasagot kaya nag pasya akong puntahan ka na lang sa mall para sabay tayo umuwi." Tiningnan ko ang phone ko. Ang dami ko ngang missed calls galing kay Zero.

"Sorry, naiintindihan ko kung galit ka sa akin."

"I'm not mad. Asawa mo na ako at alam ko namang ako ang mahal mo hindi siya." Ngumiti ako at saka niyakap niya.

"Of course, I love you so much!"

"I love you more, wife."

"Pero bakit hindi mo ko nilapitan kanina kung nandoon ka pala sa mall?"

"Noong nakita ko kayo kanina sa coffee shop ay mukhang seryoso ang pinaguuspan niyong dalawa kaya nag pasya na lang ako hayaan ko kayong mag usapan na dalawa. Ano ang pinag usapan niyong dalawa?"

"May balak siyang ligawan ako pero noong nalaman niyang kasal na ako ay sabi niya hindi siya mang gugulo sa atin. Itutuloy niya ang pagaaral dahil tatlong taon siya nasa ospital."

"Bakit kasi ang ganda ng asawa ko? Ayan ang dami ko tuloy naging karibal sayo."

"Sayong sayo lang ako, Zero. Anyway, musta na pala ang paghahanap mo sa taong hinahanap mo?"

"May nakapag sabi sa akin kung saan sila nakatira pero hindi siya sigurado kung nandoon pa rin sila. Kaya bukas na bukas ay pupunta ako doon para alamin."

"So, hindi mo pala ako masasamahan bukas sa music recording ko." Bigla ako nalunkot dahil ngayon pa lang hindi makakasama si Zero sa akin.

"Sorry, wife. Pero babawi ako sayo mamayang gabi."

"Ano naman ang binabalak mo mamayang gabi ah?" Taas kilay kong tanong sa kanya.

"Gagawa tayo ng baby. Hindi tayo titigil hanggat hindi tayo makaka buo." Wala nga siyang balak tumigil. Halos gabi-gabi na namin ito ginagawa pero ayos na rin siguro.

"Kung gusto mo ngayon na."

"Gusto ko tuloy-tuloy dahil hindi kita papatulugin mamaya. Kain na muna tayo para may lakas tayo." Pumunta na si Zero sa kusina kaya sumunod na ako sa kanya.

"Kailan pala natin titingnan yung pinagawa nating bahay?"

"After this. Pupuntahan natin yung buhay."

"Promise mo yan ah."

"Of course. Wala pa akong pinangako sayo na hindi ko pa tinutupad."

"Thank you. You're the best husband ever!"

"Binobola mo na ako niyan ah."

"Hindi, no. Totoo namang the best kang asawa."

Nilapag na ni Zero ang niluluto niyang hapunan naming dalawa.

"Tandaan mo yung mga panahon na tinext kita na bibigyan kita ng pagkakataon na ligawan ako?"

"Yes. Ano meron doon?"

"Sa totoo lang, kinausap ako noon ni ate Nat at pinag isipan ko talaga iyon ng mabuti. Wala akong pinagsisihan na binigyan nga kita ng pagkakataon dahil minahal rin kita. Masaya ako sa tuwing kasama kita simulang naging boyfriend kita kahit ba masyado kang misteryoso noon."

"Thank you for giving a chance, Trixie. Isa iyon sa memorable nangyari sa buhay ko pati na rin yung umoo ka noong nag propose ako sayo at araw ng kasal natin."

"Memorable rin sa akin yan. Kahit rin yung pumunta tayo ng Pampanga para makilala ko yung mga nag alaga sayo. Sa buong buhay ko ay hindi pa kasi ako nakaka punta sa mga probinsya."

"Gusto mo bang pumunta tayo sa mga probinsya? Pangarap ko rin pumunta sa mga ganoon dahil tahimik."

"Gusto ko iyan. Lalo na nakaka stress rin minsan ang trabaho ko."

"Sige. Tyempuhan natin ang pag punta sa ibang probinsya kapag hindi ka busy sa trabaho mo. Kailangan mo rin kasi ang mag bakasyon. Ayaw ko naman mahirapan ang asawa ko."

"By the way, I'm going to quit once we have a baby. Gusto ko kasi na ako ang mag aalaga sa anak natin."

"Kung aalis ka sa trabaho mo kapag nagkaroon tayo ng anak ay kailangan ko pala mag hanap ng bagong trabaho."